"– Stajemy ramię w ramię, broniąc artykułu 5
– wspólnego zobowiązania do obrony kolektywnej
– oświadczył prezydent Stanów Zjednoczonych w Polsce."
Dlaczego słowa te padły dopiero teraz, po prawie półrocznej prezydenturze i po wcześniejszym szczycie NATO w Brukseli?
Wydaje się, że prezydent Trump miał od samego początku jedną potężną zagwozdkę - N - I - E - M - C - Y.
Bo nie dość, że siedząc od lat pod amerykańskim parasolem obronnym mogły się one bezproblemowo rozwijać w pełnym poczuciu bezpieczeństwa - to jeszcze do tego ostentacyjnie sabotowały uchwałę NATO z 2014 roku wzywającą członków sojuszu do podniesienia wydatków na obronność do poziomu 2% PKB.
Niemcy i Japonia - te dwa uprzednio zmilitaryzowane kraje po wojnie wydawały na wojsko tyle, co nic - czy właśnie w tym kryła się tajemnica ich powojennego cudu gospodarczego?
A Polska?
1. Sowieckie-zbrojenia-kosztowaly-prl-ponad-bilion-dolarow
2. Niewybaczalna zbrodnia "ludowych" generałów
Art. 5 to zobowiązanie do wspólnej obrony - "jeden za wszystkich - wszyscy za jednego".
Ale co należałoby zrobić, gdyby agresorem okazał się jeden z członków sojuszu, a jego ofiarą inny członek NATO?
A więc - jak powinny się zachować USA i całe NATO, gdyby Niemcom znów przyszła ochota na kolejną wersję "drang nach osten"...?
Może już nie w nocnikach na głowie, ale równie sprawnie i brutalnie jak poprzednio ...?
Co wtedy z art. 5.?
P.S. A poza tym uważam, że wreszcie powinniśmy raz na zawsze rozwiązać kwestię reparacji wojennych - niech porządna nowojorska kancelaria pomoże nam odzyskać od Niemców te należne nam 845 miliardów dolarów, to zastanowimy się, czy nie odpalić im jakiejś części tych całkiem nienależnych 65 miliardów...
P.S. I nie zapominajmy, czym od początku miało być NATO...
