Godziemba's blog

 Waleremu Sławkowi nie udało się pozyskać poparcia dla budowy organizacji opartej na idei elitaryzmu.
 
      Stworzony w konstytucji kwietniowej system był – według trafnego spostrzeżenia Grzybowskiego – elitaryzmem indywidualistycznym, który wywyższał jednostki najbardziej aktywne i twórcze w życiu państwa. Konstrukcja elity, oparta na indywidualnych zasługach zamiast przynależności do partii czy określonej grupy, miała jej zapewnić stały dopływ nowych twórczych sił i zabezpieczyć przed skostnieniem oraz zamknięciem.
 

Walery Sławek był zwolennikiem idei elitaryzmu.
 
     Fundamentem myśli elitarystycznej było założenie o nierówności ludzkiej, która sprawiała, iż decydującą rolę w społeczeństwie odgrywała aktywna, zorganizowana mniejszość.
 

W 1935 roku Dmytro Łewyćkyj był jednym z autorów zawarcia kompromisu z władzami polskimi.
 
      Zmiana stosunku przywódcy UNDO do władz polskich spowodowana była zaostrzeniem polityki Moskwy wobec Ukraińców, czego dobitnym przykładem była faktyczna likwidacja Ukraińskiej Autokefalicznej Cerkwi Prawosławnej oraz głośny proces 45 członków Związku Wyzwolenia Ukrainy.
 

Dmytro Łewyćkyj był wieloletnim prezesem Ukraińskiego Narodowo-Demokratycznego Zjednoczenia (UNDO) oraz przewodniczący Ukraińskiej Reprezentacji Parlamentarnej (URP) w polskim parlamencie.
 

2 czerwca 1920 roku oddziały Armii Rezerwowej gen. Sosnkowskiego rozpoczęły kontratak na froncie północnym.
 
 

25 maja 1920 roku gen. Kazimierz Sosnkowski został dowódcą powołanej ad hoc Armii Rezerwowej.
 

W 1945 roku sowiecki agent został marszałkiem Polski.
 
      Na początku okupacji niemieckiej  Żymierski starał się utrzymywać kontakty z członkami wielu organizacji podziemnych, reprezentującymi niemal każdą orientację polityczną. Wielu polityków antysanacyjnych widziało  w nim ofiarę Piłsudskiego.
 

W 1931 roku Michał Żymierski został sowieckim szpiegiem.
 
     W czasie pobytu w więzieniu w Cieszynie Żymierski nawiązał kontakt z członkami Komunistycznej Partii Polski. Z racji pełnienia wcześniej ważnych funkcji w wojsku był bardzo cennym nabytkiem dla komunistów, którzy szybko poinformowali o tym centralę w Moskwie.