Zwycięstwo odniesione w 1920 roku było możliwe dzięki wspólnemu wysiłkowi całego narodu.
(3)
Godziemba's blog
Działalność Stanisława Kota jako ambasadora RP w Moskwie wywoływała liczne kontrowersje.
(2)
W sierpniu 1941 roku ambasadorem RP w Moskwie został Stanisław Kot, dotychczasowy minister spraw wewnętrznych w rządzie gen. Sikorskiego.
Podpisanie, pomimo sprzeciwu Prezydenta oraz kilku ministrów, przez Sikorskiego układu z Sowietami w końcu lipca 1941 roku doprowadziło do rozstania się Kota z zespołem „Wiadomości Polskich”.
(2)
Zajęcie Warszawy w pierwszej połowie sierpnia 1944 roku było integralną częścią uderzenia strategicznego Armii Czerwonej, mającego na celu ostateczne rozgromienie III Rzeszy.
(3)
W dniu 22 lipca 1917 roku Niemcy aresztowali Józefa Piłsudskiego oraz Kazimierza Sosnkowskiego.
Na wiosnę 1917 roku żądania Piłsudskiego usamodzielnienia projektowanego wojska polskiego napotykały na zdecydowany opór Niemców, którzy przestawali się łudzić nadzieją wyciągnięcia miliona rekrutów z Królestwa Polskiego. Dodatkowo rewolucja lutowa w Rosji sprawiała, że z punktu widzenia Niemiec front wschodni przestał być groźny.
Na wiosnę 1917 roku żądania Piłsudskiego usamodzielnienia projektowanego wojska polskiego napotykały na zdecydowany opór Niemców, którzy przestawali się łudzić nadzieją wyciągnięcia miliona rekrutów z Królestwa Polskiego. Dodatkowo rewolucja lutowa w Rosji sprawiała, że z punktu widzenia Niemiec front wschodni przestał być groźny.
(2)
Panowanie nad Europą było podstawowym celem imperialnej polityki Niemiec hitlerowskich.
Przegrana wojna i traktat wersalski zniweczyły wszelkie plany podbojów i aneksji. Nie tylko nie opanowano Lebensraumu na Wschodzie, ale wprost przeciwnie – utracono na rzecz Polski Wielkopolskę, część Pomorza oraz Górnego Śląska. Po klęsce 1918 roku, nie mając możliwości prowadzenia polityki ekspansji, Niemcy przeszły na tor polityki rewizjonistycznej, zmierzając do obalenia decyzji podjętych przez zwycięskie państwa Ententy.
Przegrana wojna i traktat wersalski zniweczyły wszelkie plany podbojów i aneksji. Nie tylko nie opanowano Lebensraumu na Wschodzie, ale wprost przeciwnie – utracono na rzecz Polski Wielkopolskę, część Pomorza oraz Górnego Śląska. Po klęsce 1918 roku, nie mając możliwości prowadzenia polityki ekspansji, Niemcy przeszły na tor polityki rewizjonistycznej, zmierzając do obalenia decyzji podjętych przez zwycięskie państwa Ententy.
(2)
Doktryna Lebensraumu, odwołująca się do hasła: „Drang nach Osten”, był koncepcją geopolityczną uzasadniającą dążenia Niemiec do agresji militarnej i opanowania bliżej nieokreślonych obszarów położonych na wschód od granic państwa niemieckiego.
(2)
Działacze obozu narodowego krytykowali w latach 30. metody walki z komunistami w Polsce.
(2)
Profesor Paweł Wieczorkiewicz bardzo krytycznie oceniał publicystykę Wiktora Suworowa.
Znakomity historyk kwestionując zarówno prawdziwość głównych tez jak i poprawność wywodów autora „Lodołamacza" , zarzuca mu braki warsztatowe, naginanie źródeł, arogancję, wykorzystywanie dorobku innych osób oraz swoisty kult Stalina.
Znakomity historyk kwestionując zarówno prawdziwość głównych tez jak i poprawność wywodów autora „Lodołamacza" , zarzuca mu braki warsztatowe, naginanie źródeł, arogancję, wykorzystywanie dorobku innych osób oraz swoisty kult Stalina.
(4)
Gen. Anders bardzo krytycznie oceniał założenia i realizację planu „Barbarossa”
O ile niemiecki sztab generalny opowiadał się za skierowaniem głównego uderzenia w kierunku na Moskwę, to Hitler chcąc połączyć się z Finami oraz zawładnąć przemysłem ukraińskim, nastawiał się na opanowanie w pierwszej kolejności Leningradu i Kijowa. Zdanie Hitlera przeważyło, co – zdaniem Andersa – było katastrofalnym błędem.
O ile niemiecki sztab generalny opowiadał się za skierowaniem głównego uderzenia w kierunku na Moskwę, to Hitler chcąc połączyć się z Finami oraz zawładnąć przemysłem ukraińskim, nastawiał się na opanowanie w pierwszej kolejności Leningradu i Kijowa. Zdanie Hitlera przeważyło, co – zdaniem Andersa – było katastrofalnym błędem.
(1)