Godziemba's blog

Kultura, sport i bibuła.
 
 
     W dniu 12 października 1988 r.  ppor. W. polecił mi reprezentować jednostkę na uroczystościach, organizowanych przez okoliczne szkoły z okazji święta LWP. Pojechałem gazikiem z nieznanym mi kapitanem i kierowcą do kilku podmiejskich placówek edukacyjnych.
 
 

Przygody z bronią, śmierć żołnierza.
 
 
      W dniu 7 września 1988 r., jak odczytałem z książeczki wojskowej, wydano nam broń służbową – kbk AK Mb – czyli słynnego „kałacha”. Mój miał numer SC  36966, który musieliśmy zapamiętać i umieć „wyrecytować w nocy o północy” – jak zapowiedział por. N.  Wraz z bronią przydzielono nam stalowy hełm oraz maskę pgaz.
 
 

Politruk i izba chorych.
 
 
      Po kilku dniach wezwał mnie politruk – ppor. W., który w pierwszym dniu zapowiedział, iż będzie miał dla mnie pewną propozycję.
 
 
     Po krótkim wstępie, w czasie którego poskarżył się na ogrom pracy, który wykonuje w jednostce, poprosił mnie o pomoc w napisaniu pracy semestralnej (przypominam – studiował zaocznie historię na filii UW w Białymstoku) dotyczącej wojny polsko-bolszewickiej 1920 roku oraz postanowień pokoju ryskiego.
 
 

We wrześniu 1988 roku zostałem bażantem.
 
 
     Stało się. W dniu 1 września 1988 roku wyjechałem z Warszawy do Węgorzewa, gdzie miałem odbyć służbę wojskową. W jednostce musiałem stawić się w dniu 2 września o godzinie 8.00, a jedyny pociąg przyjeżdżał do Węgorzewa ok. 20.00.
 
 
     Po przyjeździe do Węgorzewa, wysłałem telegram do domu. Kilka miesięcy wcześniej rodzice zamienili mieszkanie na dużo większe, a w nowym mieszkaniu nie było jeszcze telefonu.