Godziemba's blog

W Wielkanoc 1919 roku oddziały Wojska Polskiego zdobyły Wilno.
 
        W połowie grudnia 1918 roku bojówki komunistyczne pod wodzą Kapsukasa-Mickieviciusa dokonały zbrojnego przejęcia władzy w Wilnie, tworząc Tymczasowy Rząd Robotniczo-Włościański. Przywódcy państwa litewskiego uciekli z miasta.

Po zerwaniu relacji z Moskwą Tito stworzył system obozów dla swych przeciwników.
 
 
      Po zerwaniu z Moskwą władze jugosłowiańskie poważnie obawiały się agresji sowieckiej. O dużym napięciu politycznym świadczyła sytuacja na granicach państwa – w latach 1948-1953 doszło do 7877 incydentów granicznych, w których zginęły 142 osoby.
 

Do końca swojej dyplomatycznej kariery Roman Knoll pozostawał zwolennikiem ruchu prometejskiego.
 
      Roman Knoll aktywnie uczestniczył w przewrocie majowym, zajmując jako dowódca poddziału karabinów maszynowych gmach MSZ. Następnie przez  kilka dni pełnił funkcję komisarza w Ministerstwie, po czym został mianowany wiceministrem spraw zagranicznych w randze podsekretarza stanu.
 

Roman Knoll był jednym ze znanych dyplomatów związanych z ruchem prometejskim.
 
       Roman Knoll urodził się 27 października 1888 roku w Kijowie w rodzinie polskiego adwokata. Ukończył tam I Gimnazjum Klasyczne, a następnie wydział prawniczy na Kijowskim Uniwersytecie św. Włodzimierza.
 

W czasie II wojny światowej i po jej zakończeniu Włodzimierz Bączkowski kontynuował pracę na rzecz ruchu prometejskiego.
 

Włodzimierz Bączkowski był jednym z najwybitniejszych polskich sowietologów i zwolenników ruchu promejskiego.
 
        Włodzimierz Bączkowski urodził się 26 marca 1905 roku nad jeziorem Bajkał w rodzinie polskich zesłańców. W czasie wojny domowej w Rosji Bączkowscy ewakuowali się do Mandżurii, gdzie Włodzimierz ukończył gimnazjum, w którym zetknął się z „białymi” emigrantami.