Godziemba's blog

Na jesieni 1919 roku rozpoczęły się przygotowania do operacji militarnej, której celem było wyparcie bolszewików z Dyneburga i przekazanie Łotyszom tego ważnego miasta.
   
          W wyniku ofensywy, prowadzonej od sierpnia do października 1919 roku wojska polskie osiągnęły na froncie północno-wschodnim linię rzeki Dźwiny, dochodząc po Połock, a następnie linię rzeki Berezyny wraz z Borysławem i Bobrujskiem.
   

Członkowie Episkopatu mieli różne poglądy na rolę Kościoła po wprowadzeniu stanu wojennego.
 

Wprowadzenie stanu wojennego nie spotkało się z otwartym sprzeciwem polskiego Kościoła.
 
 

Wydarzenia Czerwca 1976 oraz postawa wobec nich biskupów i duchowieństwa spowodowały, że jednym z najważniejszych celów SB było niedopuszczenie do współpracy Kościoła ze środowiskami opozycyjnymi.
 
 

Otwarte oskarżenie aliantów o zdradę Polski sprawiło, iż gen. Sosnkowski oraz płk Matuszewski zostali poddani różnym represjom ze strony Brytyjczyków i Amerykanów.
 

Gen. Kazimierz Sosnowski oraz płk Ignacy Matuszewski należeli do zdecydowanych krytyków układu Sikorski-Majski.
 
      W przededniu wojny francusko-niemieckiej płk Matuszewski bezowocnie prosił Sikorskiego o przydział wojskowy, chcąc walczyć w armii polskiej jako szeregowiec. Został jednak negatywnie zweryfikowany przez komisję lekarską.
 

Dwóm wybitnym przedstawicielom obozu piłsudczykowskiego -  Kazimierzowi Sosnkowskiemu i Ignacemu Matuszewskiemu - nie dane było w pełni służyć Polsce.
 

Wieloletnie starania ks. Hrynyka uwieńczone zostały mianowaniem go w 1967 roku  generalnym wikariuszem dla obrządku greckokatolickiego w Polsce.
 
 
       Zacięta rywalizacja między duchowieństwem prawosławnym a greckokatolickim o wpływy wśród wiernych na terenach poukraińskich sprawiła, iż władze lokalne, zgodnie z instrukcjami z Warszawy, zaczęły  stosować dotkliwe sankcje w postaci zamykania cerkwi, w których  odprawiano nabożeństwa greckokatolickie.
 
 

W 1955 roku ks. Hrynyk został skazany przez komunistyczny sąd na karę sześciu lat więzienia.