Czy nie zabraknie nam rowerów?

Spotkałem kiedyś pułkownika Ludowego Wojska Polskiego, którego kariera nie rozpoczęła się marszem na Berlin, lecz jakby – wprost przeciwnie. Jako młody chłopak został zesłany na roboty w Niemczech, a kiedy wojna miała się ku końcowi, wracał do domu pod prąd zwycięskiej ofensywy Armii Czerwonej. Zaintrygował mnie nie losem tułacza, co to z ziemi niemieckiej do polskiej powracał, lecz sposobem, którym udało mu się przetrwać i dotrzeć do celu podróży.

Ukradł w Niemczech, to znaczy zarekwirował, kilka rowerów. Już nie pamiętam, pięć albo sześć, mniejsza o to – rzecz w tym, że mu starczyło, aż do Kutna. A potem ciężko było, bo choć kolejny czerwonoarmiejec groził mu pepeszą, dało się jakoś wytłumaczyć, że „wiełosipeda niet, no jest czasy”...

 Czy my jesteśmy już gotowi? Nie ukrywam, że ja - nie. Po tych trzech dniach, według naszego generała, co będzie trzeba ruskim oddać? Może znów rower i zegarek?

 Takiego wała! Ja się nie zgadzam. Nie dlatego, że do roweru jestem nadmiernie przywiązany. Bez zegarka też jakoś przecież sobie poradzę. Nie o to chodzi. Chodzi o to, że mnie wkurzają te ich łapy wyciągnięte po moje i po nasze …

 Tym bardziej mnie wkurzają goście, którzy udają, że nie wiedzieli o co chodzi. Ci, co myśleli, że jak się przytulą do złodzieja, to im się złodziej w filantropa zmieni. Po co mi oni? Boją się przyznać, że się mylili. Kto z nich: Tusk, Komorowski, Sikorski, Kopacz choć jednym słowem się przyznali, że rację miał Prezydent Kaczyński? Kto z nich? Choćby jednym słowem …

 Szkoda gadać. Czy nam potrzebni rezonerzy ubrani w cudze piórka mężów stanu? Obejdę się bez nich wszystkich. Powiem więcej: ja się obawiam, że z ich zdolnością oceny naszej realnej sytuacji - może zabraknąć nam rowerów.

Edit foto SK źródło: http://ruscy.pl