Berlińskie starania Komorowskiego Bronisława o reelekcję

Nadrzędnym celem działań Bronisława Komorowskiego jest reelekcja w najbliższych wyborach. Jego urzędowanie zaczęło się od serii wpadek a w zasadzie skandali dyplomatycznych, które można by z trudem wybaczyć człowiekowi świeżo wkraczającemu w życie publiczne, który w dodatku rekompensowałby braki taktu i zwyczajnej ogłady nadzwyczajnym zmysłem strategicznym i niekwestionowanym zaangażowaniu się na rzecz interesu Ojczyzny. Tymczasem mamy do czynienia z osobnikiem, który w życiu publicznym obecny jest od ponad 20 lat i przez ten czas nie dał okazji do poznania swego geniuszu politycznego, mimo osiągnięcia najwyższych stanowisk w państwie.

Po "szumnym" wkroczeniu na "prezydęckie" salony nasz bohater znacznie przycichł a wręcz można zaryzykować stwierdzenie, że zapadł w sen, jego drzemki przy różnych okazjach mogliśmy obserwować. Impulsem do wybudzenia są zbliżające się wybory. Jednym z pierwszych aktów po "przebudzeniu się" było jego wystąpienie w czasie tzw. pogrzebu Jaruzelskiego. Nic nowego wówczas nie powiedział, ale sama jego obecność była potwierdzeniem, iż należy do "partii moskiewskiej" w Polsce w odróżnieniu od protegowanego przez Berlin Tuska. Niemniej jednak ten ostatni miał bardzo dobre kontakty z Kremlem, czego dowodem były uściski i "żółwiki" z Putinem na smoleńskim pobojowisku.

Pozycja Tuska była niepodważalna właśnie z uwagi na akcepotację Moskwy i Berlina. Komorowski ewidentnie cieszył się wsparciem tylko Kremla co widoczne było zwłaszcza w doborze doradców, których ustami "głowa państwa" nieustannie głosiła chwałę Rosji i miłość do państwa Putina a przy tym "rozważnie" i "niezależnie" "wytykała Stanom Zjednoczonym i Zachodowi jego "grzechy" realizując w ten sposób cel polityki Kremla polegający o osłabieniu więzi Polski z Zachodem.

W sytuacji gdy Tusk otrzymał za swe zasługi awans, Komorowski poczuł się na siłach by sięgnąć po jego schedę, zwłaszcza gdy ten pierwszy namaścił na swego następcę dość Ewę Kopacz o dość wątpliwych zdolnościach politycznych i w dodatku mogacą się pochwalić tylko zasługami wobec Moskwy w tuszowaniu zbrodni smoleńskiej. Zatem w celu osiągnięcia przewagi nad sukcesorką Tuska trzeba obok zasług wobec Moskwy zdobyć podobne wobec Berlina. Komorowski wykorzystał do tego przemówienie w Bundestagu z okazji 75 rocznicy wybuchu II wojny światowej.

W sytuacji, gdy Niemcy usilnie zabiegają aby świat uznał ich również za ofiary wojny, gdy z dużym powodzeniem przebijają się z mitem niewinnie "wypędzonych" prezydent Polski postawił na jednej płaszczyźnie Niemców wysiedlonych z ziem, które mocą decyzji Stalina przypadły Polsce w dodatku poddanej władzy Kremla z Polakami wyrzuconymi z Kresów po bestialskich represjach najpierw sowieckich a potem także niemieckich. W ten sposób Bronisław Komorowski przyłączył się do czynnego zrównywania ofiar wojny z ich oprawcami.

Po takim prezencie dla Niemiec notowania Komorowskiego w Berlinie winny zdecydowanie wzrosnąć. Zwłaszcza w sytacji gdy jego osoba nie budzi sprzeciwu Kremla a po skandalicznym zachowaniu wobec małżonki Obamy i demonstrowaniu niechęci wobec USA przez jego urzędników z pewnością nie może być uważany za rzeczywistego orędownika sojuszu Polski ze Stanami Zjednoczonymi a zatem wpisuje się w scenariusz izolacji Polski i skazaniu jej na pastwę polityki Moskwy i Berlina.

Ta zależność ma także wymiar osobisty. Godząc się na taki status Polski Komorowski zrzeka się możliwości manewru a zatem niezależności ale zyskuje w oczach Moskwy i Berlina gwarancję lojalności a to z kolei może być bardzo opłacalne co widać na przykładzie Tuska. Pytanie jakie pozostaje jeszcze bez odpowiedzi to jakie splendory czekają Sikorskiego za uściski z Ławrowem i hołd berliński.

Źródło:
http://niezalezna.pl/59254-co-wygadywal-komorowski-w-bundestagu

ilustracja z:http://static1.money.pl/i/h/140/nm319372.jpg
Hun