O żesz, ja cię Homole!

Coś od pewnego czasu nie dawało mi spokoju. Już nie młodym jest, zdrowie nie to co kiedyś i na górskie wyprawy nie pozwala – generalnie rumakowanie się już chyba definitywnie skończyło . Ech… i cóż… Ale niepokój pozostał. …nie pójdę…góry…równość…nazwa… I nagle BING! O żesz, ja cię Homole! Byłem tam jako młodzieniec! I już wiem. O, geografio podstępna! Ta homofobiczna nazwa, na pozór niewinnego wąwozu (z wąwozami nigdy nic nie wiadomo) jest jak cierń na mapie Polski! Ba! Europy!! Ba! Ba!! Świata!!! Jest nienawistna, jątrząca i stygmatyzująca. Proszę sobie wyobrazić sytuację teoretyczną, ale możliwą. Oto po Wąwozie (tfu!) Homole spaceruje urlopujący się po spędzeniu za granicą świąt (sic!) bez choinki niejaki poseł Biedroń wraz z małż… swym…no, ten-tego…partnerem. I oto nagle poseł, na podstępnych Homologicznych (w sensie wąwozowych) kamieniach ślizga się, upada na pupę i go boli. Niby dobrze, wszak poseł publicznie opowiadał, że lubi jak go pupa boli, bo znaczy to, że fajnie było. Ale czy w tym wypadku też? Już widzę nagłówki w „Wysokich Obciachach” (dodatku do pewnej para-gazety) – „Homole nie tolerują gejów”, „Kościół Otwarty otwarcie potępia Homole” albo „Strzeżcie się Homoli”. W ramach rewanżu grupy kibolskie udzielają wsparcia Homolom paląc race i robiąc odpowiednie oprawy meczowe. Spirala się nakręca, w ramach protestu Magdalena Środa wyrywa resztki włosów skąd tylko się da, prof. Hartman pisze list do o.Rydzyka, reżyser Klapa robi o tym „szczukę” teatralną z D. Olbrychskim w roli głównej, a Donald Tusk zakłada kryzysową kurteczkę i wraz z ministrą Kozłowską-Rajewicz zaczynają jak zwykle apelować i namawiać. I tak sobie myślę:  ileż to jeszcze równie albo jeszcze bardziej okropnych nazw czyha w naszym kraju na awangardę Postępu?