Pała, panie Feusette

Wczoraj napisałem na Twitterze i nie znalazłem już w sobie siły, by rzecz przepisać później w formie dłużej notki, że gdyby generał Kiszczak dysponował dzisiejszymi wolnymi mediami wolnej Polski kilka spraw poszło by inaczej. Z panami Osicą, Piaseckim czy Kajdanowiczem nie musiałby poświęcać Grzegorza Piotrowskiego w 1984, ani szukać kozłów ofiarnych w pogotowiu ratunkowym rok wcześniej. Okazało się jednak, że oprócz gotowych usprawiedliwić każde nadużycie władzy funkcjonariuszy policji myśli poutykanych po zaprzyjaźnionych redakcjach, są jeszcze pożyteczni idioci reżimu, którzy kibicują policji w starciu z Wiplerem z pozycji, w swoim mniemaniu, konserwatywnych, prawicowych, ba, patriotycznych.

Zaczął pan Ziobro, który bezkompromisowy jest wobec bandytów jak zwykle bardzo, ale tylko do czasu, gdy bandyta nie założy munduru. Potem odezwać musiał się pan Dorn, który odezwać musi się zawsze, choć akurat zaczyna być to komiczne, gdy przypomnieć sobie, że w czasach, gdy nie czuł jeszcze, że trzeba oddać się szybko komuś silniejszemu (czas mija!), organizował akcje w obronie kibiców. Dziś zaś pojawił się jeszcze pan Feusette, który postanowił wystąpić w chórze razem z dziennikarzami reżimowymi i określił to jako „votum separatum”. Feusette pisze, że nie może być tak, że poseł wymachuje policji przed nosem immunitetem i oczekuje specjalnego traktowania. Tymczasem jest to zakłamywanie rzeczywistości – obawiam się, że czynione z pełną świadomością i w złej wierze, bo Feusette idiotą nie jest, choć się dziś do określenia „pożyteczny idiota” kwalifikuje – bo przecież nie chodzi o to, że tak potraktowano akurat Wiplera (choć to też dużo nam mówi o poczuciu bezkarności policji) tylko, że policja przyznaje sobie prawo do takiego traktowania ludzi z powodu swojego widzimisię. Nic się najwyraźniej od tego roku 1983 nie zmieniło – chcą kogoś skatować, to im wolno. Gdyby nie trafili na posła, byśmy się o tym po prostu nie dowiedzieli.

Następnym razem trafią na demonstranta na antyrządowej demonstracji, być może na kogoś czytającego te słowa. Niech wiec wie, że pały na swoich plecach zawdzięczać będzie również panu Ziobrze, panu Dornowi a przede wszystkim redaktorowi Feusette, który tak właśnie wyobraża sobie sprawiedliwość i tego najwyraźniej wymaga jego poczucie bezpieczeństwa.  Najwyraźniej za mało jeszcze mieliśmy przykładów na brutalność policji i straży miejskiej, typową dla krajów autorytarnych, opisywaną również przez wasze niepokorne media, by do was cokolwiek dotarło. Z jednej strony uważacie lub bliscy jesteście uważania systemu za opresyjny, a rządu za wrogi wobec społeczeństwa, z drugiej przykro wam, że zbrojne ramię tego rządu mające ochotę złamać pałkę na ludzkim worku treningowym ktoś próbuje zatrzymać.