Dylematy słomianego wdowca

Wychodzę wieczorem do ogrodu, a tam: niebo gwiaździste nade mną, prawo moralne we mnie, a do stóp łasi mi się zmarźnięty kot, którego jakaś kanalia podrzuciła przez bramę.

Decyzja o przygarnięciu podrzutka nie budzi wątpliwości, choć – zważywszy, że żona w sanatorium – podjęta jedynie marną połową głosów. Gorzej, gdy się zastanowić, co należałoby zrobić, gdyby wspomniana kanalia uznała za stosowne podrzucić, dajmy na to, skunksa? A nawet jeszcze gorzej. Skunksa tresowanego w tak perfidny sposób, że raziłby odorem na byle sygnał kanalii, ot, choćby w proporcjach 14 na 15 gwizdków …

Dopiero sąsiad mnie oświecił, że ze skunksem da się żyć pod jednym dachem pod warunkiem, że się go pozbawi … gruczołów okołoodbytowych.

Za niestosowne przenośnie przepraszam, no bo gdzież koty, gdzież skunksy, a gdzież godny najwyższego szacunku Trybunał? Cóż jednak mam robić, gdy mi sąsiad bez przerwy nadaje zza płota: - Panie, to oni wstrzymali lustracje, to oni poparli ten przekręt z OFE, to oni pozwolili nas zrobić w konia z emeryturami, dasz pan wiarę, sąsiedzie?

Z sąsiadem ostatnio nie da się pogadać. Albo zaszywa się w domu i czyta konstytucję, albo dla odmiany biega na wiece obrońców demokracji przed jakimś KOD-em, czy czymś w tym rodzaju. Niedawno wywiesił na drzwiach od garażu plakat ze zdjęciem sędziego w takiej fajnej czapce i sporym napisem: sędzia kalosz! Gdy mu nieśmiało zwróciłem uwagę, że narusza powagę urzędu zaperzył się i zaczął krzyczeć:

- Ja naruszam? Panie! Jaką powagę? Jak sędzia gra po jednej stronie to on sędziuje, czy ... drukuje?
I nie wyjeżdżaj mi tu pan z konstytucją coś ją wtedy wtedy pan klepnął w referendum. A nie mówiłem, nie chodzić? Prawie 60 % ludzi posłuchało i zostało w domu, pan polazł jakby nie wiedział, że majstrowali przy niej i Kwach i Cimocha i ten ich adwokat z Kalisza …

No fakt, polazłem. Kto wtedy wiedział, że z trójpodziału władzy wyłonią się takie kwiatki jak sędzia na telefon, rozgrzany sędzia i ten sędzia, którego mamusia pracowała w bezpiece?

Niech lepiej żona z tego sanatoruim wraca jak najprędzej. W końcu co dwie głowy to nie jedna …
Nie dość, że mam dość codziennej fasolki po bretońsku ze słoika to i kłopoty z sąsiadem.

Pobudzony taki, że bez kija nie podchodź, a ten jego biegający po podwórku bullterier nie wabi się już jak dotychczas, Burek, tylko jakoś inaczej …

Jakoś tak … na "de" chyba .. już wiem!

Demos.

Img.: http://www.gograph.com/vector-clip-art/lecturer.html  @kot