Wojna i pokój

Dlaczego akurat teraz? Dlaczego tak, a nie inaczej?

Abstrahując od „imperialnej ciągłości” rosyjskiej polityki zadajmy sobie te dwa pytania.

Czy „Majdan” był zapalnikiem inicjującym rosyjską reakcję, czy tylko pretekstem do niej?

Czy oficjalnie „śladowe” zaangażowanie militarne Rosji na Krymie będzie w najbliższej przyszłości regułą jej postępowania, czy też wyjątkiem od tej reguły?

Na pierwsze pytanie odpowiem, że był pretekstem. Dlaczego Putin robi to, co robi? Sądzę, że powodem jest niedaleka, liczona na dwie trzy dekady, perspektywa kryzysu Rosji, kryzysu o charakterze ekonomicznym, a co ważniejsze – demograficznym.

Na drugie pytanie nie zaryzykuję odpowiedzi, choć odpowiedz na pytanie pierwsze wskazuje, że Rosja nie cofnie się przed niczym, choć jej działania będzie znamionowała elastyczność.

Poprawka: Rosja cofnie się może przed rozwiązaniami ostatecznymi tylko, gdy zagrozi jej wojna (zimna i gorąca) na kilku frontach naraz, bowiem w takim przypadku będzie to wojna przegrana. Choć niewykluczone, że wtedy Rosja powie: „Po nas choćby potop”.

Jutro nie będzie wojny. Pojutrze też raczej nie. Ale kolejnej dekady pokoju to już bym nie obstawiał...