Po ucieczce Stefana Korbońskiego władze komunistyczne aresztowały, a następnie postawiły przed sądem większość osób, które umożliwiły mu przedostanie się do Szwecji.
Na początku listopada 1947 roku Stefan Korboński postanowił uciec z rządzonej przez komunistów Polski.
Stefan Korboński, znakomity prawnik, znany działacz Stronnictwa Ludowego, w okresie okupacji hitlerowskiej pełnił funkcję szefa Kierownictwa Walki Cywilnej, a od 1943 roku szefa Oporu Społecznego w Kierownictwie Walki Podziemnej. Po aresztowaniu przez Sowietów w marcu 1945 roku Jana Stanisława Jankowskiego został Delegatem Rządu na Kraj.
Polskie osiedle w Meksyku usytuowano na terenie hacjendy Santa Rosa.
Polskie osiedle w Meksyku zarządzane było przez przedstawiciela Ministerstwa Pracy i Opieki Społecznej – Bohdana Szmejko. Koszty finansowania szkół i placówek zdrowia na terenie osiedla ponosić miała Rada Polonii Amerykańskiej, a koszty administracyjne Foreign Relief and Rehabilitation Operations w formie kredytu na konto rządu polskiego.
Uchodźcy polscy ze Związku Sowieckiego znaleźli gościnę również w Meksyku.
Inicjatorami wysłania Polaków byli Brytyjczycy, którzy latem 1942 roku szukali sposobu rozwiązania problemu polskich uchodźców, przebywających w Azji. W tym celu zwrócili się do kilku państwa amerykańskich z pytaniem o możliwość przejęcia pewnej liczby Polaków. Ze względu na bardzo restrykcyjne przepisy ustawodawcze Stanów Zjednoczonych, większa szansa była na przemieszczenie Polaków do państw Ameryki Środkowej, w tym Meksyku.