W końcu maja 1905 roku rosyjska Eskadra poniosła druzgoczącą klęsce z Japończykami w bitwie pod Cuszimą.
(2)
Godziemba's blog
Rywalizacja Rosji i Japonii na terenie Korei i Chin doprowadziła do wybuchu wojny w 1904 roku, która toczyła się zarówno na lądzie, jak i morzu.
W 1895 roku parlament japoński uchwalił dziesięcioletni program rozwoju gospodarki, który przewidywał intensywną rozbudowę sił zbrojnych, w tym floty wojennej. Wobec słabości własnego przemysłu stoczniowego 57 okrętów zamówiono za granicą (w tym 6 pancerników i krążowniki pancerne w Wielkiej Brytanii, 2 krążowniki pancerne we Francji i Niemczech). Dalsze 53 zamówiono we własnych stoczniach.
W 1895 roku parlament japoński uchwalił dziesięcioletni program rozwoju gospodarki, który przewidywał intensywną rozbudowę sił zbrojnych, w tym floty wojennej. Wobec słabości własnego przemysłu stoczniowego 57 okrętów zamówiono za granicą (w tym 6 pancerników i krążowniki pancerne w Wielkiej Brytanii, 2 krążowniki pancerne we Francji i Niemczech). Dalsze 53 zamówiono we własnych stoczniach.
(4)
W styczniu 1905 roku skapitulowana załoga rosyjskiej twierdzy w Port Artur.
Wobec uzyskanych przez Japończyków informacji o przygotowaniu przez Rosjan specjalnego korpusu na odsiecz Port Artura, zdecydowano się skierować przeciwko niemu 2 armię, a do szturmu na Port Artur skierować nową 3 armię gen. Nogi. Podjęta przez Rosjan próba odblokowania miasta i twierdzy zakończyła się klęską w bitwie pod Wafangou w połowie czerwca 1904 roku.
Wobec uzyskanych przez Japończyków informacji o przygotowaniu przez Rosjan specjalnego korpusu na odsiecz Port Artura, zdecydowano się skierować przeciwko niemu 2 armię, a do szturmu na Port Artur skierować nową 3 armię gen. Nogi. Podjęta przez Rosjan próba odblokowania miasta i twierdzy zakończyła się klęską w bitwie pod Wafangou w połowie czerwca 1904 roku.
(5)
W lutym 1904 roku wybuchła wojna japońsko-rosyjska.
Następstwem zajęcia w 1901 roku Mandżurii przez Rosję było zawarcie w styczniu 1902 roku japońsko-brytyjskiego traktatu sojuszniczego skierowanego przeciwko wzrastającym wpływom Petersburga na Dalekim Wschodzie.
Rozpoczęte w sierpniu 1903 roku rokowania japońsko-rosyjskie dotyczące podziału stref wpływu w Korei i Mandżurii zakończyły się fiaskiem. W tej sytuacji Tokio w mając poparcie Londynu i Waszyngtonu zdecydowało się w lutym 1904 roku na wojnę.
Następstwem zajęcia w 1901 roku Mandżurii przez Rosję było zawarcie w styczniu 1902 roku japońsko-brytyjskiego traktatu sojuszniczego skierowanego przeciwko wzrastającym wpływom Petersburga na Dalekim Wschodzie.
Rozpoczęte w sierpniu 1903 roku rokowania japońsko-rosyjskie dotyczące podziału stref wpływu w Korei i Mandżurii zakończyły się fiaskiem. W tej sytuacji Tokio w mając poparcie Londynu i Waszyngtonu zdecydowało się w lutym 1904 roku na wojnę.
(4)
W połowie czerwca 1920 roku polskiej 3 armii, dowodzonej przez gen. Rydza-Śmigłego udało się przerwać okrążenie i wycofać z Kijowa.
(3)
Na początku czerwca 1920 roku udało się bolszewikom przerwać polski front na Ukrainie i zmusić Polaków do odwrotu.
Rozkaz Naczelnego Wodza marszałka Józefa Piłsudskiego z 25 maja 1920 roku nakazywał wojskom polskim na Ukrainie obronę obsadzanej linii frontu. Zanim jednak dowódca 3 armii gen. Edward Rydz-Śmigły opracował plan obrony swojego odcinka frontu, do działań ofensywnych przystąpiły bolszewickie oddziały Frontu Południowo-Zachodniego, które zostały znacznie wzmocnione w drugiej połowie maja 1920 roku.
Rozkaz Naczelnego Wodza marszałka Józefa Piłsudskiego z 25 maja 1920 roku nakazywał wojskom polskim na Ukrainie obronę obsadzanej linii frontu. Zanim jednak dowódca 3 armii gen. Edward Rydz-Śmigły opracował plan obrony swojego odcinka frontu, do działań ofensywnych przystąpiły bolszewickie oddziały Frontu Południowo-Zachodniego, które zostały znacznie wzmocnione w drugiej połowie maja 1920 roku.
(3)
Gen. Manstein wziął udział dopiero w drugiej fazie niemieckiego ataku na Francję w 1940 roku.
Generał Manstein – twórca planu ofensywy na Zachodzie, w pierwszych dniach kampanii skazany był – jako dowódca XXXXVII korpusu armijnego, na rolę biernego widza śledzącego marsz Guderiana w stronę kanału La Manche. Nie miał też wpływu na wstrzymanie przez Hitlera dalszej ofensywy w dniu 17 maja 1940 roku, co oznaczało utratę jednego decydującego dnia marszu w kierunku wybrzeży kanału La Manche.
Generał Manstein – twórca planu ofensywy na Zachodzie, w pierwszych dniach kampanii skazany był – jako dowódca XXXXVII korpusu armijnego, na rolę biernego widza śledzącego marsz Guderiana w stronę kanału La Manche. Nie miał też wpływu na wstrzymanie przez Hitlera dalszej ofensywy w dniu 17 maja 1940 roku, co oznaczało utratę jednego decydującego dnia marszu w kierunku wybrzeży kanału La Manche.
(2)
W dniu 17 lutego 1940 Hitler zaaprobował nowatorski plan generała Ericha Mansteina ataku na Francję.
Erich Manstein urodził się 24 listopada 1887 w Berlinie jako Fritz Erich von Lewinski w arystokratycznej rodzinie o dużych tradycjach wojskowych. Wkrótce po urodzeniu został adaptowany przez młodszą bezdzietną siostrę swej matki – Helwig i jej męża Georga von Mansteina.
Erich Manstein urodził się 24 listopada 1887 w Berlinie jako Fritz Erich von Lewinski w arystokratycznej rodzinie o dużych tradycjach wojskowych. Wkrótce po urodzeniu został adaptowany przez młodszą bezdzietną siostrę swej matki – Helwig i jej męża Georga von Mansteina.
(4)
W wyniku klęski w bitwie pod Gorlicami Rosjanie zmuszeni zostali latem 1915 roku do wycofania się z ziem Królestwa Polskiego.
W końcu kwietnia 1915 roku oddziały niemieckiej 11 armii, liczące prawie 130 tysięcy żołnierzy, zajęły wyznaczone im pozycje w rejonie Gorlic. Na północ od niej znajdowała się austro-węgierska 4 armia, której pozycje sięgały do Wisły. Łącznie do uderzenia na rosyjskie pozycje szykowało ponad 217 tysięcy żołnierzy, wspieranych przez ponad tysiąc dział i 70 moździerzy.
W końcu kwietnia 1915 roku oddziały niemieckiej 11 armii, liczące prawie 130 tysięcy żołnierzy, zajęły wyznaczone im pozycje w rejonie Gorlic. Na północ od niej znajdowała się austro-węgierska 4 armia, której pozycje sięgały do Wisły. Łącznie do uderzenia na rosyjskie pozycje szykowało ponad 217 tysięcy żołnierzy, wspieranych przez ponad tysiąc dział i 70 moździerzy.
(1)
Na początku maja 1915 roku wojska niemiecko-austro-węgierskie pokonały Rosjan w bitwie pod Gorlicami.
(3)