Godziemba's blog

Piłsudczycy, zarówno w kraju, jak i na emigracji zdecydowanie krytykowali decyzję o wybuchu Powstania Warszawskiego.

    Od lata 1942 roku w kraju istniały dwie organizacje piłsudczykowskie – Obóz Polski Walczącej, którego przywódca był Juliusz Piasecki oraz Konwent Organizacji Niepodległościowych, w którym czołowa rolę odgrywał znany historyk i obrońca Warszawy w 1939 roku – pułkownik Wacław Lipiński.

Po wojnie twórca „Jerzyków” Jerzy Strzałkowski starał się kultywować tradycję jednostki.

W Powstaniu Warszawskim walczyło ponad 500 żołnierzy „Jerzyków”.

     W momencie wybuchu Powstania Warszawskiego żołnierze Powstańczych Oddziałów Specjalnych „Jerzyki” znaleźli się w szeregach wielu oddziałów biorących udział w walkach powstańczych. Najliczniejsza grupa „Jerzyków” walczyła w szeregach pułku „Baszta”, do którego jeszcze na jesieni 1943 roku przekazano trzy kompanie „Jerzyków” (w sumie ponad 200 żołnierzy). Z kolei 38 żołnierzy „Jerzyków” walczyło w batalionie „Miotła”, w plutonie pod dowództwem por. Michała Panasika „Szczęsnego”.

Na jesieni 1939 roku Jerzy Strzałkowski założył organizację konspiracyjną „Jerzyki”

     W październiku 1939 roku w bursie mieszczącej się w Alejach Jerozolimskich 7 w Warszawie, Jerzy Strzałkowski – założyciel i prezes Związku Młodzieży z Dalekiego Wschodu podjął decyzję o przekształceniu związku w organizację konspiracyjną.

Tylko dzięki mediacji gen. Sosnkowskiego Sikorski zachował w lipcu 1940 roku stanowisko premiera i Naczelnego Wodza.

W lipcu 1940 roku doszło do poważnego kryzysu w rządzie RP w Londynie.

Francuski plan wojenny omal nie doprowadził do całkowitej klęski Francji w 1914 roku.

    Pomimo szybkiego rozwoju gospodarczego po 1870 roku, Francja coraz bardziej pozostawała w tyle za Niemcami. W 1913 roku udział poszczególnych państw w światowej produkcji przemysłowej wynosił: USA 35,7%, Niemcy 15,7%, Wielka Brytania 14%, Francja 6,4%.
 

W 1914 roku austriacki plan wojny legł w gruzach, a wojska rosyjskie były o krok od pokonania monarchii habsburskiej.

    Przed wybuchem I wojny światowej Austro-Węgry były krajem znacznie słabiej rozwiniętym niż jego najważniejszy sojusznik - Niemcy. Nadal ponad 55% mieszkańców monarchii habsburskiej zatrudnionych było w rolnictwie, a jedynie 20% w przemyśle. Produkcja przemysłowa skoncentrowana była w Austrii właściwej, Czechach i na Śląsku.

Niemiecki plan wojny w 1914 roku zakładał generalną ofensywę na zachodzie, przy prowadzeniu działań obronnych na wschodzie.

    Niemcy stały się przed I wojną światową pierwszą potęgą przemysłową W Europie, a poziom produkcji przemysłowej w porównaniu z 1870 rokiem wzrósł o 613 %. Niemcy posiadały 30 wielkich fabryk zbrojeniowych, spośród których 16 znajdowało się w rękach państwa.

Niekonsekwencje rosyjskiego planu wojennego, doprowadziły do porażki Rosji  na froncie niemieckim w 1914 roku.