Jabollissimus's blog

Do hetmana Sobieskiego we Jaworowie
z Rzecząpospolitą na głowie!
Wielkiej Wiktorii sprawicielu
i siwuchy pędzicielu
Bohatyrze dozgonny
Wielki Hetmanie Kononny!

Z jednej strony wojna. Z drugiej 31. sierpnia – rocznica pierwszego zwycięstwa Solidarności (wymuszenia porozumień w 1980). Z trzeciej system, co tam system, systemu nie szkoda! Polska(!) się wali! Ale w końcu wali się i sypie długo, za chwilę „i kamieni kupa” nie zostanie. Wiadomo od dawna, więc mało kogo to rusza.

Zdradzę Wam pewną tajemnicę postpolityki. Otóż polityka obecnych czasów ma wiele wspólnego z poezją. Owszem, owszem, z poezją. Otóż wielce liczą się symbole. Są one komunikatami kierowanymi do partnerów, nieprzyjaciół i do swoich. Tak po prawdzie przesadzam nieco. Nie jest to żadna tajemnica. I tak było zawsze, a nie tylko dziś.

Od czasu kiedy wielki aktor Ronald wygrał najważniejsze minuty dogrywki, wyrosło całe nowe pokolenie poborowych. Czerwony Kolos załamał się i chyba wszyscy stwierdzili, że to już koniec historii. Chytre skrzaty z kopalni złota zacierały rączki. Od dawna już nie używali kruszców, ale postronnym można zawsze wmówić, że dobrze zadrukowany papier też jest bardzo cenny. Rywalizującym mocarstwom dawali kroplówki, aż w końcu nadszedł czas spłat. Wojna, choćby zimna, to wspaniały interes! Choć nie dla walczących przecież. Bankrutom zaproponowano deal: długi za udziały.

Zagadnienie w zasadzie ogranicza się do wymienienia propagandowych korzyści z wprowadzenia euro. Jednak bliższe przyjrzenie się owym korzyściom, prowadzi do konstatacji, iż pod wizerunkowym picem – nie jest aż tak śmietankowo, a tapeta po prostu odłazi.

Po co niedźwiedź wnerwia smoka? Przecież jest to całkowicie bez sensu! Wojenka pełzająca trwa na Ukrainie – po co więc testować lotnictwo Japonii? Po co... teraz? Przecież to grozi otwarciem drugiego frontu. I to w skrajnie niekorzystnych warunkach. Już raz w historii dało się to Moskwie we znaki. Porównanie sił, jakości, długości linii komunikacyjnych daje wynik oczywisty.

Minęły 4 lata. 4 lata osiadania kurzu i siania zamętu. Ile trzeba mieć pogardy dla człowieka jako takiego, żeby bezcześcić ciała, profanować pamięć, i upokarzać rodziny, które tylko pragną prawdy? Ile?

4 lata temu zginęli dwaj prezydenci. Kaczyński i Kaczorowski. Zginęła Anna Solidarność. To symbole. To ważne i dużo o tym mowy. Zginęli też szef banku centralnego (Skrzypek), zginął szef archiwów (IPN – Kurtyka), zginęli generałowie szkoleni w NATO (wraz z katastrofą CASA'y w Mirosławcu – jest to hekatomba). To też ważne, choć mówi się o tym mniej.

Wypadki na Ukrainie uwypukliły trzy „szkoły” myśli politycznej wśród polskich patriotów. Istniały one długo, gdzieś w ukryciu, po kanapach, w zakurzonych bibliotekach. Teraz stały się bardziej masowe. Przynajmniej takie mam wrażenie. Argumenty przesiąkają w dół. I wreszcie jest mowa o sprawach ważnych.