Trener Łukasz Kruczek już zasłużył na trzeci medal

Oczywiście jutro wszystko może się zdarzyć, jak to w sporcie. Jednak drużyna polskich skoczków jest głównym faworytem do złotego medalu. Po dwóch konkursach na średniej i dużej skoczni Polacy wykazali, że mają trenera, który potrafił trafić ze szczytem formy na olimpiadę.

Wielu specjalistów twierdzi, że jest najlepszym obecnie trenerem skoków na świecie.

Wiele ostatnio mówi się o trudnym wyborze czwartego zawodnika do drużyny. Niezbyt udane skoki Piotra„Wiewióra”Żyły skłaniają wielu kibiców do poglądu, że kandydatura Dawida Kubackiego jest oczywista. Uważam, że lepszy jest jednak zawodnik bardziej doświadczony oraz taki, który daje sobie lepiej radę na dużych skoczniach.

Wiemy, że tak wysoka pozycja drużyny opiera się na tym najlepszym. To skoki Kamila Stocha dadzą tę najwyższą notę łaczną. Ale bez bardzo dobrych skoków pozostałych trzech nie będzie medalu. Trener reprezentacji Łukasz Kruczek wybierze najlepiej.

Szanse drużyny to podliczenie ostatnich wyników na obu skoczniach. Średnia punktów uzyskanych za skoki przez trzech najlepszych zawodników podczas tych dwóch konkursów przedstawia się tak,  jak obliczyłem w tabelce niżej.

Skoki trzech skoczków z każdej drużyny w dwóch seriach na dwóch olimpijskich skoczniach (średnia pkt. za skok w drużynie):

1. Polska 1561,9 (130,08)

2. Japonia 1526,7 (127,2)

3. Niemcy 1525,9 (127,15)

4. Słowenia 1519,6 (126,63)

5. Norwegia 1504,1 (125,34)

6. Austria 1498,5 (124,86)

Jest to sucha przymiarka, nie uwzględniająca czwartego zawodnika. Spaczony był obraz drugiego konkursu przez niedopuszczalne, moim zdaniem, przesuwanie belki na rozbiegu podczas olimpijskiego konkursu. Niewidoczny tym razem, (gdy zwykle był, podczas pucharowych konkursów) dyrektor skoczni Walter Hofer nie powinien tego robić! Ale „utrwalił” te 140 m niemieckiego zawodnika - Kraus prowadził w konkursie prawie przez całą drugą serię. A zawodnicy skakali po nim z krótszego rozbiegu, i do tego już bez tego przedniego wiatru. Najwięcej stracił Maciek Kot.

Stoch nie był zadowolony z drugiego swego skoku, nie powiedział dlaczego. Rzeczywiście, spóźnił odbicie. Mógł zwyciężyć równie bezapelacyjnie jak na średniej skoczni.

Po zakończeniu konkursu mogliśmy z przyjemnością oglądać serdeczną przyjaźń między Kamilem i Noriaki.

Jestem pewien, ze gdyby Kamil przegrał, równie serdecznie uściskałby Japończyka.

Inaczej było z zachowaniem panczenistów holenderskich. Byli obrażeni, gdy przegrywali. Holender pokonany przez Zbyszka Bródkę skarżył się, że to niesprawiedliwe, bo pracował przecież ciężko przez cały rok. Tak jakby Polak nie pracował. I to w dużo gorszych warunkach. Mówili z pretensją, że Polak popsuł Holendrom ich święto (!!!). Widzieliśmy podczas dekoracji medalowej jak bardzo srebrny medalista był ponury, łaskę zrobił, że w ogóle tam przyszedł! Kanadyjczyk z lewej strony Zbyszka stał i promieniał w szerokim uśmiechu, choć miał brązowy medal! Nawet moi 12-letni wnukowie zwrócili uwagę, że Holender to nie sportowiec, bo nie umie przegrywać.

Pamiętam, jak byliśmy z Żoną oburzeni gdy Wojciech Fortuna dwa lata temu autorytatywnie powiedział:

„Kruczek i jego asystent Zbigniew Klimowski powinni trenować młodych w Łabajowie, a nie kadrę A. Związek powinien sprowadzić jakiegoś wartościowego trenera z Austrii lub Finlandii”.

Zadufany w sobie Fortuna teraz mówi: „kiedyś w niego zwątpiłem”.

Nie usłyszeliśmy słów Fortuny: „gratuluję i jednocześnie bardzo przepraszam”.

Zarozumiały jak Wałęsa. Podobny typ charakterologiczny. I także z wykształcenia technik elektryk.

Fortunie udał się wtedy w Sapporo ten jeden skok, (nikt wtedy jeszcze nie mierzył, jaką siłę wiatru dostał „pod narty”, a z tego jak sam go opisywał, właśnie tak było).

Łukasz Kruczek wiedzy połączonej z umiejętnościami trenerskimi i wielkiego zaangażowania ma wiele. Poza tym cieszymy się, że mamy w Polsce tak zdolnych i skromnych jednocześnie ludzi. Gratulujemy Panie Łukaszu!

Trzeci medal czeka już na Pana!