Narodowo-socjalistyczna pseudonauka (1)

Heinrich Himmler był inspiratorem prowadzenia przez III Rzeszę  wielu badań pseudonaukowych
 
     Jesienią 1935 roku Reichsfuhrer SS Heinrich Himmler w liście dra Ernsta Roberta Grawitza, lekarza SS i policji, polecił zajęciem się problemem leworęczności, gdyż jego zdaniem „w początkach ludzkości nasz gatunek był leworęczny. Może o tym świadczyć bardzo wiele znalezisk. Ludzkość prawdopodobnie przeszła na praworęczność wraz z wprowadzeniem tarczy, która osłaniała lewą część ciała, gdzie znajduje się serce, nie zapominając jednak o znaczeniu lewej ręki”.
 
     Był to jeden z wielu przykładów prowadzenia pod auspicjami Himmlera badań pseudonaukowych, na które wydano miliony marek i które stały się źródłem cierpień wielu osób.
 
     Wkrótce po dojściu Hitlera do władzy Himmler odegrał kluczową rolę w powstaniu Ahnenerbe (dziedzictwo przodków) - towarzystwa naukowego, które podejmowało wiele pseudonaukowych inicjatyw. Himmler został kuratorem, a potem prezesem tego Towarzystwa.
 
     Ahnenerbe miało się zajmować przede wszystkim historycznymi oraz etnograficznymi badaniami ukierunkowanymi na odkrycie źródeł aryjskiej wyższości. W liście do Goeringa Himmler określił swoje przedsięwzięcie jako „realizację fundamentalnych i najwartościowszych badań, które tak w części, jak i w całości były niedostrzegane czy nawet prześladowane przez oficjalną naukę”.
 
     Anhenerbe przedstawiało siebie jako instytucję przełamującą podziały pomiędzy naukami przyrodniczymi a sztuką wspierając „holizm”, który miał otworzyć naukę na nazistowski Weltanschaung. Prowadzone badania były mieszaniną genetyki, geopolityki, filologii, antropologii, historii i archeologii, połączonych z astrologią, mitologią i okultyzmem.
 
     Na przykład przez wiele lat starano się uzyskać od Włoch wczesny traktat Tacyta pt. „Germania”, w którym autor opisuje niemiecką krainę jako beznadziejną dzicz, ogromne dziewicze terytorium pokryte lasami i górami. Wzbudzało to entuzjazm wśród miłośników Ahnenerbe, nie wyłączając Richarda Walthera Darrego - człowieka odpowiedzialnego za określenie Blut und Boden (krew i ziemia), a także gorliwego propagatora nazistowskiej polityki Naturschutz (ochrony przyrody).
 
    Inni widzieli w traktacie Tacyta odniesienia do czystości rasowej w tych fragmentach, gdzie historyk opisuje germańskie hymny wychwalające boga Tuistona, który wyrósł z germańskiej ziemi. Tuiston zrodził pierwszego człowieka i spłodził trzech synów, którzy stali się przodkami Germanów. Jak pisał Tacyt, germański lud „był nieskażony związkami z innymi ludami, wyjątkowy, zdrowy, a budowa ciała jego członków, mimo ogromnej liczebności, pozostawała taka sama: dzikie niebieskie oczy, płomienne włosy i wielki wzrost”.
 
    Himmler był także przekonany, że przodkami liderów Trzeciej Rzeszy byli Wikingowie, i dla udowodnienia tej tezy planował wyprawę na Islandię.
 
    Jednocześnie pod kierunkiem Ahnenerbe zoolog Ernst Schäfer poprowadził w 1938 roku ekspedycję do Tybetu. Jej celem  było zebranie materiałów dotyczących proporcji, pochodzenia, znaczenia i rozwoju rasy nordyckiej w badanym obszarze.
 
     Ahnenerbe prowadziła także badania, których podstawą była dziwaczna teoria teozoficzna znana jako Welteislehre, teoria lodowa, która była echem nordyckiej „heroicznej” mitologii opowiadającej o apokaliptycznych zmaganiach ognia z lodem.
 
    W 1913 roku austriacki inżynier Hans Hörbiger opublikował „Lodową kosmogonię Hörbigera”, która miała zawierać „nową historię rozwoju wszechświata i układu słonecznego opartą na opozycji kosmicznego neptunizmu wobec równie uniwersalnego plutonizmu”. Jego zdaniem słoneczne erupcje powodują wyrzucanie w przestrzeń pary wodnej tworzącej meteory zbudowane z kryształów lodu. Opadające na planety kryształy lodu tworzą skorupę, a w wypadku Ziemi mają postać deszczu. Wybuchające w atmosferze meteory wywołują burze gradowe. Innymi słowy pogoda na Ziemi znajduje się pod wpływem kosmosu.
 
     Hórbiger opisywał także działanie świecącego eteru, popularnego elementu fizyki dziewiętnastego stulecia. Eter miał spowalniać szybkość poruszania się obiektów w kosmosie, co prowadzić miało do upadku wszystkich księżyców.  Ziemia miała kiedyś drugi księżyc, który spadł do oceanu, wywołując potop Noego i powodując zatopienie Atlantydy. Epoka lodowcowa, zniknięcie dinozaurów, powstawanie węgla i zatonięcie Atlantydy wiązać miały – jego zdaniem -  z upadkiem drugiego ziemskiego księżyca.
 
     Welteislehre była teorią wszystkiego, zawierała pełne kompendium wyjaśnień włącznie z powstaniem wszechświata i jego nieuchronną zagładą. Odwołując się do zunifikowanego i wspaniałego obrazu świata, do naukowych podstaw prawdziwie nordyckiego Weltschauung, była odpowiedzią na „przerażającą i pełną błędów teorię” Einsteina oraz „fale duchowej destrukcji”.
 
     W celu udowodnienia słuszność teorii Welteislehre w „Instytucie Meteorologii” Himmler zebrał astronomów, geologów i meteorologów.
 
     „Dokonania” Ahnenerbe zostały zdecydowanie skrytykowane przez  laureata Nagrody Nobla Philippa Lenarda. Pomimo tego Himmler nie przestawał żarliwie bronić tej teorii kosmologii lodowej, uważając się za obrońcę wolności prowadzenia badań w każdej postaci.
 
     Reichsfuhrer utworzył także program badawczy w ramach Sicherheitsdienst (SD), którego celem było zbadanie historii prześladowań czarownic na terenie Niemiec w siedemnastym wieku. Zamierzał wykazać, że prześladowania czarownic były w rzeczywistości połączonym atakiem Żydów i Kościoła katolickiego na zdrową niemieckość.
 
     Himmler był również entuzjastycznym zwolennikiem medycyny alternatywnej i homeopatii, które uważał za formę doskonalszą niż medycyna tradycyjna.
 
     Jednocześnie, wraz z postępem wojny Himmler podążając za mitem „cudownej” broni, zmuszał instytuty naukowe do prowadzenia badań nad niedorzecznymi niekiedy pomysłami.
 
CDN.
Ilustracja: https://www.nytimes.com/2017/06/26/opinion/finland-station-communism-soc...