Czas na komentarze ...

"Zaorana", "zaoranie" - na litość, Kocie!!! ;)
Czekam, kiedy przeczytam, że Szydło wypadła zaj... - co jest zreszta prawdą. :)
Pani Beata ma, może nie taki rzadki wśród polityków, ale zawsze - dar - mówienia "obok". Czyli nieodpowiadania na trudne pytania w ten sposób, że nie budzi to specjalnych kontrowersji wśród fanów oraz wśród fanów letnich. Tej umiejętności, przy całym szacunku, Prezes nie posiada.

PS. Było do przewidzenia, że Szydło wypadnie lepiej. Szkoda, że Kopacz kiepsko (vide moja notka). Pasjami lubię analizy prawicowych analizatorów - "specjalistów" dziennikarskich, ale też "amatorów" - wskazujących, gdzie "tym razem" PiS popełnił błąd. Błędem miała byc zgoda na debatę, bo "po co".
Otóż, "po to" - i jeszcze ze względu na inne uwarunkowania. Jeśli jeszcze blogerom i komentatorom na róznych forach i portalach odpuszczam (wiadomo, emocje, zakładam, że te dobre emocje), o tyle niektórzy tzw. "nasi" dziennikarze powinni wleźć do zacisznej norki - i już nie wyłazić, po ich biadaniach. Naiwni strasznie, a pojęcie o polityce mają - no, powiedzmy, takie sobie. :)
Ach, a te jęki sprzed paru dni - pamiętacie? Któż to będzie dzinnikarso indagował, straszne...
Fakt, Kraśko to klasa sama w sobie (ironia), ale reszta?
Cbdu.
Teraz pytanie na ile źle/dobrze wypadła Kopacz, obawiam się, ze zbyt źle...

Moim zdaniem poniższy mem podsumowuje schyłek Kopacz i PO:


Swoją drogą, to trzeba się modlić za miśka K., aby jak najdłużej utrzymał pozycję naczelnego pijarowca PO.  To dzięki jego ciężkiej pracy PiS jest od krok od całkowitego zwycięstwa.
Pijmy dzisiaj za zdrowie miśka!

Kawał dobrej roboty!
Pozdrawiam.

Powiem tak: jak głosuję na PiS od samego początku i z tego względu można by mnie uznać za "beton pisowski" czy też "fanatyka"- tak, jeśli PiS dojdzie do władzy i nie zrobi rzeczy, których oczekuję (nie spodziewam się cudów, licze na trochę normalności, nawet powoli przywracanej), po zakończonej kadencji - zmienię opcję.
Mogę z różnych przyczyn doceniać niektórych polityków PiS, ale jeśli okażą się nieskuteczni - trudno.
Sentymenty zachowuję dla Polski, a o swój interes jako obywatela Rzeczpospolitej też zamierzam zadbać.
Partie polityczne oferują mi swoje programy - a ja, jako wyborca i konstytucyjny suweren, dokonuję wyboru. Po drodze pojawia się element wiarygodności i efektywności polityków - summa summarum nie są oni nikim innym, jak tylko najemnikami.
Albo, gdyby to porównanie miałoby okazać się uwłaczające - rzemieślnikami oferującymi swoje usługi na rynku pracy.
Na chwilę obecną nie znajduję w prezentowanej mi ofercie nic lepszego niż PiS (i abstrahuję tutaj od kwestii na ile PiS, jako partia polityczna jest "dobry" czy "zły"). Na mój wybór wpływ mają zarówno moje oczekiwania i wymagania, jak też kalkulacja spodziewanych strat i zysków. Strat - ponieważ program PiS nie odpowiada mi w pełni, zakładając przy okazji, że będzie zrealizowany w 100%. Ale plusy w dalszym ciągu przeważają.
**
Referendum?
Akurat tutaj ciężko powiedzieć ilu wyborców bojkotowało referendum z premedytacją, mając nadzieję, że pytania Komorowskiego "przepadną", a ilu nie poszło, bo im się nie chciało. Na pewno ta pierwsza grupa jest liczna - sam do niej należę. Byłem członkiem komisji referendalnej, ale, z rozmysłem, nie głosowałem. Patrząc na wynik można stwierdzić jedno: około 7% Polaków chce jednomandatowych okręgów wyborczych.

Protestuję przeciwko opinii, że niebranie udziału w referendach jest objawem lenistwa i aspołecznej postawy. 
Dopóki będzie kryterium 50%, dopóty nieoddanie głosu jest równie ważne, co jego oddanie!
 
Absencja w referendum Komorowskiego było ważniejszym głosem, niż zagłosowanie przeciw JOWom. Ważniejszym, bo świadomym, w każdym razie w moim przypadku i w przypadku osób, z którymi rozmawiałem. Zagrożenie, że referendum będzie ważne i że wówczas wejdą JOWy, było całkiem realne - sondaże, nawet jesli naciągane, mówiły o 70% zwolenników.  

Wyrzucam sobie, że dwanaście lat temu namawiałem, żeby iść i głosować na "nie".
 

Przeciez wiemy, jak w Polsce funkcjonuje mechanizm referendalny (wymagane ponad 50% frekwencji) - trochę kuriozum moim zdaniem, ale jest, jaki jest. 

O demokracji jako takiej było już na portalu kilka dyskusji. Jedna rzecz, którą regularnie podkreślam: nie można zestawiać "demokracji" historycznych (np. "demokracji szlacheckiej" czy, ulubionego, a nietrafionego przykładu - ateńskiej) ze współczesnym modelem demokracji liberalnej z powszechnym prawem głosu. Ta ostatnia nie ma nic wspólnego ze znanymi nam z historii kolegialnymi metodami podejmowania decyzji - przez niewielką część społeczeństwa/narodu, przez uprzywilejowanych. Model współczesny demokracji liberalnej wywodzi się z kolei, w prostej linii, od pomysłów panów filozofów z XVIII stulecia.
Ten system jest skażony od początku, skażony i skazany na degenerację. Degeneracja to może postępować bardzo powoli bądź bardzo szybko, w zależności różnych czynników, z których nie najmniej ważnym jest poczucie odpowiedzialności obywateli za kraj. Dodatkowo, w miarę jak w ostatnich dziesięcioleciach rosła rola mediów w zyciu codziennym i ich "siła rażenia" - wypaczenia "idealnego" systemu postępowały coraz szybciej. Względna łatwość wdrażania przeróżnych socjotechnik (właśnie przy wykorzystaniu mediów) służących praniu mózgów prowadzi do wspomnianej przez Ciebie, a wcześniej Marszałka: "cloaca maxima".

Oczywiście pierwszą "prawdą", która została nam wdrukowana było stwierdzenie, że nigdy nic lepszego od demokracji nie wymyślono. 
Doprawdy?
Jak w ogóle porównywać eksperyment ustrojowy, który zaistniał dopiero 100 lat temu - z systemami znanymi od tysiącleci?
I nie jest tak, że do wyboru jest jedynie dyktatura/monarchia albo demokracja (współczesnie pomijamy przymiotniki liberalna czy powszechna - co samo w sobie jest naduzyciem i manipulacją). Możliwości i ustrojów jest mnóstwo.