Gender w Więzi

I
O masz podkusiło mnie i poczytałem 1 numer Więzi z tego, jakże nieszczęśliwego 2014 roku. O żęderze tam piszą różne dziwne rzeczy. Całe szczęście że tylko to, co na stronie przeczytałem. Małgorzata Bilska napisała tam m. i.:

Kościół w Polsce zrobił wielki błąd, zaczynając gorączkową debatę wokół gender tuż po nagłośnieniu afer pedofilskich.

Co świadczy o stopniu orientacji w realiach (znikomym). Kościół niczego nie zaczął, Kościół siedział cicho dopóki nie poszła grubsza kasa na forsowanie gender i się nie zaczęła ofensywa. Kontentowali się opowiadaniami o dziczy, jaka się panoszy na tzw. Zachodzie i tyle. Ale jak się zaczęło to co mieli zrobić? Ten i ów się ruszył, a nie stało by się tak gdyby nie oddolny ruch, który animowały np. Terliki. Przy czym Terlikowski jest straszliwy i bestia potworna, ale Terlikowska jeszcze gorsza. Zresztą między nagłośnieniem afer pedofilskich a wejściem dżendera jakiś związek przyczynowo-skutkowy może być.

Jak  można pisać: "...katoliccy rzecznicy antygenderyzmu wyraźnie czują się uprawnieni do operowania „sztywnymi schematami” „narzucania innym własnej koncepcji prawdy i dobra”?

Katolicy nie mogą nikomu narzucać bo nie mają komu. Bez kasy z Unii itp nie ma zwolenników gendera. Za własne nie będą działać. Na tą chwilę to jest garstka pasąca się na dotacjach. Kościół nie chce im niczego narzucać tylko chce obronić swoich przed tyranią żęder-mniejszości.

Wracając jednak do Kościoła: wahałbym się wymagać od Episkopatu deklaracji o równej godności kobiet i mężczyzn. Sprawdziłbym, czy przypadkiem nie przypisuje on kobiecie godności szczególnej, czyli czy kobitkom się nie pogorszy przez ten gender?

II
I tak zgrabnie przeszliśmy do urawniłowki: my już to skądś znamy. Jednym z zarzutów podnoszonych wobec genderu jest jego marksistowska geneza. Jest to mówiąc krótko neomarksizm: klasa robotnicza i jej przewodnia rola okazała się niewypałem no to się wzięło i zastąpiło ją kobietami. Jak podnosi Terlik (ten mniej straszny) zapożyczyli to wprost od Engelsa. Fundamentalnym dogmatem wszalakiego marksizma jest przekonanie, że istnieje jakaś jedna, podstawowa przyczyna rozmaitego nieszczęścia trapiącego ludzkość. I jest to prześladowanie, czy to klasy robotniczej, czy płci czy co tam komu przyjdzie do głowy. Jak ten problem się rozwiąże to nastanie wieczna i doczesna szczęśliwość. Tego jednak się z artykułu Małgorzaty Bilskiej nie dowiemy. A w naszej ciężko doświadczonej marksizmem Ojczyźnie analogia komuno-dżenderowa powinna być oczywista.