Zając jest jednym z symboli Wielkanocy.
Nazwa Wielkanocy w wielu językach została zaczerpnięta od słowa „pascha”, jednak w języku angielskim i niemieckim brzmi podobnie – Easter (ang.), Ostern (niem.) – i pochodzi od starogermańskiej bogini wiosny Ostary, w kulturze anglosaskiej znanej jako Eostre.
Eostre, jako bogini wiosny, światła i odrodzenia, była kojarzona głównie z kurczakami i jajami, a jej świętym zwierzęciem był zając. W czasach przedchrześcijańskich zając był często przedstawiany jako towarzysz bóstw, ich posłaniec, a nawet w ich roli.
Zając jest symbolem Wielkanocy w wielu krajach, zarówno katolickich, jak i protestanckich. W wierzeniach ludowych zając często jest kojarzony z nadchodzącą wiosną i zmartwychwstaniem Jezusa. W kulturze anglosaskiej zając jest również jednym z głównych symboli świąt wielkanocnych.
W Europie Zachodniej zając jest traktowany jako amulet, podobnie jak czarne koty. Zajączki wielkanocne łączą się w pary i są uważane za znak płodności. To dlatego obdarowuje się nimi dzieci podczas śniadania wielkanocnego, podobnie jak prezentami od Świętego Mikołaja w okresie Bożego Narodzenia.
Zając, zwany w śląskiej gwarze hazokiem, także przynosi dzieciom upominki. „Jest uosobieniem tego prezentu, dzieci pytają „Co dostałeś na zajączka?”. Jest nawet tradycja sporządzania gniazdka z siana dla zajączka, gdzieś w krzewach, tam jest koszyczek, pisanki i upominki, a drogę do niego znaczy się nieraz cukierkami, które rozsypały się zajączkowi z dziurawego worka” – twierdzi Grzegorz Odoj.
Zwyczaj „wielkanocnego zajączka” wziął się najprawdopodobniej z jeszcze jednej legendy – związanej z Ostarą. Głosi ona, że Eostre, chcąc uratować zranionego, znalezionego w śniegu ptaka, zmieniła go w zająca. Zając, który kiedyś był ptakiem, nadal znosił jaja, które następnie malował i składał w darze swojej wybawicielce w dowód wdzięczności.
Jego pojawienie się w okresie Wielkanocy przypomina o tym, że Chrystus powstał z martwych, jakby uciekając przed śmiercią jak zając. Zajączek jest również symbolem odrodzenia, nadziei i radości, które przynosi Wielkanoc. W wielu kościołach zajączek jest przedstawiany z koszyczkiem z jajami, co nawiązuje do symboliki odrodzenia i nowego życia.
Czytelnikom mojego bloga chciałbym złożyć życzenia Radosnych i Błogosławionych Świąt Wielkiej Nocy.
Nazwa Wielkanocy w wielu językach została zaczerpnięta od słowa „pascha”, jednak w języku angielskim i niemieckim brzmi podobnie – Easter (ang.), Ostern (niem.) – i pochodzi od starogermańskiej bogini wiosny Ostary, w kulturze anglosaskiej znanej jako Eostre.
Eostre, jako bogini wiosny, światła i odrodzenia, była kojarzona głównie z kurczakami i jajami, a jej świętym zwierzęciem był zając. W czasach przedchrześcijańskich zając był często przedstawiany jako towarzysz bóstw, ich posłaniec, a nawet w ich roli.
Zając jest symbolem Wielkanocy w wielu krajach, zarówno katolickich, jak i protestanckich. W wierzeniach ludowych zając często jest kojarzony z nadchodzącą wiosną i zmartwychwstaniem Jezusa. W kulturze anglosaskiej zając jest również jednym z głównych symboli świąt wielkanocnych.
W Europie Zachodniej zając jest traktowany jako amulet, podobnie jak czarne koty. Zajączki wielkanocne łączą się w pary i są uważane za znak płodności. To dlatego obdarowuje się nimi dzieci podczas śniadania wielkanocnego, podobnie jak prezentami od Świętego Mikołaja w okresie Bożego Narodzenia.
Zając, zwany w śląskiej gwarze hazokiem, także przynosi dzieciom upominki. „Jest uosobieniem tego prezentu, dzieci pytają „Co dostałeś na zajączka?”. Jest nawet tradycja sporządzania gniazdka z siana dla zajączka, gdzieś w krzewach, tam jest koszyczek, pisanki i upominki, a drogę do niego znaczy się nieraz cukierkami, które rozsypały się zajączkowi z dziurawego worka” – twierdzi Grzegorz Odoj.
Zwyczaj „wielkanocnego zajączka” wziął się najprawdopodobniej z jeszcze jednej legendy – związanej z Ostarą. Głosi ona, że Eostre, chcąc uratować zranionego, znalezionego w śniegu ptaka, zmieniła go w zająca. Zając, który kiedyś był ptakiem, nadal znosił jaja, które następnie malował i składał w darze swojej wybawicielce w dowód wdzięczności.
Jego pojawienie się w okresie Wielkanocy przypomina o tym, że Chrystus powstał z martwych, jakby uciekając przed śmiercią jak zając. Zajączek jest również symbolem odrodzenia, nadziei i radości, które przynosi Wielkanoc. W wielu kościołach zajączek jest przedstawiany z koszyczkiem z jajami, co nawiązuje do symboliki odrodzenia i nowego życia.
Czytelnikom mojego bloga chciałbym złożyć życzenia Radosnych i Błogosławionych Świąt Wielkiej Nocy.
(1)