"Zero tolerancji"

OK, ile jednak mamy tych policzków?
Dwa i tylko dwa.
Po nadstawieniu, w pokorze, drugiego policzka tolerancja musi się kończyć, bo słowo „tolerancja” nie oznacza godzenia się na wszystko (szczególnie na czyjąś krzywdę, w tym - własną).
Mamy też, nie mniejszy niż nakaz miłości bliźniego, obowiązek przeciwstawiania się złu.

Nie ulega już wątpliwości, że lewactwo (i liberalni poza granice rozsądku cynicy) próbują zepchnąć nas, katolików, patriotów, konserwatystów do skansenu, gdzie będziemy służyć w najlepszym wypadku za ciekawostkę turystyczną, w najgorszym – za... odstraszający przykład.
Albo dwa w jednym.

 

Zamieściłem wyżej fragment filmu „Świadek” Petera Weira (polecam!), który od lat, i coraz częściej, staje mi przed oczami, kiedy plują nam w twarz i... uznają, że to norma, oczywistość, nawet ich święte (sic!) prawo.
Nasze zaś oburzenie – za coś śmiesznego.
Ba, próbują zarzucać nam... agresję.
Straszą nami.
No to niech, ku.wa, naprawdę mają powody do strachu!

Szybko wyjaśnię, tym, którzy nie widzieli filmu, o co chodzi..
Otóż bohater grany przez Harrisona Forda, policjant, stara się chronić małego chłopca, świadka morderstwa popełnionego przez innych, skorumpowanych funkcjonariuszy policji. Dzieciak jest amiszem (https://pl.wikipedia.org/wiki/Amisze), członkiem bardzo konserwatywnego i nadzwyczaj fundamentalistycznego odłamu protestantyzmu. Społeczność ta mieszka w wydzielonych enklawach (gettach). Ranny policjant ukrywa się w jednej z wiosek amiszów. Na przedstawionym fragmencie filmu widzimy, jak reaguje on na bezczelność, arogancję i, co tu owijać w bawełnę, agresję turystów (byczków a la Rambo:):):)), nadużywających znanej powszechnie „dobrotliwości” (czyt. „bezbronności”) amiszów. Nota bene tym właśnie się demaskuje.
Ostatecznie jednak sprawiedliwość triumfuje i... to napawa optymizmem:):):)

Jeśli teraz piszę „zero tolerancji”, to nie posługuję się jakimś sloganem, ale namawiam, żeby takie hasło potraktować całkiem dosłownie.
Nie chodzi o to, by od razu łamać nosy (poza obroną konieczną - szerooooko pojętą:):):)), ale przecież można dotkliwie kogoś skopać... nie dotykając go nawet palcem:):):)

Jeśli nie będziemy się bronić, odważnie, z determinacją i pełną konsekwencją, to lewactwo zaszczuje nas do cna (a potem wpadniemy pod władzę islamu, o ile zachowamy głowy).

Zero tolerancji dla antykatolicyzmu, zero tolerancji dla niszczycieli naszych tradycji i systemu wartości, zero tolerancji dla zdrajców, sprzedawczyków, złodziei i agentów!
Zero tolerancji, dodam, dla „trzeciej drogi” i antykaczystów!

Brzmi to nadzwyczaj podniośle, wręcz patetycznie – sam się sobie dziwię, ale, cholera, czemu miałbym się tego wstydzić?
Manifest?
Niech będzie manifest:):):)

Zawsze stosowałem się do tej „ortodoksyjnej” zasady, więc wiem, ile to kosztuje w „realu”, niemniej teraz gramy już o życie, a to najwyższa stawka.

PS
Dodam, że dziś jest, paradoksalnie, łatwiej, bo płyniemy na fali wznoszącej. Prawicowi „hejterzy” budzą strach w kręgach skorumpowanej, sprzedajnej władzy. Coraz więcej osób ośmiela się na coś więcej niż tylko pokazywanie figi pod stołem i mamrotanie po kątach oraz tchórzliwe „filozowanie” (które zresztą, moim zdaniem, tylko nas rozmiękczało)...

Udowadniajmy codziennie, że jest nas wielu i jesteśmy silni, nieprzejednani i zdeterminowani.

Ci, których to przestraszy (wielu ma powody do poważnych obaw), są i tak niereformowalni, inni może jeszcze otrzeźwieją (pod presją, a jakże:):):)), obudzą w sobie sumienie lub... zechcą przyłączyć się do przyszłych zwycięzców.
A po zwycięstwie – nadal zero tolerancji:):):)
Żeby nie nastąpiła recydywa.