Godziemba - blog

Dzięki wsparciu lewicowych amerykańskich mediów komuniści północnowietnamscy zdołali przekuć swoją militarną klęskę podczas Ofensywy Tet w propagandowe zwycięstwo.
 
 

Poza Sajgonem najcięższe walki w czasie ofensywy Tet toczyły się w Hue oraz Khe Sanh.
 
 
       Hue, dawna stolica Wietnamu, było trzecim co do wielkości miastem Wietnamu Południowego – i zarazem stolicą prowincji Thua Thien. Nieopodal miasta przebiegała strategiczna droga nr 1, służąca do zaopatrywania oddziałów na granicy z Wietnamem Północnym.
 
 

Komunistyczna Ofensywa Tet rozpoczęła się 31 stycznia 1968 roku.
 
 

W ofensywie Tet wzięło udział prawie 100 tysięcy dobrze uzbrojonych żołnierzy armii północnowietnamskiej oraz komunistycznych partyzantów.
 
 

W PRL. palenie papierosów było w dobrym tonie.
 
   Na początku lat 70. wśród palaczy  krążyły opowieści o „Mazurach”, piekielnie mocnych  papierosach, robionych na prawdziwej machorce, pakowanych w szarobure opakowania po 20 i 10  sztuk. Podobno w zapadłych dziurach można było jeszcze je kupić, ale w nie miastach.
 

Dym tytoniowy towarzyszył Polakom przez cały okres PRL-u,
 
     Choć niemal każdy wiedział, że tytoń to groźna trucizna, ale  zapalić było w dobrym tonie.  Czasem  palacz grzecznie pytał  znajdujących się w tym samym pomieszczeniu: „Mogę zapalić?”. I  rzadko  spotykał się z odmową.
 

Interwencje mieszkańców domów, położonych w pobliżu budek z piwem, doprowadziły w latach 70. do likwidacji większości z nich.
 

      Zanim to nastąpiło budki z piwem były stałym miejsce spotkań towarzyskich piwoszy,
 

Polska Ludowa nie była krajem piwnym. Jakość piwa pozostawiała wiele do życzenia. Z  wyjątkiem piw idących na eksport, złocisty napój był raczej wodnisty i słaby.
 
      W ramach planu sześcioletniego do miast ściągnęły setki tysięcy mieszkańców wsi, by pracować w istniejących już fabrykach bądź wznosić je od podstaw. Przyjeżdżający  przeważnie ludzie trafiali do hoteli robotniczych, gdzie po pracy głównie się piło wódkę.
 

Produkcja tanich win przetrwała PRL.
 
 
     W PRL alpagi nazywały się pospolicie: Wino, Myśliwskie, Rycerskie, Zamkowe, Żubr, Okęcie itp. 
 
 
     Do najbardziej wymyślnych nazw należał z pewnością Wigraszek dostępny w regionie augustowskim i na Mazurach.
 
 

Hitem PRL-u była produkcja tanich win owocowych.
 
 
      W okresie PRL-u osławione rodzime wino owocowe nazywano  zazwyczaj alpaga i zostało uwiecznione w licznych piosenkach, np. „Autobiografii” Perfectu  - „Alpagi łyk i dyskusje po świt,/ niecierpliwy w nas ciskał się duch”.