Nie tylko w okresie powojennym, ale także przed wojną mecze derbowe wywoływały wielkie emocje.
(2)
Godziemba - blog
Sady Żoliborskie są jednym z najpiękniejszych osiedli w Warszawie wybudowanych w okresie PRL.
W powojennej, zniszczonej przez Niemców Warszawie głód mieszkań był tak olbrzymi, iż podstawowym parametrem była budowa największej liczby mieszkań w jak najkrótszym czasie. Jakość budynków i mieszkań liczyła się dużo mniej.
W powojennej, zniszczonej przez Niemców Warszawie głód mieszkań był tak olbrzymi, iż podstawowym parametrem była budowa największej liczby mieszkań w jak najkrótszym czasie. Jakość budynków i mieszkań liczyła się dużo mniej.
(2)
Otwarty w 1962 roku Supersam przy warszawskim placu Lubelskim był pierwszym w Warszawie sklepem samoobsługowym i jednym z najciekawszych pawilonów wybudowanych w PRL.
(2)
Badylarz był w PRL-u synonimem bogactwa
Hasło „badylarz” w słowniku języka polskiego pojawiło się już w 1958 roku i miało znaczenie: „żartobliwie: podmiejski ogrodnik uprawiający warzywa”.
Wkrótce potem zostało nacechowane negatywnie. „ Głoszono, że jest zamożny, co w skromnie żyjącym społeczeństwie miało budzić niechęć i złość. Budzenie zawiści to stały element propagandy komunistycznej – wyjaśniał prof. Michał Głowiński.
Hasło „badylarz” w słowniku języka polskiego pojawiło się już w 1958 roku i miało znaczenie: „żartobliwie: podmiejski ogrodnik uprawiający warzywa”.
Wkrótce potem zostało nacechowane negatywnie. „ Głoszono, że jest zamożny, co w skromnie żyjącym społeczeństwie miało budzić niechęć i złość. Budzenie zawiści to stały element propagandy komunistycznej – wyjaśniał prof. Michał Głowiński.
(1)
W PRL-u brakowało nie tylko mięsa, cukru, szynki i sznurka do snopowiązałek, ale także papieru toaletowego.
Trzeba było na niego polować, a potem wystać w kolejce. Szara rolka papieru toaletowego stała się królową PRL-u.
Polacy żartowali – co to jest: idąca ulicą kobieta niesie deficyt w deficycie? Szynka owinięta w papier toaletowy!
Trzeba było na niego polować, a potem wystać w kolejce. Szara rolka papieru toaletowego stała się królową PRL-u.
Polacy żartowali – co to jest: idąca ulicą kobieta niesie deficyt w deficycie? Szynka owinięta w papier toaletowy!
(2)
Obok słynnego Różyca na Pradze do lat 70. istniał także bazar między Stalową i Strzelecką.
W okresie międzywojennym renoma bazaru Różyckiego była już mocno ugruntowana. Z pewnością był największym i najbardziej znanym bazarem po tej stronie Wisły, a w skali miasta konkurować z nim mógł tylko wolski Kercelak.
W okresie międzywojennym renoma bazaru Różyckiego była już mocno ugruntowana. Z pewnością był największym i najbardziej znanym bazarem po tej stronie Wisły, a w skali miasta konkurować z nim mógł tylko wolski Kercelak.
(2)
Tradycje targowe na warszawskiej Pradze sięgają wieków średnich i właśnie dzięki wymianie handlowej rozwinęła się w tym miejscu osada.
(3)
W 1956 roku Józef Sigalin został odwołany ze stanowiska naczelnego architekta Warszawy.
W sierpniu 1951 roku Sigalin został naczelnym architektem Warszawy. Korzystając z przywileju wybrania sobie siedziby wrócił do pałacu Pod Blachą, gdzie pracował w trakcie budowy trasy W-Z.
W sierpniu 1951 roku Sigalin został naczelnym architektem Warszawy. Korzystając z przywileju wybrania sobie siedziby wrócił do pałacu Pod Blachą, gdzie pracował w trakcie budowy trasy W-Z.
(1)
W trakcie odbudowy Warszawy zburzono szereg zabytkowych budynków.
(1)
Józef Sigalin był zdecydowanym zwolennikiem dekretu Bieruta o nacjonalizacji warszawskich gruntów.
W chwili wkroczenia wojsk sowieckich do lewobrzeżnej części Warszawy spośród dziewięciuset osiemdziesięciu siedmiu zabytkowych budynków zniszczone całkowicie były siedemset osiemdziesiąt dwa, częściowo – sto czterdzieści jeden. Ocalały sześćdziesiąt cztery. Z sześćdziesięciu czterech warszawskich kościołów zachowały się zaledwie cztery. Planowa polityka niszczenia miasta
W chwili wkroczenia wojsk sowieckich do lewobrzeżnej części Warszawy spośród dziewięciuset osiemdziesięciu siedmiu zabytkowych budynków zniszczone całkowicie były siedemset osiemdziesiąt dwa, częściowo – sto czterdzieści jeden. Ocalały sześćdziesiąt cztery. Z sześćdziesięciu czterech warszawskich kościołów zachowały się zaledwie cztery. Planowa polityka niszczenia miasta
(1)
Strony
- « pierwsza
- ‹ poprzednia
- …
- 18
- 19
- 20
- 21
- 22
- 23
- 24
- 25
- 26
- …
- następna ›
- ostatnia »