Godziemba - blog

W kwietniu 1917 roku Niemcy przejęli kontrolę nad Legionami Polskimi.
 
    W dniu 10 kwietnia 1917 roku Niemcy, przejmując Legiony od Austriaków utworzyli z nich Polską Siłę Zbrojną (Polnische Wehrmacht). Głównodowodzącym został generał-gubernator Hans Hordwig Beseler, choć formalnie zwierzchnictwo miała sprawować Tymczasowa  Rada Stanu.
 

Podczas walk w północnej Rumunii na wiosnę 1944 roku niemieckie jednostki zdołały pokonać zdecydowanie silniejsze oddziały sowieckie.

Na wiosnę 1944 roku sowieckie armie poniosły porażkę w walkach o opanowanie Rumunii.

    Na wiosnę 1944 roku sowieckie dowództwo zamierzało przeprowadzić siłami 2. i 3. Frontu Ukraińskiego wielką operację, której celem było przerwanie obrony wojsk niemiecko-rumuńskich w północnej Rumunii, wyparcie ich za Dniestr, zdobycie Jass i Kiszyniowa oraz głębokie wdarcie się wojsk sowieckich w głąb Rumunii.

Nie ulega wątpliwości, że nacisk opinii publicznej odegrał istotną rolę w decyzji o zaangażowaniu Rosji w I wojnę światową.

    W ostatnich latach przed jej wybuchem nastrój „prosłowiańskiej wojowniczości” opanował korpus oficerski, elity i znaczną część społeczeństwa. Jedynie na dworze silna była frakcja przeciwników udziału Rosji w wojnie.

Zabójcą premiera Stołypina był ceniony agent ochrany Dmitrij Bogrow.

    Zamachowiec został natychmiast schwytany przez publiczność, która próbowała dokonać na nim linczu – oficerowie żandarmerii odbili go z rąk tłumu z najwyższym trudem. Mikołaj na wieść o zamachu powrócił na salę, a orkiestra powitała go hymnem „Boże, chroń cara", po czym widownia zakrzyknęła na cześć panującego: „Ura!". Car skłonił się zgromadzonym, po czym spokojnie obejrzał ostatni akt przedstawienia.

W dniu 14 września 1911 roku premier Piotr Stołypin został śmiertelnie postrzelony w kijowskim teatrze.

   Na początku września 1911 roku premier Piotr Stołypin wyjechał do Kijowa, aby uczestniczyć z carem i innymi dostojnikami w uroczystości odsłonięcia pomnika Aleksandra II w 50. rocznicę jego pierwszej reformy.

Podstawowym celem Piotra Stołypina było przekształcenie Rosji w praworządne państwo, w którym „obowiązki i prawa poddanych określają ustawy pisane, a nie wola poszczególnych osób”.

Piotr Stołypin był najwybitniejszym premierem Rosji.

    Piotr Stołypin po ukończeniu studiów przyrodniczych na uniwersytecie w Petersburgu zajmował kolejno stanowisko marszałka szlachty, najpierw powiatowego potem gubernialnego, aby zostać najmłodszym w Rosji gubernatorem. W Saratowie utwierdził się w przekonaniu, iż bez zasadniczej zmiany sytuacji na wsi, Rosję czeka kataklizm polityczny i społeczny. Wybuch buntu chłopskiego nie miał być wynikiem idei rewolucji, lecz aktem rozpaczy wynikającej z beznadziei chłopskiego bytu.

Władze komunistyczne starały się kontrolować wszelkie aspekty działalności „ludowego” wojska.
 
    Bardzo silny nadzór Biuro Polityczne PZPR sprawowało nad Głównym Zarządem Politycznym WP. Świadczy o tym Uchwała Sekretariatu Biura Organizacyjnego KC PZPR z 11 czerwca 1951 roku w sprawie zacieśnienia więzi organów partyjno-politycznych oraz organizacji PZPR w wojsku z terenowymi organizacjami partyjnymi oraz ściślejszej koordynacji pracy Głównego Zarządu Politycznego z odpowiednimi wydziałami KC PZPR.