Jest mi przykro

Naprawdę jest mi przykro.

Na własną rękę robię sporo wysiłku, aby zapoznać się z sytuacją Ukrainy. Prowadzę nasłuch ukraińskich mediów. Staram się wiedzieć więcej i ciekawsze wątki przekazuję czytelnikom blog-n-roll.

Ponadto robię sporo wysiłku, aby spopularyzować historię Województwa Smoleńskiego. Przedzieram się przez rosyjskie mapy, przepisuję słabo czytelne dokumenty. Jeśli uważacie, że czytanie cyrylicy to przyjemność, to jesteście w błędzie.

Naprawdę nie oczekuję ani słów podzięki, ani wsparcia, ani nawet współpracy. Nic z tych rzeczy.

Oczekuję, abyśmy wszyscy trochę więcej zainteresowali się sytuacją za naszą obecną, stalinowską, wschodnią granicą (do cholery!).

Gdy otwieram blog-n-roll odnoszę wrażenie – zapewne błędne – że spora część naszych publicystów specjalizuje się w snuciu geopolitycznych wizji i krytykowaniu Zachodu. Mnie to już dawno znudziło. A Was nie? Czy rzeczywistość nie jest ciekawsza?

Zaangażujmy w sprawę ukraińską trochę więcej swoich emocji. Nigdy nie miałem talentu do języków obcych i nic mnie nie ciągnęło do „innostranców”. Kompletnie nic. Aż do dzisiaj, gdy dzieje się coś więcej, niż głupawe czytanki z podręczników pisanych przez ludzi, którzy mówią we wszystkich możliwych językach, ale w żadnym nie mają nic ciekawego do powiedzenia. Uczyńmy wysiłek, aby zbliżyć się do naszych wschodnich sąsiadów, i to i owo zrozumieć. Nie przyjmujmy pozy „obiektywnych” obserwatorów, którzy leją krokodyle łzy nad moralnym stanem Jewropy. Naprawdę nie chodzi o to, aby rzucać wszystkie nasze zajęcia i pędzić na majdan. Chodzi o to, aby oglądać, słuchać i rozpowszechniać informacje z Ukrainy. Z Ukrainy, nie z TVN i CNN. Czy to naprawdę takie trudne?

Przed chwilą oglądałem w hromadske.tv wywiad z dwoma członkami ukraińskiej samoobrony z Doniecka. Jeden z nich, niezależny dziennikarz, stwierdził niedwuznacznie, że wędrujący po miastach wschodniej Ukrainy „prorosyjscy demonstranci” to po prostu przyjezdni z Biełhorodu i Rostowa – miast Federacji Rosyjskiej. Tymczasem w szkle kontaktowym Misiu Kamiński z jakimś drugim osłem zastanawiali się, czy może nastroje na Krymie rzeczywiście są „prorosyjskie”. Nikt nie wspomniał o tym, że frekwencja w cyrku zwanym „referendum” wyniosła nie więcej, niż 30%. Proste fakty nikogo nie interesują w TVN. Ale dlaczego nie interesują nas, blogerów blog-n-roll?

Czy zaiste "niezależne media" służą tylko do tego, aby red. Braun mógł promować swój kolejny film, a Sławomir Cenckiewicz lansować się w towarzystwie gen. Dukaczewskiego (albo na odwrót)? Wyjdźmy z tego naszego bagienka i zainteresujmy się trochę światem dokoła.

JB