Z Massimo Introvignem, włoskim socjologiem, szefem Obserwatorium Wolności Religijnej CENSUR, rozmawia Beata Falkowska
Swego czasu pisał Pan sporo o kampanii Goebbelsa w III Rzeszy uderzającej w Kościół i księży przy pomocy zarzutu pedofilii. Te wydarzenia nie przebiły się jednak do powszechnej świadomości.
– Zsekularyzowane media nie miały interesu, by bronić Kościoła katolickiego. W marcu 1937 r. w encyklice „Mit brennender Sorge” Papież Pius XI potępił nazistowską doktrynę i reżim. Katolicyzm był nadal religią wyznawaną przez większość ludzi w kilkunastu regionach Niemiec, w tym w Bawarii. Hitlerowcy poczuli się zagrożeni i postanowili, m.in. poprzez fabrykowanie oskarżeń duchownych o pedofilię, dać odpór encyklice. Pod koniec marca 1937 r. Józef Goebbels, szef nazistowskiej propagandy, zapoczątkował kampanię przeciwko rzekomej pedofilii wśród księży. W tym samym roku Goebbels sfabrykował oskarżenia o pedofilię przeciwko 325 księżom. Dodajmy, że w tamtym czasie Kościół katolicki w Niemczech nie krył i potępiał rzeczywiste przypadki seksualnych nadużyć wśród duchowieństwa, które były jednak wielką rzadkością.
Z dochodzenia przeprowadzonego przez jezuitę o. Waltera Mariaux (1894-1963), który później uciekł do Brazylii, wiemy, w jaki sposób, bazując na fałszywych dowodach, hitlerowski reżim budował kłamliwe oskarżenia.
Akcja hitlerowców nie przyniosła jednak masowych wyroków wobec kapłanów.
– Sfabrykowane dowody były tak nieprawdopodobne, że nawet nazistowscy sędziowie nie chcieli w większości spraw orzekać na ich podstawie wyroków skazujących. Z 325 księży, którzy stanęli przed sądem, za „winnych” uznano 21. Ojciec Mariaux naprawdę zrobił kawał detektywistycznej roboty i gdy czyta się opracowane przez niego dokumenty, ma się wrażenie, że to powieść szpiegowska. Szkoda, że nie są powszechnie znane.
Jaka była reakcja Kościoła katolickiego w Niemczech na cały ten antykatolicki montaż?
(...)
http://www.naszdziennik.pl/mysl/64896,ataki-na-kosciol-sponsorowane.html