Niezawodnym sposobem na sprawdzenie kierunku, z którego wieje wiatr jest poślinienie palca i uniesienie go do góry. Wiatr zawsze wieje z tej strony, z której na palcu poczujemy silny chłód.
(9)
kokos26 - blog
"My tu śmichy chichy, a Tomasz Lis będzie musiał tego wszystkiego z poważną miną bronić" napisała na Twitterze blogerka Kataryna dołączając tym samym do chóru prześmiewców, którzy w ubiegły piątek drwili z kabaretu, jaki urządziła Ewa Kopaczyna prezentując Polakom skład swojego gabinetu. Pal licho Lisa wszak ten medialny fryzjerczyk nie takie idiotyzmy firmował swoją z pozoru poważną, a tak naprawdę głupkowatą miną. Ważne, że według zapowiedzi miał powstać „gabinet osobowości”, a otrzymaliśmy gabinet osobliwości.
(4)
Ku wielkiemu zaskoczeniu opinii publicznej, „najwyżej cenionych” dziennikarzy i dyżurnych ekspertów, Tusk nagle pod koniec stycznia 2010 roku ogłosił, że nie będzie ubiegał się o najwyższe stanowisko w państwie i rezygnuje z walki o zakwaterowanie z prezydenckim pałacu. To, co wydawało się w stu procentach pewne zrozumiałe i politycznie uzasadnione w jednym momencie zostało anulowane i nawet wielu rozczarowanych polityków PO nie kryło zdziwienia faktem, że dowiadują się o tym z telewizji.
(1)
Pamiętam jak w czasach rządu PiS dziennikarska salonowa wataha zawyła z oburzenia, kiedy premier Jarosław Kaczyński udał się na kilkudniowy wypoczynek. W kraju tyle problemów, a ten sobie wypoczywa – grzmiano z ekranów telewizyjnych. Oczywiście zapał do pracy i godziny jej poświęcone wypadają tragicznie na niekorzyść Tuska, jeżeli porównać je z premierowaniem Kaczyńskiego, ale jak wiemy, co wolno wojewodzie...
(2)
Użytym przeze mnie w tytule i nieco zmienionym na potrzeby tego felietonu przysłowiem posługujemy się zawsze w sytuacji, kiedy osoba lub osoby mające coś na sumieniu doszukują się w wypowiedziach innych, jakichś aluzji odnoszących się do ich wstydliwych bądź haniebnych, a czasem nawet przestępczych czynów. Odpowiedzią i obroną jest zawsze gwałtowna histeryczna reakcja demaskująca osoby czy nawet całe środowiska, które mają coś za uszami.
(3)
Nowa premier III RP już na samym początku ma problem z pozoru prozaiczny. Chodzi o jej nazwisko brzmiące jak wiemy, Kopacz. Dzisiaj to słowo najbardziej kojarzy się z piłkarskim wyrobnikiem pozbawionym talentu co dla następczyni utalentowanego ponoć piłkarza-amatora Tuska może być nieco deprymujące. Kopacz tak naprawdę w języku polskim znaczy „łopatowy”, „szuflowy” jednym słowem określa osobnika coś kopiącego, odkopującego lub wydobywającego na powierzchnię. I tu znowu mamy kłopot. Kojarzyć się to może ze słynnym już kłamstwem o przekopywaniu miejsca katastrofy smoleńskiej na metr w głąb.
(1)
Trochę jakby ucichło naśmiewanie się z wyborców Platformy Obywatelskiej i coraz rzadziej używa się wypowiadanego z ironią określenia „młodzi wykształceni z dużych miast”. W ferworze ostrego politycznego sporu oraz podziału społeczeństwa zabrakło nam woli i czasu na próbę wejścia w buty przeciwnika po to by zrozumieć jego polityczne wybory. Nie da się obronić tezy, że te miliony głosujących na Tuska i jego ferajnę w 100% liczyły na własne korzyści i miały głęboko gdzieś dobro naszej ojczyzny.
(2)
W polskojęzycznej wersji niemieckiego plakatu ostrzegającego przed tyfusem plamistym widzimy wielką wesz na tle upiornej twarzy brodatego, niedomytego Żyda, w którego szczękach brakuje zębów, a te które jeszcze się ostały są zepsute i spróchniałe. Niech nie zmyli nikogo napis „tyfus plamisty”, bo ostrzeżenie przed chorobą i troska o zdrowie obywateli to tylko pretekst. Antysemicki charakter plakatu definitywnie określa napis, w którym dla wzmocnienia przekazu umieszczono dwa słowa, „Żydzi” i „Wszy”.
(2)
Zastanawiam się, czy zamiast demonstracji przed rosyjskimi ambasadami i konsulatami nie powinniśmy organizować ich dzisiaj przed niemieckimi – napisał w Gazecie Polskiej redaktor Tomasz Sakiewicz przerażony tym, że jak twierdzi, „Niemcy sprzedały Ukrainę, Bałtów i Polskę”.
(1)
Obejrzałem wstrząsający film z egzekucji chrześcijan w Iraku i szczerze mówiąc trudno mi dojść do siebie oraz zachować spokój na widok masowych mordów dokonywanych na niewinnych ludziach i to dokładnie metodą katyńską. Można dzisiaj powiedzieć, że przy bierności świata w Iraku doszło do ostatecznego rozwiązania kwestii chrześcijańskiej.
(2)
Strony
- « pierwsza
- ‹ poprzednia
- …
- 26
- 27
- 28
- 29
- 30
- 31
- 32
- 33
- 34
- …
- następna ›
- ostatnia »