n0str0m0 - blog

Gdybym mial - jak zazwyczaj - zaczac od anegdoty, to pewnie opisalbym noc poslubna modliszka i modliszki. Lub przynajmniej zacytowal Jeffa Goldbluma z Jurassic Park 2 - "Cacy-cacy, tak to sie zawsze zaczyna, a potem sa tyko wrzaski i krew."

Zaczne jednak nietradycyjnie i anegdotnę sobie na sam koniec. 

O czym wiec dzis bedzie? O tym jak sie zwodzi ludzi. Od dawna, ot, prosze bardzo. Przykladami bede sypal. 

#1
- Babinko, te grzyby sa trujace!
- A... Nieszkodzi. Nie dla siebie zbieram, a na sprzedaz. 

Powyzszy dowcip wyczerpuje zapas humoru na dzis, bo temat raczej powazny. Ale, by lepiej zilustrowac to co mam do napisania, pogderam sobie co nieco, bez widocznego skladu i ladu. Oraz rymu i taktu. I w ogole bez puszczania perskiego oka.

#3

ale od osmej sekundy jestem w szoku.

(Ostrzegam, ze to bardzo powazna sprawa)

Zamknalem oczy i puscilem raz jeszcze. Od osmej sekundy, a nawet siodmej. I jak sie teraz z tego wygrzybiesz, gadajacy reklamiarzu?
 

Swoja droga zupelnie nie tak wyobrazalem sobie naszego szanownego kolege :)

Jack of all trades mowi sie na takiego jak ja, dodajac zlosliwie, Master of none.

Wlasnie chcialem to przetlumaczyc, gdy zdalem sobie sprawe, ze jako osoba raczej amatorsko wladajaca i linguiczem, i jezykiem, powinienem zdac sie na pomoc fachowa. Google Translate odpalilem i otrzymalem to:

Gniazdem Wszystkich Branz, Kapitan Noone. To przenosnia stosowana w odniesieniu do osoby, ktora jest wlasciwa z wielu umiejetnosci ale nie zawsze jest znakomita w konkretnym jednym. 

No, to teraz juz wiecie. 

- Wyrzucam Cie, nie dlatego, ze nie masz racji, a dlatego, ze jestes glupi.

Napisal mi znajomy na fejsie. I wyrzucil, bo ma prawo. I troche mi sie przykro zrobilo, choc nie na dlugo, bo zaraz dodal, ze sobie moze pozwolic na wyrzucanie, gdyz ma ponad szesciuset znajomych. Wiec stad moj smutek, ze zostanie sam, jesli tak bedzie rozmawial (jak Bruce Willis negocjowal w 5tym elemencie) ze swoimi kolegami.. No, ale to jeszcze potrwa, jak mniemam, powinno mu znajomych starczyc na co najmniej pare lat, wszak nie codziennie bedzie wyrzucal po jednym.

Na sam poczatek postanowilem podzielic sie z wami pewnym odkryciem z natury estetycznym. Albowiem jak dotad nie zauwazylem, by ktokolwiek z was, najmilsi zauwazyl niepokojacy brak wystepujacy we wszystkich dziedzinach sztuki, klasycznej i wspolczesnej. Brak odzewu na temat tak przeciez wypelniajacy media. I to zeby jeszcze taka byla tradycja, ale przeciez nie. U nasz, jak okiem siegnac, poeta, malarz i kompozytor, zbiorowo i indywidualnie, rece zacierali by tylko drogim nieobecnym laurke napisac. A tu, prosze bardzo... NIC.

Jest maj.

W Kwiatach Polskich Tuwim go ładnie opisal. Że jest, i że ludziom zawraca w głowach. I że pachnie odurzajaco. Jest maj... I nie ma Tomka, od roku i tygodnia. Odszedł cicho, skromnie. Wręcz wstydząc się naglej słabości swojej. Jest rok i tydzień i miesiąc od naszej ostatniej rozmowy. Pełnej milczenia przerywanego sporadyczną szczerościa.


To już koniec, wszyscy idą do piachu, pojdę i ja, powiedział.  

Wczoraj wydarzylo sie cos, co zderzaki antygrawitacyjne (ktore jak do tej pory byly u mnie na topie technologii nie-z-tego-swiata) odsyla razem z panem wynalazca Łagiewka na lono przyrody, by sobie mogl pozbierac grzyby albo potarzac na trawniku przed osiedlowym smietnikiem.