Byliśmy świadkami w sprawie Doroty Stańczyk czyli jak rżnąć głupa

Prawie dwa miesiące temu w Gazecie Warszawskiej można było przeczytać poniższą relację:

Pojawiły się pogróżki skierowane w stronę Doroty Stańczyk. Przypomnijmy, że 20-letnia Stańczyk przedstawiła dowody na fałszerstwo wyborcze - w wyborach do Sejmiku Województwa Śląskiego “zaginęło” 130 tysięcy głosów.

23 lutego w firmie ojca Doroty pojawiło się dwóch niespodziewanych gości - czarne auto zaparkowało w pobliżu zakładu. Jeden z mężczyzn, którzy wysiedli z auta, odezwał się do pana Stańczyka w te słowa: “Ona ma za dużego ryja. Jeśli nie zamknie ryja, to możemy pomóc.” Nie dodając nic więcej, nieznajomi wrócili do auta i odjechali, zostawiając osłupiałego ojca Doroty.

Ojciec Doroty powstrzymał się jednak ze złożeniem oficjalnego zawiadomienia o próbie zastraszenia. Policja sporządziła jednak z zajścia notatkę służbową. Sama zainteresowana nie ujawniała sprawy, aż do ostatniej soboty - kiedy "niezidentyfikowani sprawcy" pojawili się znowu. Tym razem uszkodzili kłódki w bramie zakładu jej ojca. Wtedy Dorota powiadomiła opinię publiczną o szykanach godzących w jej rodzinę. Skomentowała zajście na Facebooku, gdzie otwarcie nazwała nękających ją ludzi tchórzami, którzy, nie mając odwagi przyjść do niej, lecz zabierają się za straszenie najbliższych.  {czytaj dalej}
http://www.warszawskagazeta.pl/kraj/item/898-zastraszaja-dorote-czyli-re...

Poruszeni tymi wiadomościami, wysłaliśmy zaraz  z moją żoną mail poniższej treści:

Do komendanta bytomskiej policji
komendant@bytom.ka.policja.gov.pl

Prosimy o zdecydowane działanie w celu odnalezienia sprawców zastraszania pani Doroty Stańczyk i jej rodziny.

Mamy nadzieję, że profesjonalizm Pana i pracujących pod Pana komendą policjantów  pozwoli wszystkim nam poczuć się bezpiecznie.

Pozwoli przekonać się, że żyjemy w państwie prawa.

Mamy nadzieję że Wasze działania w celu ochrony korzystania przysługujących nam praw  społecznych i obywatelskich  doprowadzą do ukarania przestępców.
/nasze imiona, nazwiska, adres/

Minęło od tego czasu prawie dwa miesiące....
Dziś do naszego domu zawitał sympatyczny cywilny policjant z miejscowego komisariatu policji. 
Pofatygował się do nas w sprawie zgłoszenia o groźbę zastraszania Doroty Stańczyk, i spisania protokółu w tej sprawie. Dostali polecenie z Komendy Głównej Policji, aby komisariat uzyskał konieczny formalny papier.
Żona wychodziła właśnie do kościoła. 
Po odpowiedniech formułkach prawnych z zacytowaniem paragrafu co do odpowiedzialności za prawdziwość moich zeznań (do 3 lat odsiadki) opowiedziałem młodemu człowiekowi historię dzielnej  Pani Doroty, on spisał protokół, i gdy przeczytałem i podpisałem, żona była już z powrotem i mogła podpisać jej dotyczącą notatkę.

Przed wyjściem policjant poinformował mnie, że gdy w najbliższych dniach przyjdzie pocztą wezwanie z komisariatu w celu zeznania jako świadek w sprawie, to możemy go podrzeć i wyrzucić, bo sprawę juz przy okazji załatwił wcześniej. Powiedziałem, że pism urzędowych nie drę i nie wyrzucam. (Zachowuję na wieczną rzeczy pamiątkę).
Powiedziałem mu też, że uważam, że urzędnicy na  Komendzie Głównej albo żyją na innym świecie, albo rżną głupa. Chyba, że po przekazaniu mojego maila z policji bytomskiej nie mogli zrozumieć skąd mają takie uznanie swego profesjonalizmu od szarego mieszkańca  stolicy.

A my jesteśmy dumni, że jesteśmy świadkami w tak głośnej sprawie, a tak nieznanej w Komendzie Głównej Policji.