Chrzest Polan, to nie początek Polski

           Trwają, dzisiaj rozpoczęte, uroczystości związane z tysiąc pięćdziesięcioletnią rocznicą przyjęcia chrztu przez państwo Polan. Chrzest połączony był ze ślubem władcy Mieszka I z czeską księżniczką Dobrawą. O istnieniu państwa Polan i Mieszku I, jako o potężnym władcy istnieje szereg zapisów wśród kronikarzy niemieckich - także dotyczących wydarzeń mających miejsce przed chrztem Polan. Piszę tak, gdyż niektórzy Polacy, a co gorsza - dziennikarze wypowiadaja się, iż r. 966, to rok powstania państwa Polskiego. 

          Organizacja państwa pod panowaniem Piastów miała swoje początki ponad sto lat wcześniej - jest bowiem po prostu niemożliwe, aby państwo Mieszka I, opisane przez Ibrahima ibn Jakuba jako najrozleglejsze wśród Słowian Zachodnich, stworzone zostało z niczego przez pierwszego historycznego władcę Polski. Zanim o nim pisano, lub nawet pisano, ale te zapisy nie dotrwały do naszych czasów - tworzyło się ono przez kilka pokoleń, rosnac na drodze podbojów sąsiednich plemion polskich przez księcia gnieźnieńskiego.

          Wspomniany kronikarz, to wysłannik kalifa Kordoby - opisywał Pragę, lecz był zapewne i w Polsce - właśnie w czasie przyjmowania chrztu. Pisał, że Mieszko, to władca potężny, mający stałą zaciężną drużynę 3.000  wojów i kilka tysiecy piechoty. Zbierane były podatki, a wartość bojowa owego wojska przewyższała kilkakrotnie znanych mu wojskowych formacji. Ibrahim ibn Jakub pisał też o obyczajach w państwie Polan - nie były to obyczaje barbarzyńskie - wprost przeciwnie - cechował je wysoki poziom cywilizacyjny, kraj był bogaty, kwitło rolnictwo, garncarstwo, wytapiano (w dymarkach) żelazo, Polanie handlowali z Rusami i z Konstantynopolem.

          O pozycji Mieszka I świadczą koligacje jego rodziny. Wg Jasienicy - pierwszą, znana w dziejach Piastówną była Adelajda - siostra Mieszka I. Wyszła za władcę wegierskiego - Gejzę, urodziła mu syna imieniem Waik, który jako Stefan I został pierwszym królem Węgier i świętym Kościoła. "Biała knegini" (piękna pani), używała trunków ponad miarę, jeździła konno jak rycerz. Raz nawet zabiła w przystępie gniewu jednego mężczyznę. "Jej ręka, krwią skalana, lepiej by sie wzięła wrzeciona, a jej myśl szalona w cierpliwości winna by znaleźć ukojenie" - jak przystało na pobożnego biskupa - biada Thietmar. Większość obecnych historyków nie potwierdza tezy, że Biała knegini, to siostra Mieszka I.

         Bezsporne natatomiast są liczne przekazy o córce Mieszka - Świętosławie - żonie króla Szwecji Eryka Zwycięskiego i matce św. Olafa zwanej - Storadą, Sygrydą, Astrydą i Grunhildą. Po śmierci pierwszego - wyszła za drugiego króla - był to duński Swen Widłobrody; jej synem z drugiego małżenstwa był Kanut Wielki król Danii i zdobywca Anglii. Przy zdobywaniu owej wyspy - Kanut miał także wojskowe posiłki z Polski.

         O znaczeniu państwa Polan świadczy ponadto archeologia - szczególnie zachowane rozległe ruiny pałacowych budowli na Ostrowie Lednickim.

         Niezależnie od państwa Polan rozwijał się na terenie Polski drugi znaczący ośrodek państwowy ze stolicą w Krakowie - to państwo Wiślan. Wg Normana Davies'a:

         "Wiślanie, ze swym grodem w Krakowie rozwijali kontakty raczej z mieszkancami dorzecza Dunaju niż  północnej niziny. Zostało np. ustalone, że w VIII wieku pozostawali oni w sferze wpływu Państwa Wielkomorawskiego i że pierwsi otrzymali chrzest za sprawą misji św. Metodego."

         O organizacji pańswowej na terenie dzisiejszej Małopolski wiadomo z pism cesarza bizantyjskiego Porfirogenety, a także z kronik ... angielskiego króla Alfreda Wielkiego. O Wiślanach pisał też tzw. Geograf Bawarski: "Pogański książę potężny bardzo, siedząc w Wiśle (czy w Wiślech), urągał Chrześcijanom i szkody im wyrządzał. Posławszy więc do niego kazał mu (Metody) powiedzieć: dobrze by było, synu, abyś się dał ochrzcić dobrowolnie na swojej ziemi, bo inaczej bdziesz w niewolę wzięty i zmuszony przyjąć chrzest na ziemi cudzej; wspomnisz moje słowo. Tak też się stało.".

         Polanie i Wiślanie - mając wspólny język - wkrótce się połączyli w jeden organizm państwowy - pod koniec panowania Mieszka, lub z początkiem Bolesława Chrobrego. Być może było tu pośrednictwo Czech, które przejściowo panowały nad państwem Wiślan. Na terenie Wawelu istnieją fragmenty pierwszego kościólka pod wezwaniem Feliksa i Adaukta prawdopodobnie wcześniej pobudowanego niż miał miejsce chrzest państwa Polan.

       Oczywiście, uroczystości zwiazane z udokumentowaną rocznicą chrztu są ze wszech miar właściwe i powodem do dumy pozostaje fakt, iż Polska już w 966 r. nie tylko praktycznie, ale też formalnie znalazła sie w gronie chrzescijańskich państw europejskich jako niezależny podmiot polityczny, a w kwestiach wiary podporządkowany wyłącznie papieżowi.