Czy Ukraina pogrzebie imperium Putina?

Zwycięstwo Majdanu Niepodległości w Kijowie do czego walnie przyczyniła się aktywna postawa społeczeństwa ukraińskiego w innych miastach i to nie tylko w zachodniej części tego państwa powinno zakończyć konflikt. Upadek reżimu Janukowycza to również porażka pułkownika Putina. Ten ostatni nie pogodził się jednak z utratą Ukrainy i kontynuuje batalię o wpływy nad Dnieprem.

Ewidentnie zawiódł scenariusz nr 1 pt. "obrona legalnie i demokratycznie wybranej władzy". Cynizm Rosji w tej kwestii trudny jest do wyrażenia. Moskwa ma w "głębokim poważaniu" wszelkie standardy demokratyczne a jednocześnie przed Zachodem bawi się w adwokata tychże wartości. Skutkiem tego w naszym kraju "autorytety" i użyteczni idioci "zastanawiali" się czy można obalić "demokratycznie wybrane władze". Tak jakby wybrano Janukowycza w rzeczywiście wolnych i uczciwych wyborach.

Wybory te nie były ani wolne ani uczciwe, ale Zachód nie był wstanie wymóc na Ukrainie przestrzegania obyczajów Zachodu, więc teraz "elity" pokroju Kwaśniewskiego i Sikorskiego były skłonne potwierdzać demokratyczny mandat Janukowycza. Nikt przy okazji głośno nie powiedział, że władza zwłaszcza ta wyłoniona w sposób zgodny z wolą narodu podlega jego woli! Zatem Ukraińcy mieli święte prawo a nawet obowiązek obalenia władzy, która działała wbrew jego interesom.

Wobec fiaska scenariusza nr 1 pułkownik Putin przeszedł do scenariusza nr 1,5 czyli z jednej strony próba rozbioru Ukrainy pod starym jak Rosja hasłem obrony swoich uciskanych ponoć współbraci. Byłby to już scenariusz nr 2 gdyby Kreml zrezygnował z odzyskania władzy w Kijowie. Tak się jednak nie stało, gdyż nadal w grze pozostała postać Janukowycza, jako "legalnego prezydenta". Stąd pozwoliłem sobie nazwać ten scenariusz nr 1,5.

Nie chodzi z pewnością Moskwie o restauracje Janukowycza w Kijowie, nie miałby on tam do czego wracać, chyba że po własną śmierć. Został on jednak jedną z trzech kart przetargowych Rosji wobec nowych władz w Kijowie. Ową drugą kartą jest wymienione wyżej inspirowanie separatyzmów we wschodniej Ukrainie i na Krymie jako "obrona prześladowanej tam mniejszości rosyjskiej". Trzecią i najpoważniejszą kartą jest nacisk gospodarczy. Dwie pierwsze będą służyć raczej do maskowania tej trzeciej. Celem zaś będzie takie ułożenie realcji z Ukrainą aby zachować choć przyczółki do ewentualnego przywrócenia moskiewskiej dominacji.

Dotychczasowy przebieg wydarzeń na Ukrainie obnażył słabość zainstalowanej tam satrapii Kremla. Musi to budzić wielki niepokój na sąsiedniej Białorusi i na samym Kremlu. Przykład Majdanu Niepodległości może być niezwykle zaraźliwy dla Mińska a także dla samej Moskwy. Imperium pułkownika Putina może runąć jak przysłowiowy domek z kart. Skutkowałoby to zdecydowanym odsunięciem Rosji na Wschód i to niemalże na linię sprzed rozejmu w Andruszowie. Przypomnę, że zawarty on został w 1667 roku.

Pytanie tylko czy Zachód nie przestraszy się takiego nabytku. Pamiętamy przecież w jakiej panice pilnowano aby Jaruzelski został prezydentem w Polsce. Obecnie mamy do czynienia z bardzo podobną sytuacją. Rosja nadal jest kolosem na glinianych nogach i zasłania swoją katastrofalną sytuację propagandą przy pomocy agentów wpływu. Różnica polega na tym, że wówczas chodziło o odsunięcie jej wpływów na linię paktu Ribbentrop-Mołotow, czyli wtedy na granice sprzed 50 lat co dla Zachodu było już dość odległą historią. Natomiast rozejm w Andruszowie to w odczuciu współczesnych chyba już jakaś głęboka starożytność.

PS.
Pytanie tak na marginesie. Gdzie jest teraz to ONZ, które tak paliło się do walki z pedofilią w Watykanie? Mogło się znacznie bardziej widowiskowo wykazać na Majdanie w Kijowie a teraz na Krymie.