Przychodzi Petru do lekarza...

Nowy rok, karnawał, Święto Trzech Króli. Nie wypada gasić swojego entuzjazmu, ani chować przed światem pozytywnych emocji. Nie dzisiaj, kiedy dotarła do mnie radosna wieść, że Ryszard Petru się odnalazł i gdy wreszcie, doszedłem do siebie po usłyszeniu (kilka dni temu) noworocznych życzeń, złożonych mi przez szefa nowoczesnej z kropką.

Przyznaję, że Ryszard Petru, tak w formie, jak i treści złożonych życzeń przeszedł samego siebie. Ta świetnie zagrana niepewność, co do losu państwa... z miną bankiera, krótko po wykupie (pieniędzmi wziętymi na kredyt we frankach) większościowego pakietu akcji upadającej firmy oraz to widoczne zatroskanie w oczach – niczym u właściciela przedsiębiorstwa pogrzebowego, które akurat dokonało kremacji niewłaściwego ciała... to musi budzić powszechny podziw.

Nie będę więc ukrywał, że Ryszard Petru swoimi przepełnionymi nowoczesną empatią, ciepłymi życzeniami z krainy lodu, albo gdzieś zza rzeki Styks... ujął mnie wprost za serce, czyli gdzieś w okolicach części ogonowej kręgosłupa... aż mnie ruszyło... niespodziewanie i totalnie.

Kobiety, jak to one - zawsze wszystko wiedzą najlepiej. Żona twierdzi, że to wcale nie była reakcja mojego organizmu na wyjątkowe życzenia polityka, tylko jeden z wielu objawów grypy jelitowej... Może i tak, ale coś jednak musiało zdeharmonizować mi układ odpornościowy i mnie osłabić... moim zdaniem zbieżność z życzeniami Ryszarda Petru jest co najmniej zastanawiająca.

Jak by nie było, to jednak nie wypada mi się sprzeczać z żoną... więc tylko drobna rada dla pana Petru – panie Ryśku! Nie rób pan tego więcej... pieniądze, to nie wszystko... liczy się tylko miłość. Życzę więc więcej prawdziwej radości, dystansu do siebie i humoru. Na początek... może parę odgrzanych kawałków pozwoli się nieco wyluzować:

Przychodzi baba do lekarza i pyta:

- Czy był tu już Petru?

- Nie... podobno jest jeszcze w innej strefie czasowej.

Przychodzi Petru do doktora i mówi:

- Jako lider opozycji...

- Drogi panie – przerywa mu lekarz – psychiatra przyjmuje piętro wyżej.

Przychodzi Petru do lekarza i mówi:

- Panie doktorze! Czuję się beznadziejnie. Wszystko mi się miesza, mam lęki i moczenie nocne...

Czy mógłby mi pan coś przepisać na Kaczyńskiego?

Przychodzi Petru do lekarza.

- Panie doktorze! Coś mi siedzi w głowie i rozrabia... co to może być?

Lekarz zagląda do uszu, potem do gardła i ze zdziwieniem kręci głową.

- Nie mogę tego rozpoznać... widzę tylko jakiś kod.

Lekarz rozgląda się po gabinecie.

- Panie Petru, gdzie pan jest?

- Jestem w kontakcie, jestem w kontakcie... jestem w kontakcie.

Przychodzi Petru do lekarza.

- Panie doktorze, mam straszną migrenę.

- Migrenę to może mieć książę Walii, a ciebie kolego, co najwyżej... wali we łbie.

- O! Dziś kaszle pan znacznie lepiej niż wczoraj – zwraca się lekarz do Ryszarda Petru.

- Bo panie doktorze – odpowiada zadowolony Rysiek – przez całą noc ćwiczyłem.

Przychodzi Petru do lekarza.

- Panie doktorze nikt nie traktuje mnie poważnie.

- Żartuje pan!

Przychodzi Petru do baby.

- Pakuj się, lecimy na Maderę.

Petru przychodzi do lekarza z poparzonymi uszami.

- Co się stało? – pyta lekarz.

- Prasowałem spodnie, gdy zadzwonili z Sejmu.

- A ręka i drugie ucho?

- Chciałem od razu zadzwonić na pogotowie.

Przychodzi Petru do lekarza, a lekarz podnosi głowę i mówi.

- Idź pan stąd, bo już zaczynają o nas niesmaczne kawały opowiadać.

PS.

- Tato, to czym się właściwie różni Petru od tej baby z kawałów o lekarzach?

- Niczym synku... w zasadzie niczym.