Witolda Gadowskiego „Smak wojny”

 |  Written by Administracja  |  0

Tekst przesłany do redakcji przez p. Jadwigę Chmielowską

Witold Gadowski znany dziennikarz śledczy, wielokrotnie nagradzany prestiżowymi nagrodami, znawca afer gospodarczych, służb specjalnych  i światowego terroryzmu zaskoczył znowu czytelników nową książką „ Smak wojny”.
Inna od poprzednich dwóch wydanych książek ale równie pasjonująca. „Smak wojny” to  powieść oparta na autopsji. Gadowski  awanturnik o gołębim sercu  zna Bałkany i  problemy tam stworzone i istniejące gdyż spędził na Bałkanach wiele miesięcy.
Opowieść o miłości  koszmarnie rozrywanej wojną jest swoistym „memento” dla nas tutaj i teraz.  Świat wielkiej polityki, rozgrywek strategicznych i eksperymentów dla lokalnej ludności  jest światem wojny, nędzy, zbrodni wszechpanującej i ciężkiego życia.
Usiłowanie porwania transportowego samolotu z Balic  pod koniec rządów Jaruzelskiego  przez oficerów czerwonych beretów to tylko drobny epizodzik w „Smaku wojny”.
Gadowski często puentuje poszczególne sceny i dialogi:  „ ... komuniści wszędzie są tacy sami. Spoceni, przekupni i zakłamani. ...”  wyznaje bohater książki zagrożony aresztowaniem przez miejscową bezpiekę.
Rozterki niespodziewanie uwikłanego w wojnę młodego bohatera są pytaniem egzystencjalnym: „ To może Boga chcesz opieprzyć, że nie wysłuchał twoich lamentów ? ... – Z nim to nawet nie umiem się znaleźć. Zawsze gdy trafiam na Jego trop, to ten trop okazuje się tylko popiołem w Jego ognisku, jest już zimny. Wiem że jest i nie wiem czego ode mnie chce. To gorsze niż być ateistą. ...”
Gadowski wyraźnie ukształtowany na rzymskim prawie, greckiej filozofii i etyce chrześcijańskiej, wierzący, nie stroni od poruszania pytań nurtujących człowieka  często w warunkach trudnych, wręcz ekstremalnych, w warunkach wojny.
Opowiadał mi jeden dziennikarz, że Witek Gadowski wędrował po Bałkanach z  kolegą, który w pewnym momencie wszedł nieopatrznie na pole minowe. Strach sparaliżował  kolegę do tego stopnia, że nie mógł kroku zrobić a trwanie tam nie miało najmniejszego sensu. Pomimo perswazji nie był w stanie się poruszać. Gadowski poszedł po niego, wszedł na pole minowe i wyprowadził kolegę. I to są fakty. To jest prawdziwy  smak wojny.
Gadowski jest  i poetą i bokserem, jest skoczkiem spadochronowym i nurkiem a do tego jest skromny i wyraźnie patriotyczny. Taki zwykły człowiek, kumpel każdego kto się zachowuje przyzwoicie. I w tej zwykłości jest właśnie niezwykły. Jest uwielbiany przez ludzi szukających drogi. Widać to na spotkaniach autorskich, w tłumie słuchaczy chłonących Jego opis naszej teraźniejszej rzeczywistości. Bez ogródek ale też bez nienawiści, racjonalnie w oparciu o głęboką wiedzę analizuje to co dzieje się wokół nas. Gadowski stale pamięta, że miłosierdzie zawsze ma kroczyć przed sprawiedliwością.
Polityka,  piar,  neuromarketing, podświadoma komunikacja, manipulacja świadomością mas to również oblicza wojny. Nie tylko militarny wyraz ma wojna, choć tam na Bałkanach najbardziej utkwił w naszej pamięci obraz miast i wsi zbombardowanych i zniszczonych  ostrzałem  artyleryjskim.
Tę wojnę propagandowo realizowały też na zlecenie, za pieniądze firmy wizerunkowe  wykorzystujące czasami fałsz do kreowania opinii społecznej na skalę światową.
Firmy te przygotowywały wiadomości, informacje  i  komentarze powtarzane przez media na całym Świecie. To znak czasów współczesnych.
Przytoczę tutaj jeszcze jedną dykteryjkę.  Turysta  z  Krakowa podróżował  z rodziną samochodem po Bałkanach. W pewnym momencie samochód uległ awarii. Stanęli na terenie Kosowa. Znaleźli się w trudnej  sytuacji gdyż skontaktowanie się z serwisem  było prawie niemożliwe. Niespodziewanie  podjeżdża  do nich ekskluzywny samochód, wysiadają  dwaj eleganccy panowie uzbrojeni i  podchodząc pytają czy turyści są z Krakowa  bo widzą rejestrację z Polski z Krakowa ?
Odpowiedz twierdząca wywołała następne pytanie. A czy znacie Witolda Gadowskiego ?
Kierowca odpowiedział, że  ma bliskiego kolegę, który zna  Gadowskiego.
Jak znacie Witolda to  musimy wam pomóc bo u nas Gadowski to najlepsza marka.
Panowie podali dwie wizytówki i poprosili o przekazanie ich Witoldowi  z prośbą aby odezwał się do nich.  Natychmiast udzielili pomocy. Turyści po powrocie do Polski przekazali przez  Krzysztofa Durka - aktualnie radnego Rady Miasta Krakowa - wizytówki  autorowi „Smaku wojny”.
Niezaprzeczalną zaletą tej książki  są  dialogi  kończące się  czasami zaskakująco ale  bardzo prawdziwie, wiarygodnie. Własne doświadczenie  Gadowskiego  wyziera z każdej strony książki.
 „Smak wojny” inspiruje  do myślenia.
 
* * *
 
Obserwacja zaistniałych na  Świecie zdarzeń i zaduma nad nimi  prowadzi do wniosków.
Porządek pojałtański i  popoczdamski  wyekspirował  50 lat po podpisaniu. Świat stanął przed nowym wyborem paktów i układów.  Nowe ideologie dostarczają  nowych inspiracji. Nadchodzą czasy według niektórych ideologii  gdy narodów i państw ma już nie być.
Wielka Modernizacja zapanowała na początku XXI wieku. Modernizowana jest nie tylko gospodarka ale przede wszystkim struktura własnościowa oraz struktura społeczna, mentalność,  kultura  i edukacja. Próbuje się sięgać po Kościół !!!
Rosja jelcynowska słaba, rdzewiejąca,  wyalienowana wśród narodów i państw, porażona mentalnością „homo sovieticus” i chorobami na skalę społeczną: syfilisem,  hiv’em, gruźlicą i  alkoholizmem, wyludniająca się przez deficyt demograficzny, pogrążająca się przez korupcyjną administrację raptem przy zmianie ekipy rządzącej zaczyna ponownie stawać się  mocarstwem rozgrywającym politykę międzynarodową. 
Czy nagle zmieniły się zagrożenia wewnętrzne Rosji ?  Nie !  Rosja bolszewicka była zagrożeniem dla Świata bo jej majątek był wciąż bolszewicki i niedostępny dla elit. Zrozumienie dzisiejszej Rosji  jest konieczne do zrozumienia nadchodzących czasów.
Rosja  uzyskała wsparcie światowych elit gdyż przyjęła rolę  poligonu  „Wielkiej Modernizacji”.  Pod tym względem Rosja jest niezbędna dla światowych elit  jako teatr działania  „Wielkiego Eksperymentu”  i  dlatego otrzyma każde wsparcie od Świata i Kapitału..  Wciąż jeszcze wielu oczekuje  modernizacji dla społeczeństwa, dla państwa, dla ogółu i to jest błędem i niezrozumieniem przyjętych celów i realiów „Wielkiej Modernizacji”.
Ogół jest niczym  (sic!), może być poddany czyli niewolniczy w stosunku do elit lub będzie całkowicie zbędny, wykluczony.
Jakże przydatna w tym nowy porządku może być „ideologia” eutanazji  ?!
Pierwszorzędne cechy płciowe nie będą podstawą określania płci, tą podstawą będzie chimera, foch, wygłup.  Dlaczego ?   „Wielka Modernizacja”  ma za zadanie zburzyć „stare myślenie”, dopiero na jego  zgliszczach zbuduje „nowe myślenie”  dające elitom panowanie nad resztą.
Nauki podstawowe nie będą miały tutaj wiele do powiedzenia, biologia musi się dostosować do „Wielkiej Modernizacji”. Zastanawiające jest to że skoro rezygnują z określania płci do identyfikacji człowieka to jak  szczegółowe dane biometryczne są już możliwe do zebrania     ( lub już są zebrane)  na użytek  służb ? Niektórzy ideolodzy o statusie naukowca zapowiadają już, że będzie konieczne ograniczenie wolności prokreacji człowieka, gdyż tak ważny aspekt życia nie może być oparty na przypadku, bez „naukowej”  ( a faktycznie administracyjnej ) analizy doboru.
„Wielka Modernizacja”  przeprowadzana jest na pożytek elit a nie ogółu, nie państwa, nie społeczeństwa czyli większość jest po prostu zbędna. „Wielka Modernizacja” musi stoczyć wojnę z chrześcijaństwem,  z  Prawdą Objawioną,  z dogmatem  równości. W „Wielkiej Modernizacji  Świata”  bogiem jest człowiek elity.
Poza elitą będą ( są? ) niewolnicy i ludzie zbędni, wykluczeni  i  to jest prawdziwe oblicze  początku XXI wieku.
 
* * *
 
Wracajmy jednak do „Smaku wojny” Witolda Gadowskiego.
Mądrość bez elokwencji nie wielki daje pożytek dlatego bohaterowie „Smaku..”  mówią dużo, o sobie, o pragnieniach, o życiu, o wojnie. Zwykłe ludzkie rozmowy są tak przekonywujące, że czytając książkę wręcz słyszy się  te dialogi. Autor jest wykształconym psychologiem z praktyką  w tym zawodzie co zapewne owocuje wiarygodnością i spójnością toczącej się akcji.
 „Małe rozmowy” bohaterów  tworzą ciekawy labirynt  myśli zwykłych ludzi uwikłanych przez życie w codzienność zaskakującą,  często wręcz niechcianą a zdarza się, że  tragiczną.
To rozmowy ludzi, którzy nie mogą uciec od tego co ich otacza, żyjących w świecie, w którym dobro i zło  ma prosty przejrzysty wymiar.
Pozbawiony złudzeń, czasem wręcz cyniczny Silvermoon mówi do Andrzeja Brennera „ ... ukrywanie się przed samym sobą jest oznaką tryumfu ducha nad prostackim ciałem ...”.
Takich trafnych, prostych z pozoru sformułowań w książce jest wiele i to zmusza czytelnika do zastanowienia się na wieloma  wymiarami życia.  Nad czasem i Światem w którym żyjemy.
Książka ukazująca tragizm rozgrywający się niedaleko od naszego kraju, obrazuje siłę jaką można wyzwolić w każdej grupie etnicznej  podburzonej  myślą separatystyczną.
Tą książką Witold Gadowski upomina nas i przypomina o konieczności dbania o Dobro Wspólne jakim jest nasz kraj, nasze państwo i nasza kultura. 
 
 
 
 Jan Stanisław Kosiorowski                                                      Kraków, 10 stycznia 2014 r.
 
0
Brak głosów

Więcej notek tego samego Autora:

=>>