Godziemba's blog

 W 1950 roku komuniści zakazali Polakom posiadania dolarów.
 
 
     Dolary stały się nie tylko rodzajem długoterminowej, pewnej lokaty, ale w coraz większym stopniu kapitałem obrotowym,  umożliwiającym lepszą konsumpcję. Na przełomie lat siedemdziesiątych i osiemdziesiątych w PRL zapanował w rzeczywistości system dwuwalutowy i „wszystkie dzieci dorastające w PRL w latach siedemdziesiątych od najmłodszych lat uczyły się tej podstawowej zasady, że są dwa rodzaje pieniędzy — prawdziwe i polskie” .
 
 

W latach 80. nastąpiło nasilenie przestępstw związanych z nielegalnym obrotem alkoholem. 
 
 
     W październiku 1981 roku wprowadzono reglamentację alkoholu. Każdemu dorosłemu Polakowi przysługiwał najpierw litr, a od stycznia 1982 roku zaledwie pół litra alkoholu.
 
 

PRL-owskie państwo znajdowało się w sytuacji schizofrenicznej – potrzeby budżetu skłaniały do maksymalizacji sprzedaży alkoholu, zaś plaga pijaństwa  i połączone z nią wymierne straty - do jej ograniczania.
 
 

Do największego rozkwitu bimbrownictwa doszło w latach 80.
 
 
      Badania prowadzone nad nielegalnym gorzelnictwem wskazują, że zjawisko to zanika, kiedy za średnią pensję można kupić 60–70 butelek wódki. Tymczasem w PRL przelicznik ten wynosił zaledwie ok. 30 butelek!
 
 

Już w 1945 roku władze komunistyczne rozpoczęły walkę z bimbrownikami.
 
 
    Wpływy ze sprzedaży alkoholu stanowiły w okresie PRL-u  niebagatelny odsetek dochodów państwa, z rzadka spadając poniżej 10%, a zazwyczaj oscylując wokół 11–15,5%. 
 
 

W dzisiejszym świecie kartkę świąteczną zdominowały wiadomości przesyłane SMS-ami, e-maila lub różnymi komunikatorami. Coraz mniej osób wysyła papierowe kartki świąteczne.
 
 
      Karta świąteczna pojawiła się w Anglii niemal 180 lat temu.  W 1843 roku Henry Cole - angielski rysownik oraz projektant przedmiotów użytkowych, a także pierwszy dyrektor Kensington Museum, wpadł na pomysł kartki świątecznej, którą można wysłać rodzinie i znajomym z okazji Bożego Narodzenia.
 
 

Rumuńska rewolucja 1989 roku była wielkim oszustwem, której celem było zlikwidowanie  zbyt jawnej i rzucającej się w oczy dyktatury Ceauşescu bez naruszania podstaw reżimu komunistycznego.
 
 

Na początku 1989 roku stało się jasne, że dni władzy Ceauşescu są już policzone
 
 
      Po przejęciu władzy w Rumunii przez komunistów Ceauşescu szybko awansował w aparacie partyjnym i administracyjnym kraju.  Wielokrotnie pełnił funkcję ministra i w końcu stanął na czele partii, zastępując dotychczasowego genseka Gheorghiu Deja.
 
 

Władze komunistyczne starały się dbać o morale i pełne żołądki funkcjonariusz i żołnierzy uczestniczących w operacji wprowadzenia stanu wojennego.
 
 
      Od  6  rano 13  grudnia 1981 roku radiowy Program I rozpoczął  nadawanie, powtarzanego później wielokrotnie, przemówienia Jaruzelskiego. Podobnie uczyniła to także telewizja.
 
 

W nocy 13 grudnia 1981 roku PRL-owska Rada Państwa wydała – niezgodnie z prawem – dekret o wprowadzeniu stanu wojennego w Polsce Ludowej.
 

     Wedle art. 31 ustęp 1 konstytucji PRL Rada Państwa miała prawo wydawania dekretów tylko i wyłącznie poza sesjami Sejmu. W rzeczywistości wówczas sesja Sejmu trwała i tylko on mógł podjąć decyzję o wprowadzeniu stanu wojennego.