Mona's blog

Przez Polskę jadą szczątki samolotu, będącego ofiarą ruskiej zbrodni. Jedyne uczucia, jakie budzi - to żal: "nie nasz..."

A ja sądzę, że - od granicy do granicy - powinniśmy im oddać salut obywatelski, bo żołnierskiego się nie da. Taka sama zbrodnia, ten sam sprawca, jeszcze więcej ofiar...

I nic. Stoją sobie te nieszczęsne szczątki na parkingu, jako "gruz", które to słówko dokładnie oddaje "szacunek" ruskich nie tylko dla ładunku. Tym słowem nazywają także ciała swoich zabitych... A potem konwój jedzie Polskę, odprowadzany wzrokiem gapiów...

Jejku, Bóg mi świadkiem: nie wiedziałam, że mamy na stanie aż TAKIEGO Jankesa!

Namiętni oglądacze TV pewnie wzruszą ramionami, ale już pisałam: coś mi się przegrzało, na widok telewizora uciekałam, gdzie przysłowiowy pieprz rośnie. Od "reżimowych" do "Republiki" - nic mnie nie rajcowało. Nie mogę natomiast przejść obojętnie obok skrawka zadrukowanego papieru, więc ciekawość świata zaspakajałam za pomocą pism i czasopism, etc. Jakoś wystarczało...

Wczoraj wyjechały moje dzieci. Nagle osamotniona, bezmyślnie włączyłam telewizor, trafiając na "Prawy do lewego".

Wszyscy zastanawiają się jak sfałszowano wybory. Zupełnie tak, jakby pytający oczu nie mieli, bo byle fotka stołu, przy którym liczono głosy, pokazuje to najwyraźniej!

Ludzie, patrzycie - i nie widzicie tego, co macie przed oczami?

Nie rozumiem, dlaczego dziś w "Saloniku Politycznym" zrobiono przepiękną kampanię Platformie Obywatelskiej. Tę odsłonę mógłby spokojnie poprowadzić jakiś - nie przymierzając- Morozowski.

Krymska awantura potrząsnęła jednak "starym światem" - i to jest jakaś wartość. Gwałtowne drgawki w związku z umową stowarzyszeniową dla Ukrainy, jakieś, wielce ostrożna zapowiedź sankcje dla Rosji...Zawsze coś.

Nic się jeszcze nie roztrzygnęło, mogą być ofiary  - i wtedy będę płakać. Ale na razie mam mocno podejrzane myśli w sprawie -  kto wymyślił tę farsę - i po co? Bo wyjaśnienie, jak mniemam,  może być tylko jedno: Putin ma ciężkiego stracha.  

 Aleksandra Kovaleva, aktywistka z Majdanu, oblatana zresztą po Europie, napisała list do "panów Europejczyków", bez specjalnej nadziei, że zostanie przeczytany. List zawiera taki fragmencik:

"Najwyraźniej, pieniądze są obecnie główną europejską wartością. W tym czasie gdy Ukraińcy umierają, walcząc przeciwko niesprawiedliwości, o zwykłą godność, która w Europie została już zapomniana. Nie dlatego, że Europejczycy jej nie mają; oni jej nie potrzebują. Nie korzystają z niej. Godność to przeszłość".

Przeleciałam się okiem  najpierw przez "salon", ale nikt z państwa, w końcu na najbardziej uczęszczanym "poletku" sprawy chyba nie zauważył. A szkoda - uśmiałam się do łez.
Wiadomość ukazała się bladym świtem (14 lutego), na niezastąpionym "Onecie". Nie wiem, jak długo wisiała, ale jeszcze zdążyłam się załapać.
Jednak szybko przestało mi być "do śmiechu".

Czy my naprawdę jesteśmy aż tak paskudni? Czy tylko część z nas?

http://eurosport.onet.pl/soczi-2014/biegi-narciarskie/robert-korzeniowsk...

Każdy zainteresowany, czyli kibic,  marzył o zwycięstwach Justyny. Normalka. Każdy zainteresowany był z Justyny dumny, choć połowa nie bardzo wie - jak to jest na zwykłym stoku, pominąwszy juz sport wyczynowy. Każdy zainteresowany chciałby ziszczenia marzeń.

Kiedy patrzę na skrwawiony już nieźle Majdan, jakoś wciąż nie mogę zacząć się bać zapowiadanego  najazdu na Przemyśl. Jestem pełna podziwu dla ludzi, którzy walcżą po kozacku -  o honor.Nigdy nie chciałam, żeby to się wydarzyło w Polsce: doświadczenie uczy, że to kosztuje dużo krwi, a krwi w tym kraju popłynęło całe morze. Dlatego właśnie wciąż mówimy po polsku.
 
Warto było, mimo wszystko. Tylko żal ofiar, a już szczególnie żal utraty ogromnego potencjału intelektualnego, którego bardzo brakuje, a który w istniejących warunkach wciąż nie może się odrodzić.