Bandera zamiast Lenina?

Na Led Zeppelin, w pewnym sensie, się chowałem. Poza innymi, odrobinę nowszymi, "rzeczami". :)
O, przypomniałem sobie teraz, i na The Doors - a to teoretycznie jeszcze większa prehistoria. Jechało się w czasach licealnych "gdzieś", a co lepiej sytuowany finansowo zabierał jamnika i kilka kaset... - to już było po nieśmiertelnych grundigach, powiało Zachodem. Max też już czterdziestkę przekroczył, niestety... ;)

Ukraińcy, a przynajmniej cześc z nich, ręcami i nogami złapali się szansy jaką daje, choćby ograniczona, intergracja z Unią. Całkiem sensowne z ich punktu widzenia, lepsze to niż pozostawanie w orbicie wpływów Rosji. Natomiast z naszej perspektywy - zupełna inszość.

"Każdy naród ma prawo do wolności" - piękne słowa, akurat się zgadzam. Ale, żeby pojątrzyć - a może żeby ułatwić spojrzenie z innej perspektywy - posłużę się dwoma przykładami. Czy ktoś dopomina się o prawa Kurdów w Turcji, jakiekolwiek państwo? Więcej - kto o nich pamięta? A Turcy  mają swoje na koncie. Powód jest prosty: Turcja, lojalny członek NATO, a zarazem bardzo strategicznie uplasowany na pamie sojusznik USA "może więcej". Istambuł nie bedzie bombardowany, jak swego czasu Belgrad. Przykład drugi, całkiem blisko, bo Bałkany. Słynne Kosowo i poparcie ich autonomii (tak zwanej autonomii, mafia albańska ma długie rączki) przez co bardziej kluczowe państwa z UE. Tutaj też powody są jasne...

Nie chodzi o analogie, intencjonalnie wybrałem, jak wybrałem, co do przykładów. Zeby się "kupy nie trzymało", poza jednym. Autonomia, prawo do wolności - jak widac uznanie tego prawa zależy od aktualnej konfiguracji politycznej, układu sił i interesów co ważniejszych graczy. Pragmatyzm, nigdy idealizm.

I tak też należałoby patrzeć na wydarzenia na Ukrainie. Szczerze powiem: obrazki z Majdanu i okolic budzą grozę. I nie tylko dlatego, że siły porządkowe zachowują się, jak się zachowują. To też, owszem. Ale akcja rodzi reakcję - czy lepszą? Śmiem wątpić, i to mocno.

Prawda jest dość smutna. I Ukraina, I Białoruś i kilka innych państw przez długi czas pozostających w orbicie wpływów rosyjskich, czy też uprzednio bedących częścią "imperium" rosyjskiego do demokracji dojrzały jeszcze mniej, niż my, Polacy. A o stopniu uświadomienia Polaków w tym względzie mam raczej niskie mniemanie, w moim poczuciu, uzasadnione. Tam jest jeszcze gorzej. Jak nie lokalni półpankowie, to dyktatorzy, jak nie postkomuniści, to bananowe kacyki. I masa, którą "należy traktować jak kobietę" - nie oburzaj się, proszę, na mnie, ja tylko cytuję "klasyka"... :) 

Istnienie "banderowców" jest faktem. Oby był to margines, jak piszesz, mam taką nadzieję. Ale nasze zakute łby, stające obok liderów wyżej wymienionych, to świdaczy o czymś gorszy niż podłość, świadczy o głupocie. Nie bez kozery pisałem o lwowskim pomniku Bandery - rozumiem, że chwilowo mamy o tym zapomnieć, olśnieni blaskiem i odurzeni swądem ognisk z opon palonych przez zwolenników europejskości i suwerenności Ukrainy? Bo, jak oni chcą "na wolnosc" (załóżmy) to my łaskawie zapomnimy o wszystkim, nawet nie tylko zapomnimy, ale zamkniemy oczy na teraźniejszość?

Na wschód od Bugu (dawniej było trochę inaczej - powiedzmy, nie ta rzeka była symbolicznągranicą) obowiązują inne reguły, panuje inna mentalność, zaczyna się inny świat. Bracia Ukraińcy, płomień ukraiński, demos ukraiński - z całym szacunkiem dla moich adwersarzy, ale widzę sytuację w diametralnie odmienny sposób. Po jednej stronie domorosły satrapa, próbujący szczatki (własnej!) niezależności uratować, być moskiewskim wicekrólem, nie gobernatorem, po drugiej stronie stronie sienkiewiczowskie "towarzystwo", które sobie "samo weźmie", jak trzeba. Sienkiewicz nie do końca był w 100% wierny, ale jego opisy niedalekie od prawdy (uwaga na marginesie).

Polscy narodowcy, wspomniałas o nich... Otóż ja już na Marsz Niepodległości, z udziałem tych panów (pań tam mało), się nie udam. Nie z każdym warto stać w szeregu, chocby łopotały nad nami flagi z Orłem Białym. Wstydziłbym sie. Na niewiele w tym kraju mnie stać, o niewielu rzeczach mogę decydować, wbrew szumnym sloganom. Alergikiem na tłok, jak pan Zagłoba, nie jestem, nie w tym rzecz, ale przynajmniej tyle mogę zrobić - po to, aby móc spokojnie spojrzeć w lustro, kilka lat później.

I, jeśli polscy "narodowcy", ze swoim hajlowaniem oraz promoskiewskimi ciągotami są mi obcy - tym bardziej obcy pozostają dla mnie ukraińscy nacjonaliści spod znaku Bandery. Chyba, raczej, są powody. A panów, było nie było, oficjalne funkcje w Posce sprawujących, którym takie "towarzycho" nie przeszkadza - nie rozumiem. "Nie rozumiem" - to taki mój niezgrabny eufemizm... 

Bo, że lepiej zeby się Ukraina z Moskwą żarła, lepiej żeby była Ukraina pro-unijna niz pro-rosyjska - jasne. Ja tylko apeluję o podchodzenie z umiarem - i bez zbednego ekscytowania się - do wydarzeń w kraju na poły azjatyckim...