Zdecydowaną większość okresu II wojny światowej prymas August Hlond spędził we Francji.
 
 
       Ostatecznie po południu 13 września 1939 roku ks. kardynał w towarzystwie kape­lana i sekretarza, wyjechał z Krzemieńca do Zaleszczyk. Następnego dnia rano przekroczył granicę Rumunii. Wyjechał pociągiem z Zaleszczyk przez Czerniowce do Bukaresztu. Do Rzymu przybył 19 września wieczorem.
 

W połowie września 1939 roku ks. prymas August Hlond opuścił Polskę udając się do Rzymu.
 

Od początku swej misji w Bukareszcie Roger Raczyński dążył do ponownego zacieśnienia relacji polsko-rumuńskich.
 

W maju 1938 roku ambasadorem RP w Bukareszcie został Roger Raczyński.
 
 
      Roger Adam Raczyński urodził się 8 grudnia 1889 roku w Warszawie, jako syn Edwarda i Róży z Potockich. Jego bratem był Edward - znany dyplomata, wieloletni ambasador RP w Londynie oraz prezydent RP na emigracji.
 
 

Niekonsekwentna polityka Wielkiej Brytanii i Francji umożliwiła Niemcom zdobycie Norwegii na wiosnę 1940 roku.
 
 
       Wszelkie ewentualne działania aliantów na rzecz powstrzymania eksportu do Niemiec szwedzkiej rudy żelaza przez norweski port w Narwiku  oznaczałyby pogwałcenie norweskiej neutralności. Nic więc dziwnego, iż Londyn uważał, że dopiero jakakolwiek niemiecka akcja zbrojna skierowana przeciw Norwegii może posłużyć jako doskonałe usprawiedliwienie dla alianckiej interwencji odwetowej.
 
 

Od początku II wojny światowej Norwegia próbowała utrzymać swój status państwa neutralnego.
 
 
       W dniu wybuchu drugiej wojny światowej Norwegia, jak i pozostałe państwa skandynawskie ogłosiły wobec konfliktu polsko-niemieckiego neutralność. W dniu 3 września 1939 roku podobne oświadczenia ogłoszono po wypowiedzeniu wojny Trzeciej Rzeszy przez Francję i Wielką Brytanię.
 

W czasie II wojny światowej relacje pomiędzy gen. Sosnkowskim a obozem piłsudczykowskim dalekie były od ideału.
 

Ważną rolę w polskim odrodzeniu narodowym oraz powstaniach górnośląskich odegrali członkowie Towarzystwa „Sokół”.
 
 
      W XIX wieku Niemcy, traktujący Górny Śląsk za rdzennie niemiecką prowincję, zdecydowanie tępili wszelkie przejawy polskości. Bodźcem, który wyzwolił polską energię było założenie w 1895 roku na Górnym Śląsku pierwszych gniazd „Sokoła”.  Inicjatorem przeniesienia „Sokoła” na Górny Śląsk był jego poznański działacz Jędrzej Tucholski.
 

W sierpniu 1918 roku Niemcy ostatecznie utracili inicjatywę strategiczna na froncie zachodnim.
 
 
      W trakcie dotychczasowych walk straty obu stron były podobne i wyniosły odpowiednio 240 tysięcy w armii niemieckiej i 220 tysięcy w armiach alianckich. O ile jednak  miejsce poległych, rannych i wziętych do niewoli Francuzów i Anglików zajmowały świeże, dobrze wyposażone dywizje amerykańskie, to Niemcom coraz trudniej było uzupełnianie strat.