Na początku listopada 1941 roku Leon Kozłowski uciekł z Rosji i oddał się w ręce Niemców.
Nazajutrz po zwolnieniu z sowieckiego więzienia, w dniu 7 września 1941 roku Leon Kozłowski wziął udział we mszy świętej odprawionej przez ks. Włodzimierza Cieńskiego w specjalnie otwartym kościele katolickim w Moskwie. Następnego dnia zgłosił się do pracy przy sortowaniu korespondencji w ambasadzie RP w stolicy ZSRS.
W końcu września 1939 roku Sowieci aresztowali we Lwowie byłego premiera RP Leona Kozłowskiego.
Leon Kozłowski urodził się 6 czerwca 1892 roku w majątku Rembieszyce jako syn Stefana, jednego z założycieli „Arkonii - polskiej organizacji studenckiej w Rydze, a potem twórcy pierwszego w Kongresówce Towarzystwa Rolniczego, oraz Marii ze Strasburgerów.
W dniu 7 listopada 1918 roku powstał w Lublinie Tymczasowy Rząd Ludowy Republiki Polskiej.
Na początku lutego 1918 roku odbyła się w Krakowie narada działaczy lewicy niepodległościowej, w której istotną rolę odegrali członkowie piłsudczykowskiego Konwentu A – Jędrzej Moraczewski, Bogusław Miedziński, Juliusz Poniatowski oraz płk. Rydz-Śmigły – Komendant Główny Polskiej Organizacji Wojskowej.
Nie bacząc na oportunistyczne zachowanie świata, demokraci tego kraju rozpoczęli walkę z faszyzmem.
Reakcja wolnego świata okazała się niewspółmierna wobec oczekiwań demokratów znad Wisły.
Przewodniczący Rady Europejskiej Donald Tusk zaniepokojony rozwojem sytuacji w Polsce wyraził nadzieję na powstrzymanie się nowych władz od chęci zemsty na swych poprzednikach.
Niebo zasnuły czarne chmury faszyzmu. Ptaki przestały śpiewać, a dzieci się bawić.
Wszystkich ogarnął mrok. Do serc mężnych demokratów wkradł się strach. Zamarł ruch samochodowy, a pojedynczy piesi przemykali się ulicami opustoszałych miast.
Faszyści w czarnych skórzanych płaszczach po kostki zbierali się na skrzyżowaniach ulic, aby świętować swe zwycięstwo.
Ciemny pijany motłoch świętował na placach miast, domagając się wymordowania wszystkich demokratów.