Bottoms up! - czyli w górę serca.

Najpierw kilka ukłonów. To nie miesiące, lecz lata od kiedy dzień zaczynam od kliknięcia w tytułową stronę by tekstami ulubionych blogerów odtruć się od matrixu, który chce nam narzucić mainstream. Nie będę wymieniał nicków, bo każdy zasługuje na szacunek. Do wszystkich, którzy tu piszą, pisali i będą pisać jestem w stanie wyciągnąć rękę i powiedzieć: dziękuję! Bez was byłoby ciężko i ponuro uczestniczyć w ogólnonarodowej ściemie, w której, niestety, biorą udział wszyscy pozbawieni lektury Waszych tekstów.

Nie żartuję. Byłem tu świadkiem polemik i kłótni, w których grzmiało i dłonie zaciskały się w pięści. Zwolenników teorii spiskowych, malkontentów i naiwnych optymistów u nas dostatek, lecz wara od nich wszystkim, którzy zarzucają im brak dobrych intencji.

Sam sobie obiecałem: nie tknę, nie ruszę choćby marnym słowem nikogo, kto choćby nie wiem jak daleko od moich poglądów zgłosił się z troską o Polskę. Wzywam do apelu: gdzie jesteście? Jesteście nam potrzebni. Dajcie spokój nieważnym egoizmom!

Śmieszą mnie i wkurzają dywagacje, czy Andrzej Duda jest, czy nie jest jeszcze wystarczająco rozpoznawalny. Nie widzieliście, co zrobił Kulczycki? Oni robią w portki, bo nagle się okazuje, że ich świat się chwieje. Ten, pożal się Boże dziennikarz, nagle zrozumiał, że jego kredyt we frankach, lub w innej walucie jest jednak zagrożony, bo TVP może wrócić do nas, do zwykłej publiczności.

Co nas obchodzi Kulczycki? Kto z nas jest fanem frajerów, którzy dla suchi na lunch są gotowi się sprzedać. Można lubić lub nie lubić Warzechy, lecz na miły Bóg, nie można nie widzieć, co jest czarne, a co białe.

Ja nie mam żadnych ambicji. Tak się składa, że dokładnie od jutra każdy nowy dzień będę zaczynał przekleństwem dla Tuska, który mi każe pracować dziewięć miesięcy dłużej za czterdzieści dwa lata pracy, z której on i jego kumple mogą sobie żreć ośmiorniczki i palić hawańskie cygara …

Nie ważne kto. Ważne jak mamy ich pokonać.

Mam jednak marzenia. Marzy mi się by wśród nas skończyły się spory kto wie lepiej jak pokonać ten matrix, w ktorym o Polsce dywaguje pani redaktor, której mama blisko współpracowała z księgową FOZZ z gościem, dzisiejszym senatorem, stypendystą Fulbrighta, którego tatuś miał prywatne więzienie na Boernerowie, a prześladowanych tam patriotów ratował, wedle swojego widzimisisię … ruski generał, kumpel Rokossowskiego.

Teraz albo nigdy. Przyjdzie pora by sprzeczać się o szczegóły. Zostawmy to. Bądźmy razem.
Jak można Polskę przeciwstawiać duperelom?!

img.: http://z24cala.blogspot.com/2007/12/dmp-nadchodzi-z-przytupem.html