Co z tą sprawiedliwością?

Nie wiem, czy chce mi się radośnie podskakiwać na wieść o tym, że dobrano się do sermpiterny warszawskim łobuzom - przekręciarzom od "reprywatyzacji".

Rozumiem, że rutynowani prawnicy ( hmm... to chyba pochodzi od  dziwnego słowa "prawo?) tak sprytnie wygotowali całą aferę, aby wszystkie luki istniejacego prawa zostały wykorzystane, a w razie "nieszczęścia" został co najwyżej wstyd (zakładając, że w ogóle wiedzą, z czym to się je). Natomiast "fanty" miały pozostać w ich rękach, nigdy nie przyozdobionych w stalowe bransoletki. I mniemam, że "fantów" się nie odzyska: było dość czasu na ich sprytne  zabezpieczenie, sprzedaż, zagmatwanie spraw tak, aby żadna nitka nie doprowadziła do kłębka.

Bezczelność tych indywiduów przekracza ludzkie pojęcie. Nie wiem, czy szanowni oglądają sobotni program Studio Polska. Tam opowiedziano  ( głównie15, ale i 22 stycznia) o sprawie lokatoki, wygnanej z warszawskiej kamienicy, mieszkającej obecnie w letnim domku na działce.

I oto "reprywatorzy" nie odpuścili: w sytuacji, kiedy "sprawa się rypła", kiedy już powinien im się walić ten świat kosmicznych oszustw, kiedy powinni chować się w przysłowiowej mysiej norze, a co najmniej odpuścić sobie tę zawziętą pazerność - nic takiego się nie stało!
Toczy się proces o eksmisję tej kobiety z domku, w którym mieszka, a który ma być rekompensatą za dług, za... bezumowne zajmowanie poprzedniego lokalu! Z którego ją wyrzucili!

I oczywiście nie ona jedna jest tego rodzaju ofiarą. Wyrzucono, jak podają media, w granicach 40 tysięcy ludzi z kamienic, w których często się urodzili, przemieszkali całe życie, będąc w zgodzie z prawem i sumieniem. Bo oni byli w zgodzie z prawem i sumieniem!

Niech mnie ktoś oświeci: co wspomnianej ofierze - i reszcie ofiar, mieszkających Bóg wie - gdzie, po sublokatorskich norach, po piwnicach, po dworcach, etc - da fakt, że prawo zrobi swoje? Procesy będą ciągnęły się miesiącami, jeśli nie latami, dług okaże się nieściągalny (założymy się???), a ta pani zostanie w międzyczasie zostanie odarta z resztek mienia za dług, który  -dosłownie  - wymyślili przestępcy, a wyrok został klepnięty w sądzie.

Przypominam: ostatnio ta sprawa poruszana była w audycji z 22 stycznia - czyli nikt jej nie powstrzymał. A kiedy panią wyrzucą, w całym majestacie bezprawia zwanego prawem - niczego się nie "odkręci" - pani odebrano juz wszystko, nie ma pieniędzy na procesowanie się z mafią.
 I proszę zauważyć: słowem nie wspominam o ewidentnie  sprzedajnych sędziach: nawet bez ich szczególnych starań sprawa rozmyje się w niebyt.
Dobra, przekaz dotyczący działania praworządności jest piękny: oto aferzystów dotknie zasłużona kara ( bo nie wątpię, że kiedyś tam dotknie), ludzie z ABW dostaną  zasłużone awanse, w świat pójdzie wieść o słusznych i bardzo moralnych działaniach rządu.

Ale co z tymi ludźmi?
Jasne, założenie jest takie, że ze skonfiskowanych majątków coś się, prawda, zbuduje, coś komuś się przywróci, jakaś elementarna sprawiedliwość zatriumfuje. To wszystko są obietnice wielce mgliste. Część tych starszych ludzi po prostu umrze, najczęściej w poniewierce, nie mówiąc już o poczuciu strasznej krzywdy.
Więc  tak bardzo się nie raduję. Dla mnie liczy się człowiek. Zwycięstwo prawa oczywiście  cieszy, ale przywrócenie sprawiedliwości, czyli zadbanie o skrzywdzonych, ucieszyłaby mnie bardziej.