Mniej znane epizody Wielkiej Wojny

W powszechnej świadomości dominuje dzisiaj obraz I WŚ widzianej przez pryzmat frontu zachodniego, który w dużej mierze narzuciła powojenna literatura pacyfistyczna z jej sztandarowym przedstawicielem E. M. Remarque`m („Na Zachodzie bez zmian”). Mało kto uświadamia sobie, że nie mniej krwawe walki na froncie wschodnim toczyły się w znacznej mierze na historycznych ziemiach polskich. Inne fronty; włoski, bałkański, palestyński, turecki, a nawet afrykański, są już zupełnie zapomniane i egzystują gdzieś na obrzeżach świadomości społecznej jedynie dzięki dziełom literackim i filmowym.

Zainspirowany przez pewnego Smoka postanowiłem przypomnieć kilka mniej znanych, dramatycznych epizodów I WŚ, które rozgrywały się na wszystkich frontach Wielkiej Wojny.

Czy wiecie Państwo, że w wielkiej bitwie o maleńka wioskę we Flandrii w 1917 roku, która pociągnęła za sobą ok. 750000 zabitych i rannych utonęło – tak, tak utonęło! - kilkadziesiąt tysięcy żołnierzy? A czy wiecie, że brał w niej udział kapral Adolf Hitler? To była bitwa pod Passchendaele, jeden z koronnych i najkosztowniejszych przykładów idiotycznego dowodzenia, o którym dzisiaj pamiętają zapewne tylko fani Iron Maiden i Sabbatonu?

A czy wiecie Państwo, za co porucznik Erwin Rommel, znany później jako Lis Pustyni, otrzymał najwyższe odznaczenie wojskowe kajzerowskich Niemiec, order Pour la Meritie? Za bitwę pod Caporetto. Kto dziś o niej pamięta?

Wiecie gdzie wykuwała się legenda US Marine Corps? W lesie! Tak, w lesie Belleau. Dżungle Guadalcanal i Wietnamu miały się dopiero przydarzyć...

Czy czytelnicy Karen Blixen i widzowie opartego na jej książce przeboju filmowego „Pożegnanie z Afryką” słyszeli coś o generale Paulu von Lettow-Vorbecku?

A czy wiecie, że król Belgów, Albert I, podjął w 1914 roku desperacką decyzję o zalaniu części swojego kraju, aby powstrzymać niemiecki pochód? Swoją drogą, był to wspaniały król małego kraju, który w przededniu I WŚ odpowiedział swojemu potężnemu, dalekiemu cesarskiemu kuzynowi, Wilhelmowi II, który chciał na nim wymusić zgodę na przemarsz wojsk niemieckich przez Belgię: „Władam państwem, a nie gościńcem.”

Nie wspomnę już o fakcie, że zanim w zimnych, atlantyckich wodach spoczęły wraki brytyjskich i argentyńskich okrętów z wojny o Falklandy/Malwiny , leżały tam już od 1914 roku wraki krążowników z eskadry wiceadmirała, grafa Maximiliana von Spee. Nawiasem mówiąc, graf von Spee nie miał szczęścia do Południowego Atlantyku. Ochrzczony jego imieniem niemiecki pancernik kieszonkowy spoczął w 1939 roku u ujścia La Platy...

Macie Państwo ochotę poczytać o mniej znanych epizodach I WŚ? W takim razie zapraszam na nasz niepoprawny portal „Blog-n-roll :-)!