Dumnie nośmy moherowe berety! Obalanie mitów lewackich cz.II

Lewactwo ma w sobie to, że nieustanie walczy. W trosce o człowieka lewactwo walczy dzielnie! Z jakimi to strasznymi nieprawidłowościami codziennie, bohatersko walczy lewactwo?

1. Walka z nierównością.

   Wszyscy czytelnicy, którzy czytali moją notatkę: Obalanie lewackich mitów... wiedzą, jakie jest moje zdanie na temat mitologizowanej przez lewaków równości wszystkiego z wszystkim i wszystkich z wszystkimi. Równości - poza sytuacją wymienioną przeze mnie na samym końcu wyżej wymienionej notatki - nie ma, nie było i zapewne nie będzie, więc walka z nierównością jest z gruntu całkiem nielogiczna i z góry skazana na niepowodzenie. To jest zwykły chwyt marketingowy, zagranie pozwalające lewakowi na uzasadnienie dowolnej bzdury, dowolnie absurdalnego działania! Nie oszukujmy się! Typowy lewak jako osoba niezwykle przebiegła, dobrze wie, że tak jest, a tylko udaje, mąci w głowach, po to by osiągnąć swoje cele. Nie dajmy się na to nabrać! Walka z nierównością, bywa w wykonaniu lewaków równie skuteczna, jak ich walka o lepsze jutro i pokój!

2. Walka z fałszywymi stereotypami.

   Stereotyp to utrwalony w społeczeństwie pogląd, najczęściej negatywny, najczęściej będący grubym uogólnieniem, dotyczący "innych", "obcych" ludzi, bądź idei, oparty najczęściej nie na własnych doświadczeniach, ale na przekazach.  Czyli - z definicji - stereotyp to nic ładnego. A jeśli jeszcze jest fałszywy! No, to już nie ma się chyba co dziwić, że dzielne lewactwo z takimi stereotypami walczy, co nie? Wątpliwości moje budzą jednak dwie sprawy. Skoro taki  stereotyp sam w sobie jest zły, to po co dodawać do niego przymiotnik: fałszywy albo negatywny? Czy to przypadkiem nie znaczy, że niektóre stereotypy - te prawdziwe, pozytywne - są dobre? Może nawet, niektóre poglądy i obawy wobec innych są uzasadnione? I druga rzecz, podatność na ocenianie innych przez pryzmat stereotypu, niezależnie od oceny moralnej tego zjawiska, jest powszechna i dotyczy również lewaków. Kto niby propaguje i utrwala stereotyp Polaka-katolika? Szanowni Czytelnicy! Moje moherowe siostry i moherowi bracia! Ja nie namawiam do powielania stereotypów, ani do ich utrwalania, a tylko do tego, by nie dać sobie wmówić, że każdy nasz pogląd na temat innego człowieka, czy idei, który nie pasuje do lewackiej wizji świata, to stereotyp! Czasem taki "stereotyp" może być po prostu zdrową i prawdziwą oceną zagrożenia! A po drugie, możemy, a nawet powinniśmy walczyć z lewactwem jego własną bronią sprzeciwiając się podtrzymywaniu stereotypów, które nas samych krzywdzą!

3. Walka z ksenofobią.

   Ksenofobia - czyli strach przed obcymi - również znalazła się w zbiorze cech nielubianych przez lewaków. Oczywiście, jeśli ksenofobia jest przesadzona, jeśli obawa przed obcymi, przechodzi w strach, albo rodzi agresję wobec obcych, zwłaszcza w połączeniu ze stereotypem obcego, nic dobrego z tego nie wynika. Ale z drugiej strony ksenofobia nie powstała znikąd. Jest to cecha, która w rozsądnym stężeniu pozwalała i nadal pozwala obronić się przed obcym, który - wbrew lewackiej opinii - nie zawsze jest miły i łagodny jak baranek. Można powiedzieć, że mury i wały obronne, otaczające średniowieczne grody, choć były objawem ksenofobii, zapewniły nie raz i nie dwa razy przetrwanie mieszkańcom. Nie jest rozsądne całkowite wyzbywanie się obawy przed nieznanym! My jesteśmy u siebie i niech najpierw ci, co chcą tu do nas przyjść, zanim opuścimy mosty zwodzone nad fosami, przekonają nas o swych dobrych intencjach i pokojowych zamiarach!

4. Walka z ciemnogrodem.

   Lewacy uwielbiają nas przekonywać, że jeśli hołdujemy tradycyjnym zasadom, wyznajemy tradycyjne, a już nie daj Boże, katolickie zasady, to jesteśmy ciemni, durni i zacofani! Potrafią nam bezczelnie wmawiać, że świat już dawno poszedł do przodu i tylko my tu, w tym naszym zaścianku, na tej naszej zapadłej wsi, nie chcemy wciąż uznać pewnych faktów. Szanowni Czytelnicy! Nie dajcie się nabrać! Świat nie jest taki, jak chcą go przedstawiać "oświeceni i nowocześni" lewacy. Są olbrzymie obszary świata, gdzie nasze wartości są normą. W USA ( gdzie - przypomnę - prawo federalne mówi, że każda kobieta ma do dwunastego tygodnia ciąży prawo zabić dziecko z byle powodu)  są olbrzymie obszary, obejmujące większość niektórych stanów, gdzie pomimo obowiązywania prawa federalnego, wykonanie zabiegu jest niemożliwe, bo gdy znajdzie się taki ginekolog, który dokona aborcji ze względów socjalnych, a ktoś się o tym dowie, w gazecie ukazuje się ogłoszenie, że taki, a taki lekarz, dokonał zabiegu i uprasza się społeczeństwo, by do niego nie chodzić. I gość albo przeprasza i obiecuje, że więcej nie będzie, albo musi się przenieść. Taki ciemnogród tam panuje!  W oświeconych Niemczech w niedzielę nie są czynne supermarkety, co wprost wynika z katolickiej ciemnogrodzkiej i zacofanej tradycji wolnej od pracy niedzieli. Tam w tych Niemcach można - wyobraźcie sobie - zdawać maturę z religii! Szanowni ciemnogrodzianie! Nie dajmy się zwieść! Nie tylko, że mamy prawo do swych przekonań ale, co więcej, nasze przekonania nie są prymitywne, ani - w skali świata - dziwne, czy też niezwykłe, a my wcale nie jesteśmy zacofani!

   Ci z Was, Szanowni Czytelnicy, którzy żyją na świecie dłużej niż 40-50 lat dobrze wiedzą, jak ta lewicowa walka o lepsze i o pokój wyglądała i jak się skończyła. Tym, co nie mogą (albo nie chcą) tego pamiętać znów polecam odpowiednie lektury, albo popytanie rodziców, czy też dziadków, a ja tylko przypomnę, że w czasach, gdy socjalizm bohatersko walczył o pokój, kapitalizm spokojnie dawał zwykłemu człowiekowi trzy pokoje z kuchnią...

Losek

Ilustracja: http://fashionablyfluent.com/archives/quelle-langue-parle-votre-chapeau/....