I co teraz?

Kurz opadł, fanfary umilkły, szampana już nie ma …

Podsłuchana rozmowa w sklepie: - I co, byłaś na wyborach? - Byłam, na Hankę głosowałam. A ty, na Sasina? - No, nie! On jakiś taki, niewyraźny jakiś …

Głębia tej rozmowy w zestawieniu z przenikliwością komentatorów głoszących pyrrusowe zwycięstwo PiS daje do myślenia. Sam nie wiem do czego się skłaniać: martwić się, czy cieszyć, że jeszcze nie teraz, ale że już blisko i czy Łomża nam zastąpi Radom.

Powoli zaczynam się skłaniać do opinii, że nasze dywagacje na temat koniecznych zmian w strategii i taktyce PiS to trochę jak stukanie młotkiem w podłogę w nadziei na wzbudzenie ruchów tektonicznych. Pewnie znów usłyszę, że Prezes mógł to albo tamto, że był zbyt bezkompromisowy albo zanadto spolegliwy …

Po tych wyborach dotarło do mnie, że czepianie się PiS-u, szukanie błędów i uchybień jest zajęciem być może ciekawym, lecz równie jałowym. PiS zrobił co mógł, bo … więcej nie był w stanie. Lemingi dobiegły do przepaści, stoją i się gapią, ale zbiorowe samobójstwo ich jakoś nie kręci. Sam kiedyś myślałem, że Rymkiewicza „j... ich pies!” to jedyne lekarstwo na lemingozę – dziś myślę inaczej.

Nie udawajmy. Kto z nas się zaimpregnował się skutecznie na błoto III RP? Kto z nas codziennie nie spotyka i nie podaje dłoni tym, którym jest wygodniej tkwić w marazmie. Wiem, doceniam szlachetnych ortodoksów z pustelni, ale oni także kupują bułki w sklepie pani Krysi, a pani Krysia cięgiem głosować będzie na PO, bo myśli, że tak trzeba. A inna pani albo pan za szczyt wyzwolenia uznają, że jak PO im dojadło, to zagłosują na Biedronia.

Ortodoksa- pustelnik ma tylko jeden głos – pań Kryś jest wiele ...

Gdybyśmy mieli media – a nie mamy – poszłoby szybciej i łatwiej. Łatwo nie będzie, bo po drugiej stronie oprócz spętanego kredytami, przestraszonego stada stoją ci, dla których „milczenie owiec” jest i było sensem i warunkiem istnienia, bo tylko spokojne owce można strzyc i doić.

Oni nie odpuszczą, chyba, że …

Dostrzegą, że: lemingi zmieniają front, a to się już zaczyna, że młodych już nie kupią gadżetami w rodzaju „ możeł z czekolady”, że majstrowanie przy wyborach nie tylko PiS-owi się nie podoba, że skruszy się ochronna tarcza mediów, a ta już pęka, bo serwowany przez media przekaz już dawno przekroczył granicę kompromitacji, że teksty pani premier i wicepremiera od gospodarki to czysty obciach i nic się z tym nie da zrobić, że słabną, a nam sił przybywa i tak się przecież dzieje …

Róbmy więc swoje. PiS PiSem, bez nich byłoby nam trudno, ale to my mamy podtrzymać trend i zmienić Polskę. Do zobaczenia trzynastego!