I have a dream

I have a dream. I miałem sen. Sen w którym przyszłość jawiła się jako świetlana i postępowa. Do władzy doszły siły Postępu i Jasnogrodu (z osobą Grodzką na czele). Normą stały się oczekiwania całej Światłej Części Ludzkości i prof. Hartmana. Normą i stereotypem stały się związki kazirodcze, pederastia, feminazizm, zoofilia, pedofilia, nekrofilia (jako forma obcowania ze zmarłymi) oraz generalne podejście „żeby życie miało smaczek – raz chłopaczek, raz zwierzaczek”. Wszyscy, których światopogląd kręci się jedynie wokół wąsko i szeroko rozumianej „dupy”, stali się wreszcie szczęśliwi. Runęły mury, okowy i łańcuchy Starego Świata, Ciemnogrodem zwanego. Wreszcie normalnofobia i heterofobia stanęła na gruzach skostniałego tradycjonalizmu – viva Liberté, Égalité, Fraternité! (tego mało hedonistycznego „ou la Mort” już dodawać nie było potrzeby). Generalnie Victoria! To co było tabu – tabu być przestało. To co nie było normalne – stało się normą. To co nie było stereotypem – stało się stereotypem! Stało się… stereoty… i tu nagle BUM! z nieba jasnego. Jakiś dywersant wyciągną dokument obowiązujący zwany „Konwencją o zapobieganiu i zwalczaniu przemocy wobec kobiet i przemocy domowej”, w którym jak byk (albo dla feministek jałówka) stoi w art. 12:
 
Strony podejmą działania niezbędne do promowania zmian wzorców społecznych i kulturowych dotyczących zachowania kobiet i mężczyzn w celu wykorzenienia  uprzedzeń, zwyczajów, tradycji oraz innych praktyk opartych na idei niższości kobiet
lub na stereotypowym modelu roli kobiet i mężczyzn.

I dramat! Wszystkie zboki poszły do więzienia za zakorzenienie nowych uprzedzeń, zwyczajów, tradycji oraz stereotypowego modelu roli kobiet i mężczyzn wbrew nakazom Nowego Wspaniałego Świata. I znów zaświeciło Słońce. I znów piękna tęcza na niebie świadczyła o najzwyklejszym rozszczepieniu światła zesłanego przez dobrego Boga.
I have a dream…

Foto - pudelek.pl