Na razie nie krzyczą "Polska"

Europę i jej internetowe włości opanowuje pomału chaos i ten chaos będzie się unosił nad tym, co tu piszę. Rosemann zamieścił bardzo dobry tekst o uchodźcach (http://blog-n-roll.pl/pl/uchod%C5%BAcy-i-politycy#.Veryfpd429A) , ja nie napiszę bardzo dobrego tekstu na ten temat. Inny mój kolega, Krzysztof „Zygzak” Chojnacki, śpiewający przed laty i teraz w zespole TZN Xenna napisał na facebooku „Przyznaję się że nie wiem co zrobić z nielegalnymi emigrantami.” – i jest to moim zdaniem najuczciwsze, a na pewno mądrzejsze niż dwie skrajne recepty: przyjąć z całym dobrodziejstwem i konsekwencjami lub strzelać, topić, zawracać. Fani Raspaila, którzy dziś piszą wszędzie „A nie mówiłem”, przeżywają chwilę przykrej satysfakcji, jednak dla mnie, o czym pisałem „stara Europa”, uwięziona w willi na ostatnim skrawku „białego” lądu nie była warta obrony, bowiem nie była moja tak samo, jak żaden inny ze światów opisanych w tej książce. Oczywiście fani Raspaila fanami zostaną, niezależnie od mojej pisaniny, więc dalsze ciągnięcie wątku nie jest potrzebne.

Obrodziło u nas chrześcijanami ostatniej (oby nie dosłownie) godziny, którzy pierwszy raz w życiu cytują wypowiedzi hierarchów kościoła, bo te, choć w sposób o wiele odpowiedzialniejszy, każą nad problemem się pochylić. Szczyt bezczelności bije ambasador Francji, który Polakom cytuje na Twitterze prymasa Polski w dniu modlitw za ofiary rewolucji francuskiej. Zwróciłem mu zresztą uwagę, że z tymi autorytetami bywało różnie, bo to jego kraj buduje swoją tożsamość na wydarzeniu, którego konsekwencją było wymordowanie mieszkańców własnej prowincji, za wierność kościołowi i królowi właśnie…

Inny głos w dyskusji przedstawił mój kolega Krzysztof Wołodźko, który pisze, że Polak w imigrantach przegląda się jak w lustrze i widzi, że nie tylko on bije żonę i żeruje na instytucjach finansowych zachodu. Zaskakujące to słowa u wrażliwego społecznie autora „Nowego Obywatela” i „Gazety Polskiej Codziennie”, widać jednak tu rozminęła się nasza wrażliwość. Oto bowiem okazuje się, że każdy, kto zapyta „A czemu właściwie ci panowie wyrzucają jedzenie i zgrzewki wody na tory?” jest paskudnym polskim cwaniakiem, co to ogląda na youtube filmiki z węgierskich dworców między pobiciem żony a upiciem się piwem za kasę wyciągniętą z socjalu. Zresztą, może nawet robi wszystkie te rzeczy naraz?

W historii mamy przypadki bardzo udanej asymilacji lub koegzystencji na naszych ziemiach ludzi różnych kultur. Polscy Tatarzy, Ormianie, Żydzi (dużo o tym pisał Michał Tyrpa, do którego książki będę jeszcze wracał, ale co i w S24 można było znaleźć), a obecnie choćby Wietnamczycy – krzywdy nikt tu nikomu nie robi, poza marginesem kryminału i głupoty, który obecny jest wszędzie. Zamiast próbować choćby wokół tego próbować dyskusję, wali się ludzi po łbie, albo od wewnątrz (jak powyżej), albo z zewnątrz – szantażem, ze albo bierzemy tylu mocno asertywnych gości, ilu nam każą, albo się nam zrobi jakiś nowy pakt Ribbentrop-Mołotow, bo to tego sprowadza się retoryka władz Niemiec. Na to nakładają się rozmaici aktywiści, którzy w imieniu tej całej ciemnej masy piszą, że oni właśnie chcą tu wszystkich i z całym błogosławieństwem, jako Polacy i katolicy chcą. Po czym okazuje się, że polskość i katolicyzm odkrywają w sobie takie osoby, jak (oddaję tu głos kolegom z GównoPrawda 2.0, ocenzurowanym zresztą przez Facbooka:

- Sylwia Peci - pracuje dla .... Banku Światowego
- Kinga Garbacz - Globe Business Media Group z siedzibą w Londynie
 - Kate Dudek - manager w ahProfit - grupie konsultingowej zajmującej się m.in. doradztwem i przejęciami
- Liliana Komorowska Linqvist - gorąca zwolenniczka Roberta Biedronia jako kandydata na prezydenta Polski, prywatnie żyjąca ze szwedzkim dziennikarzem którego pozyskała rozbijając mu rodzinę co było dość głośne w Szwecji
- Judyta Aleksandra Szaciłło - mieszka w Belfaście. Działaczka Zielonych a więc obcej partii obcego kraju. Miesiąc temu napisała list do premier Kopacz w imieniu polskiej emigracji w którym domaga się większej ilości imigrantów dla Polski bo liczba 2000 jest za skromna!
- Janusz Ostrowski - marksista, prezes Hegel and Marks society in Warsaw, członek Forum Żydów Polskich, subskrybuje Jewish Life in Warsaw
- Karolina Abramowska - jako jedyna wygląda (pozuje?) na katoliczkę, pożytecznego naiwniaka, a może zwykłe fejk konto
- Maciej Stańczyk - antyfaszysta z Warszawy, na gwiazdkę Bożego Narodzenia wstawił sobie zdjęcie Che Guevaro w czapce Mikołaja z czerwoną gwiazdą
- Małgorzata Gąsiorowska - zaangażowana w weganizm, pomoc zwierzętom, fanka transwestyty i męskiej prostytutki Niny Kukawskiej, fascynatka obcych kultur m.in. islamu, Ukrainy i Indii.

Cuda, panie, cuda… Duch wieje, kędy chce. Kłopot w tym, że w swoim nagłym chrześcijańskim (?) wzmożeniu ci dobrzy ludzie lekceważą kompletnie chęci i potrzeby naszych zamorskich gości. I tu refleksja, która do głowy przyszła mi dziś rano, i którą najpierw podzieliłem się ze znajomymi. Którą też dzielę się z moimi czytelnikami, z pełną świadomością, że może być różnie. Jednak, wbrew wszystkiemu (poza moją wrodzoną dobrocią) widzę też możliwy nienajgorszy scenariusz w kontekście uchodźców/imigrantów. Gdy jedni chcą widzieć w nich tylko bliźnich w potrzebie, a inni tylko agresywny motłoch, który chce nam poderżnąć gardła w imię Boga, w którego w swym odczuciu wierzą lepiej od nas, umyka nam często fakt, że oni do nas (do nas - Polski) nie chcą.

"Teraz Bóg kocha Niemców, mają więcej pieniędzy" śpiewał w swoim czasie Kazik i myślę, że Boga w wersji naszych młodszych braci w wierze tyczy się to również. Syryjczyków już w Polsce ponoć nie ma. I tych tysięcy, dwóch albo trzydziestu, też nie będzie, bo nie my jesteśmy ziemią obiecaną. Katolicyzm, bieda, wieprzowina i cebula będą naszą obroną. Zagryzając golonką obserwować będziemy (na telebimie w Szwejku), jak tchórzliwej i zdradzieckiej Europie Zachodniej wymierzana jest dziejowa sprawiedliwość. Byle tylko naszym ubogim przyjaciołom wystarczyło determinacji w zdobyciu upragnionych celów.

Oczywiście ironizuję sobie, bowiem, jak kolega Zygzak, po prostu nie wiem. Nie wiem, ale widzę, że i Rosjanie sobie tu pieką przyjemny kebab, i mamy ciekawy przypadek, gdy Tusk, w imię podlizania się swojej pani ryzykuje jeszcze mocniejszy upadek własnego zaplecza w Polsce. Czy ateistyczna od dawna Europa chce się przez tą operację zbawić, czy tylko dokonać eutanazji, to pytanie, na które każdy odpowie sobie po cichu sam. Mam jednak wrażenie, że to (jeszcze) nie jest nasze zmartwienie, bo ci nieszczęśnicy na węgierskich drogach nie krzyczą „Polska! Polska!”. I długo jeszcze krzyczeć nie będą.