Krzysztof Karnkowski - blog

Po wyborach prezydenckich otoczenie Rafała Trzaskowskiego wpadło w pułapkę myślenia życzeniowego i uznało, że skoro ich kandydat uzyskał w drugiej turze 10 mln głosów, na takie samo poparcie liczyć może wskazana przez niego w kolejnych wyborach parlamentarnych siła polityczna. Niezależnie od tego, czy byłby to sygnowany jego nazwiskiem ruch, czy stara i do tej pory niemogąca uwolnić się od serii porażek Platforma. Ten sposób myślenia na własny użytek nazwałem „błędem Trzaskowskiego”.

Znane powiedzenie mówi, że najgorzej to uwierzyć we własną propagandę. Wiarę tę możemy obserwować dziś w szeregach zwolenników Małgorzaty Kidawy-Błońskiej, lecz okazuje się być ona zaraźliwa i dotykać nawet niektórych neutralnych lub wręcz prawicowych komentatorów. Wszystko zaś przez pewien dęty do granic możliwości sondaż sprzed pięciu lat. Co ciekawe, sondaż, o którym mowa, przez całe lata przypominany był wyłącznie w kontekście, w jakim powinien być przywoływany, jako przykład manipulacji i myślenia życzeniowego sondażowni i zamawiającego.

Niecałe półtora roku po premierze filmu „Dwie korony”, poświęconego postaci św. Maksymiliana Kolbe, Michał Kondrat przedstawia publiczności kolejny fabularyzowany dokument, zbudowany według tego samego schematu – „Miłość i Miłosierdzie” o siostrze Faustynie Kowalskiej. Film ma sporą promocję, na mieście zobaczyć można jego plakaty, ba, reklama tytułu wyświetliła mi się nawet w telefonie. To cieszy, być może obraz trafi do większej grupy odbiorców.

Odkąd w świadomości społecznej powstała, całkowicie słusznie i zasłużenie, zbitka Amber Gold - Platforma Obywatelska, partia ta marzy o tym, by wykreować jakąś podobną aferę, którą można by przyszyć do Prawa i Sprawiedliwości. Od wielu lat takim dyżurnym hasłem były dla dzisiejszej opozycji SKOKi. Choć jednak po drodze przeżyliśmy faktyczny upadek SKOK Wołomin i kłopoty kilku innych kas, temat ten nie rozpalał nigdy zbyt mocno opinii społecznej.

Specyfika miast, potwierdzona rozkładem głosów w miejscowościach, podzielonych według liczby mieszkańców, pozwalała założyć z góry, że co było dla PiS do wygrania, rządzący wygrali już w pierwszej turze. Oczywiście można było mieć nadzieję na przyzwoite wyniki prezydenckich dogrywek w Krakowie czy Gdańsku, tym bardziej w Radomiu i Kielcach czy miastach Polski wschodniej, jednak losy Warszawy nie nastrajały zbyt optymistycznie.

Kolejny tydzień upłynął pod znakiem taśm i choć wydawało się, że nic już nie da się z nich wycisnąć, niektórzy rozpaczliwie próbują. W efekcie ślizgają się na rzuconej przez siebie skórce od banana, by tuż przed upadkiem zobaczyć, że pojawiają się również inne materiały. Nad którymi nie mają już kontroli.