Narteczki

Udało się nam dziś wyskoczyć na jednodniowe uprawianie bardzo zacnego sportu, czyli narciarstwa alpejskiego (to się tak naprawdę nazywa, niezależnie od umiejętności oraz miejsca w którym jest uprawiane )

Podczas tej wyprawy poczyniłam kilka niezwykle odkrywczych spostrzeżeń:
1. Podjeżdżanie kanapą z podgrzewanymi siedzeniami i okrywą chroniącą przed wiatrem NIE JEST obciachem i fanaberią wapniaków, ale racjonalną decyzją bardzo zrównoważonych 50-latków
2. Obserwowanie zaśnieżonego, wietrznego, zamglonego świata o temperaturze poniżej -10 stopni MIŁE BYWA wyłącznie przez bardzo grubą, podwójnie izolowaną szybę, w ogrzewanym pomieszczeniu.
3. Herbata zalana wrzątkiem NIE JEST wystarczająco ciepła, aby rozgrzać zmarzniętego narciarza.
4. NIE ISTNIEJE ciecz wystarczająco gorąca, aby tego dokonać.
5. Podgrzewanie do maksymalnej temperatury foteli w samochodzie MOŻE trwać przez całą podróż powrotną. Podgrzewanie foteli tylko na początku podróży to mit, który NIE MA żadnego logicznego uzasadnienia.
6. NIE OZNACZONO maksymalnej liczby sztuk odzieży, które POTRAFI włożyć na siebie zmarznięty narciarz po powrocie do domu
7. Wcześniejsze ćwiczenia NIE ZMNIEJSZAJĄ bólu mięśni po kilkugodzinnym jeżdżeniu na nartach.

I wreszcie spostrzeżenie najbardziej uniwersalne, zatem może stać się prawem:
 NIE ISTNIEJĄ szanujący się narciarze, którzy na hasło: jest lodowato, mgła, paskudnie wieje, masz wolny dzień, transport, karnet i możesz pojeździć, odrzucą propozycję

Na zdjęciu bardzo twarzowy, narciarski strój w niezwykle przyjaznych okolicznościach przyrody.