Seks, sieci" i "Kamienie na szaniec"

Ktoś mógłby mi zarzucić, że częściej w swoich wpisach czepiam się dziennikarzy „słusznych”, „naszych” i „niepokornych”, niż reszty, zwłaszcza ostatnio. To prawda, ale tych drugich ani nie czytam, ani im nie płacę, ani też niczego już dawno od nich nie wymagam. Jeśli zaś czytam, kupuję i jakoś tam identyfikuję się z tytułami, których jestem stałym czytelnikiem, to niestety – będę się czepiał. W dobrych intencjach i to musi moim znowuż czytelnikom wystarczyć.

Dziś problem, jaki często mam z twórczością niektórych autorów „W Sieci” zilustruję przykładem dość błahym, ale irytującym i wpisującym się w ważniejszą od samej notatki, o której za chwilę, dyskusję.
Od wielu tygodni trwa ożywiona debata na temat filmu Roberta Glińskiego „Kamienie na szaniec”. Część mediów konserwatywnych łączyła z nim pewne nadzieje, na co zresztą pozwalały wypowiedzi samego twórcy. Obawy pojawiły się wraz z krytyką ze strony środowisk harcerskich i historyków, zarzucających odejście od prawdy historycznej i zafałszowanie wizerunku głównych bohaterów. Jedną z pierwszych recenzji, co ciekawe, w dużym stopniu zbieżną z opiniami harcerskich krytyków, napisał na swoim blogu Tomasz Raczek. Zobaczmy:

W prasie pojawiły się zarzuty stawiane przez ludzi prawicy, że za dużo tu seksu, zmysłowości; że młodzież w czasie okupacji stosowała inne normy obyczajowe niż te, które są przyjęte dzisiaj. Atak to przedwczesny i chybiony: w “Kamieniach na szaniec” nie ma w ogóle seksu. Para młodych ludzi raz się całuje a raz budzi się w łóżku pod wspólną kołdrą i wtedy widzimy przez chwilę odkryte pośladki dziewczyny. To ma być seks? Dajcie spokój! Ale jest inny problem, znacznie poważniejszy. Otóż w filmie Roberta Glińskiego, opartym przecież na legendarnej książce Aleksandra Kamińskiego, harcerze zachowują się tak jakby zostali odmóżdżeni czyli nawet głupiej niż niektórzy dzisiejsi uczestnicy forów internetowych: w głowie mają kaszę wymieszanych bezładnie poglądów, przeświadczeń i cytatów; na otaczającą ich rzeczywistość reagują raz dziecinnie, raz neurotycznie. A podobno zdali właśnie maturę co przed II wojną światową znaczyło znacznie więcej niż teraz! 

Kwestię ilości seksu w filmie trudno mi ocenić, bo go nie widziałem i pewnie jeszcze jakiś czas nie zobaczę, więc nie wiem, czy rację ma Raczek, czy „ludzie prawicy”. Wiem natomiast, co w filmie się Raczkowi nie podoba i jest to to samo, co nie podoba się wielu innym osobom, których zdanie jest dla mnie ważniejsze.  Dobrze, ale po cholerę w takim razie piszę o salonowym krytyku filmowym, skoro miałem się czepiać naszych?

Kto czyta „W Sieci” wie, że jest tam rubryka „Misz masz Doroty”, prowadzona przez panią Dorotę Łosiewicz. Mam wrażenie, że w czasach, gdy pismo powstawało, planowana była jako zamiennik rubryki Mazurka i Zalewskiego, ale gdy ci dołączyli już do pisma, została jako specyficzna dokładka. Pani Dorota też przeczytała (chyba) wpis Raczka na blogu i też postanowiła się nim podzielić, po drodze jednak zmieniając jego treść. Tomaszowi Raczkowi nie podobają się „Kamienie na szaniec”, bo nie ma w nich „w ogóle seksu (i tu cytat, zakończony na słowach dajcie spokój!). Niektórzy nawet z „Kamieni na szaniec” chcieliby zrobić porno.- kwituje Łosiewicz.  Mam smutne wrażenie, że niektórzy zaś chcieliby najwyraźniej zrobić idiotów ze swoich czytelników  i pani Dorota jest niestety w tym gronie, dlatego apelowałbym o rezygnację z tej zachcianki. Może takie postne wyrzeczenie?