sprzeczności

Jeśli żyje jeszcze ktoś, kto pamięta słowa Chorążego Pokoju o zaostrzaniu się sprzeczności w miarę postępów w budowie socjalizmu, powinna go zainteresować odkrywcza interpretacja tej słynnej tezy Stalina, która znienacka przyszła mi dziś do głowy przy goleniu, gdy rozmyślałem o czasach dzisiejszych i wspominałem minione.
Czasy się zmieniły, wąsów na wyższych szczeblach coraz mniej. na najwyższych już ani śladu, szanse na powrót choćby przynajmniej pana Lecha Nikolskiego są doprawdy znikome, wypada się zatem nie tylko pogodzić z - chwilowym zapewne - brakiem postępu wspomnianej budowy, a nawet jej cofaniem się, ale i zadać sobie pytanie, co dzieje się ze sprzecznościami ?
Otóż, drodzy towarzysze i obywatele (pamiętam, że tak tytułował radiosłuchaczy swych orędzi wąsaty prezydent - dla towarzyszy "Tomasz", dla obywateli Bolesław, zaprzyjaźniony z jeszcze bardziej wąsatym wodzem calej postępowej ludzkości i Ojcem Narodów),  drodzy towarzysze i obywatele, powiadam, bo tak wydaje mi się najprościej, zważywszy iż nie zwracam się do Ludu Warszawy niczym jakiś towarzysz "Wiesław", dla obywateli Gomułka, czy (wiele lat później) pan Jan Nowak-Jeziorański - zechciejcie zauważyć, jak cudnie i żwawo, w miarę cofania się budowy socjalizmu, sprzeczności - tępieją .
Nie wiem do czego jeszcze dojdzie, bo większość towarzyszy nie potrafi już udawać obywateli a obywatele nie mają specjalnej ochoty zostać towarzyszami, ale liczę na lud, nie tylko Warszawy, który nigdy nie był  tak tępy, jak się mogło wydawać towarzyszom , a świetnie wie, co sobie chce budować, i z kim.
Może sobie przypomni, że jest suwerenem.

AT

ed.img. SG