Godziemba - blog

Na początku czerwca 1920 roku udało się bolszewikom przerwać polski front na Ukrainie i zmusić Polaków do odwrotu.

   Rozkaz Naczelnego Wodza marszałka Józefa Piłsudskiego z 25 maja 1920 roku nakazywał wojskom polskim na Ukrainie obronę obsadzanej linii frontu. Zanim jednak dowódca 3 armii gen. Edward Rydz-Śmigły opracował plan obrony swojego odcinka frontu, do działań ofensywnych przystąpiły bolszewickie oddziały Frontu Południowo-Zachodniego, które zostały znacznie wzmocnione w drugiej połowie maja 1920 roku.

Gen. Manstein wziął udział dopiero w drugiej fazie niemieckiego ataku na Francję w 1940 roku.

    Generał Manstein – twórca planu ofensywy na Zachodzie, w pierwszych dniach kampanii skazany był – jako dowódca XXXXVII korpusu armijnego, na rolę biernego widza śledzącego marsz Guderiana w stronę kanału La Manche. Nie miał też wpływu na wstrzymanie przez Hitlera dalszej ofensywy w dniu 17 maja 1940 roku, co oznaczało utratę jednego decydującego dnia marszu w kierunku wybrzeży kanału La Manche.

W dniu 17 lutego 1940 Hitler zaaprobował nowatorski plan generała Ericha Mansteina ataku na Francję.

    Erich Manstein urodził się 24 listopada 1887 w Berlinie jako Fritz Erich von Lewinski w arystokratycznej rodzinie o dużych tradycjach wojskowych. Wkrótce po urodzeniu został adaptowany przez młodszą bezdzietną siostrę swej matki – Helwig i jej męża Georga von Mansteina.

W wyniku klęski w bitwie pod Gorlicami Rosjanie zmuszeni zostali latem 1915 roku do wycofania się z ziem Królestwa Polskiego.

     W końcu kwietnia 1915 roku oddziały niemieckiej 11 armii, liczące prawie 130 tysięcy żołnierzy,  zajęły wyznaczone im pozycje w rejonie Gorlic. Na północ od niej znajdowała się austro-węgierska 4 armia, której pozycje sięgały do Wisły. Łącznie do uderzenia na rosyjskie pozycje szykowało ponad 217 tysięcy żołnierzy, wspieranych przez ponad tysiąc dział i 70 moździerzy.

Na początku maja 1915 roku wojska niemiecko-austro-węgierskie pokonały Rosjan w bitwie pod Gorlicami.

W czasie II wojny światowej Sikorski dążył do podważenia legendy Marszałka.

Osiemdziesiąt lat temu przestało bić serce Pierwszego Marszałka Polski

    Na początku kwietnia 1935 roku stan zdrowia Marszałka Józefa Piłsudskiego był już bardzo zły. Po wielu naleganiach lekarzy, zgodził się na sprowadzenie doktora Wenkenbacha z Wiednia. Pierwotnie miał on być przyjechać przed świętami Wielkiej Nocy, jednak Komendant zadecydował w ostatniej chwili, że święta chce jeszcze mieć „spokojne” w gronie rodziny.
 

Jaki byłby los Polski w przypadku klęski w wojnie z bolszewikami w 1920 roku?
 
Gdyby polska kontrofensywa znad Wieprza zakończyła się klęską, bolszewicy zajęliby całą Polskę i utworzyli z jej ziem Polską Socjalistyczną Republikę Sowiecką (dalej: PSRS), na której czele Lenin postawiłby Dzierżyńskiego, Marchlewskiego lub jakiegoś innego odszczepieńca.

PSRS istniałaby zapewne do dziś, a w 2015 roku ważne w niej funkcje pełniliby:

W dniu 26 października 1927 roku sąd w Paryżu uniewinnił Szlomę Szwarcbarda, mordercę Symona Petlury.

     Proces Szwarcbarda rozpoczął się w dniu 18 października 1927 roku przed sądem przysięgłym departamentu Sekwany. Rodzinę Petlury reprezentowali dwaj francuscy adwokaci – Campinchini i Willm oraz Czesław Poznański, wysłany osobiście przez Józefa Piłsudskiego. Szwarbarda bronił znany adwokat Henri Torres.