W obronie tęczy.

„Tęcza usunięta z Placu Zbawiciela. Spalona konstrukcja została wywieziona, ma jednak wrócić w maju - możliwe, że w "Międzynarodowym Dniu Walki z Homofobią"...”

Przeczytałem taką informację na portalu wpolityce.pl i coś we mnie zazgrzytało.

Widać mimo protestów, mimo tego, że ta „instalacja” dzieli nie tylko warszawiaków – platformerskie władze Warszawy postanowiły postawić na swoim. Kolejny raz za pieniądze warszawiaków, bo przecież nie za swoje – wyremontują ten sporych rozmiarów kicz i znowu postawią na Placu Zbawiciela.

Ale, tu rodzi się podstawowe pytanie – dlaczego się przy tym upierają?

Myślę, że powodów jest kilka.

Pierwszy to niesamowita wręcz arogancja tej władzy.

Drugi to cyklicznie wydawana na to wątpliwej urody dzieło kasa. Jak jest kasa, to można się podzielić, albo może nawet kogoś za nią kupić. A, że to badziewie jest sporych rozmiarów? To i kasa musi być niemała. Zresztą wiemy to już z filmu Stanisława Barei, że „miś” musi kosztować, bo od misia są tantiemy.

Trzeci powód jest, myślę też niebagatelny. Gdyby bowiem sławetna tęcza nie wróciła na poprzednie miejsce, to może ktoś by uznał, że jednak jest w Warszawie miejsce na pomnik upamiętniający śp. Lecha Kaczyńskiego i tych, co zginęli w Smoleńsku? A to przecież jest niedopuszczalne.

Następny powód, to pewnie chęć przypodobania się środowiskom LGBT, które z tęczy uczyniły sobie swój symbol. Cóż – chyba do każdego już dotarło, że aktualnie jest to najbardziej nieobliczalne i awanturnicze środowisko w naszym kraju. Mieć na głowie Środę, Hartmana, czy Szczukę – nie życzę nikomu. Jak się uprą, to mogą człowieka „zaszczukać” na śmierć.

Mnie najbardziej zdumiewa, dlaczego ktoś w ogóle tę instalację na Placu Zbawiciela w Warszawie ustawił.

Czy to, że nie chcieli tej instalacji w Brukseli - może być tu wystarczającym powodem?

Może tak – z obserwacji polityki Platformy wiemy, że potrafi ona doskonale wykorzystać to, czego się inni pozbywają.

Portal wpolityce.pl pisze tak:

„Koszt odbudowy tęczy to ok. 200 tys. złotych.

Tęcza początkowo powstała jako dzieło sztuki z okazji naszej prezydencji w Unii Europejskiej. Wysoka na 9 i szeroka na 26 metrów stanęła przed budynkiem Parlamentu Europejskiego w Brukseli. Potem trafiła do Warszawy.”

„Dzieło sztuki” – oj prześmiewcy, ci redaktorzy portalu. Fajnie też brzmi „trafiła”, ale nie uważacie, że ciekawe byłoby wiedzieć, ile to nas wszystkich kosztowało? Sama instalacja, rozmontowanie, poskładanie, transport itp. A i w Brukseli ktoś musiał po niej posprzątać.

Skoro już piszę o „tęczy”, to przyznaję, że od czasu pojawienia się sporu na jej temat nie potrafię zrozumieć, dlaczego uważa się coś takiego za symbol „homośrodowisk”?

Nie chodzi mi o samą warszawską instalację, bo tu jest dla mnie wszystko jasne. Pijarowy, kolorowy kicz, niosący fałszywe i nieprawdziwe przesłanie o dążeniu do łączenia i chęci pojednania.

Ale mam na myśli samą tęczę.

Naturalne i piękne zjawisko przyrody, którego piękna nie ma prawa nikt sobie zawłaszczać.

Dlaczego daliśmy się zmanipulować, że symbolizuje ona deprawację, dewiacje i inne lewackie szaleństwa? Przecież, jeśli będziemy myśleć, że tęcza została „zbrukana”, to za chwilę wyciągną swoje lepkie łapy i odbiorą nam radość słońca, nadzieję sięgania do gwiazd, a na końcu zawłaszczą sobie niebo.

Mnie od zawsze tęcza kojarzyła się z łaską samego Boga. Z Jego uśmiechem i miłością.

Z Jego przebaczającym miłosierdziem.

To moje, jej postrzeganie, chyba już nigdy się nie zmieni. Bez względu na to ilu zdeprawowanych lewaków będzie krzyczeć, że tęcza należy do nich.

Myślę więc, że na tęczę - nie ma się co obrażać i jej porzucać.

Co ona temu winna, że została tak niecnie wykorzystana?